Κοιτάξτε: Γνωρίζουμε ότι δεν είναι κάθε παιχνίδι iOS τέλειο. Όλοι έχουν τις μικρές παραξενιές και τις παρατυπίες τους και μερικές έχουν ξεπεραστεί. Αλλά ανάμεσα σε αυτά που μπορούν να παίξουν, μερικά περιέχουν έναν βασικό μηχανικό που σκοντάφτει κάπου στην πορεία. Και ίσως είναι μια ωραία ιδέα, αλλά φαίνεται ότι θα μπορούσε να εκτελεστεί λίγο καλύτερα.
Εκεί μπαίνει αυτή η σειρά.
Συγκεντρώνουμε παιχνίδια που δεν είναι απαραίτητα κακά αλλά απλώς υπολείπονται σε κάποια περιοχή και προτείνουμε άλλα τίτλοι που το κάνουν καλύτερα-έτσι το ολοκαίνουργιο iDevice σας γίνεται μια μηχανή παιχνιδιών που δεν θα θέλετε ποτέ να βάλετε κάτω.
Ένοχος 1:Άλφα Ζεν
Το θέμα: Χαμένες δυνατότητες.
Άλφα Ζεν είναι μια αρκετά δροσερή ιδέα: Είναι ένα παιχνίδι παζλ που σας ταιριάζει με λέξεις σταυρόλεξο για να ταιριάζει σε έναν καθορισμένο χώρο. Αλλά βασικά αυτό είναι.
Δεν είναι τόσο πολύ ότι είναι πολύ εύκολο να συνδυάσετε τις λέξεις. Είναι ότι η ανταμοιβή σας για αυτό είναι πολύ μικρή. Έχετε αυτές τις λέξεις για να χωρέσουν σε αυτό το κουτί, και τώρα τι; Υποθέτω ότι πρόκειται για το επόμενο σύνολο λέξεων και το επόμενο περίεργο σχήμα. Δεν σας δίνει πολλά να θαυμάσετε ή να εκτιμήσετε και καμία αίσθηση προόδου.
Δεν είναι όμως κακό παιχνίδι. Απλώς δεν έχει ικανοποίηση.
Η λύση:Το δωμάτιο και Το δωμάτιο 2
Αυτά τα παιχνίδια παζλ, από την άλλη πλευρά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ανταμοιβή.
Το δωμάτιο και η συνέχεια του σάς έχει λύσει μυστηριώδη κουτιά παζλ, εξετάζετε ενδείξεις και αναρωτιέστε πάντα τι στο διάολο συμβαίνει, και ενώ δεν το καταλαβαίνετε ποτέ (δεν νομίζω. είναι στην πραγματικότητα αόριστο), είναι η διαδικασία να φτάσουμε εκεί που είναι τόσο ικανοποιητική.
Ορισμένα δωμάτια σας ξεκινούν με ένα απλό κουτί, αλλά αφού περάσετε 20 λεπτά για να το προωθήσετε και να εξετάσετε τα διάφορα μυστικά διαμερίσματά του, ίσως καταλήξει σε πυραμίδα. Or ανοίγει για να αποκαλύψει περίπλοκους και όμορφους μηχανισμούς. Or βγαίνει ένα φρικιαστικό λέιζερ από αυτό.
Όλα αυτά είναι φοβερά και ίσως δεν είναι δίκαιο να περιμένουμε ότι «λέξεις σε έναν χώρο» θα ανταποκριθούν σε αυτό, αλλά ξέρω σε ποια θα προτιμούσα να αφιερώσω μια ώρα.
Ένοχος 2:The Simpsons: Tapped Out
Το θέμα: Κυνικός και αποπνικτικός στη φαντασία
The Simpsons: Tapped Out παρουσιάζει στους παίκτες ένα ενδιαφέρον σενάριο: Τι θα γινόταν αν ολόκληρη η φανταστική πόλη του Σπρίνγκφιλντ εξαφανιζόταν ξαφνικά και χωρίς τελετή από τον χάρτη; Πώς θα το ξαναχτίζατε;
Και μετά αρχίζεις να το παίζεις και ανακαλύπτεις: Θα το ξαναχτίζατε ένα κτίριο τη φορά και με μεγάλες καθυστερήσεις στο μεταξύ. Πατημένο έξω είναι ένα από τα τρομακτικά παιχνίδια «freemium» που προσπαθεί να βγάλει χρήματα από τους παίκτες αρνούμενος να τους αφήσει να παίξουν. Η αποκατάσταση ενός κτιρίου απαιτεί χρόνο και οι παίκτες μπορούν να μειώσουν το ρολόι με μια αγορά εντός εφαρμογής. Or μπορούν να περιμένουν ή απλώς να διαγράψουν την εφαρμογή όπως έκανα εγώ.
Ακόμα και έξω από αυτήν την κομψότητα είναι το γεγονός ότι αυτό που πραγματικά χτίζετε είναι ο κόσμος ενός άλλου ατόμου. Μπορείτε να αποφασίσετε πού πηγαίνει το Kwik-E-Mart και ο πυρηνικός σταθμός, αλλά εξακολουθούν να είναι προκατασκευασμένα κομμάτια ενός ήδη υπάρχοντος κόσμου. Έτσι, όποια και αν είναι η διαμόρφωσή σας, χτίζετε το Springfield.
Και αν πρόκειται να ξεκινήσετε με μια κενή πλάκα και να χτίσετε έναν κόσμο, γιατί να μην τον κάνετε δικό σας;
Η λύση:Minecraft: Pocket Edition
Ναι, εννοώ, αυτό είναι αρκετά προφανές.
Το μεγαλύτερο παιχνίδι δημιουργίας κόσμου από τότε Sim City είναι σχεδόν το ακριβώς αντίθετο από Πατημένο έξωΕίναι έτοιμα δομικά στοιχεία. Έχει μπλοκ, σίγουρα, αλλά τι θα φτιάξετε με αυτά εξαρτάται από εσάς.
Minecraft σε όλες τις διάφορες ενσαρκώσεις του είναι βασικά αυτό που ήλπιζα ότι θα ήταν τα παιχνίδια tie-in του Lego: «Εδώ είναι μερικά μπλοκ, πηγαίνετε να φτιάξετε ό, τι θέλετε. Και επίσης, προσέξτε τέρατα ». Επειδή χρειάζεστε τέρατα, ξέρετε.
Ενώ και τα δύο παιχνίδια προάγουν την υπομονή, οι τύποι που ενθαρρύνουν είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Πατημένο έξω διδάσκει την υπομονή της άρνησης: "Αν περιμένετε, θα το πάρετε". Minecraft, από την άλλη πλευρά, σας δίνει την υπομονή της δημιουργίας: "Αν αφιερώσετε χρόνο και σχέδιο, μπορείτε να κάνετε αυτόν τον κόσμο ακριβώς όπως θέλετε να είναι".
Ποιο ακούγεται καλύτερα;
Ένοχος 3: ο Infinity Blade σειρά
Το θέμα: Επαναλαμβανόμενο και τρελαμένο.
ο Infinity Blade Η σειρά είναι ένα κινητό juggernaut λόγω των λεπτών αξιών παραγωγής, της επικής πλοκής και του απλού παιχνιδιού. Είναι επίσης απίστευτα βαρετό και η γενική πλοκή της σειράς, η οποία περιλαμβάνει γενιές μιας οικογένειας που επιχειρούν την ίδια αναζήτηση και και μια μάχη ενάντια σε όντα που μπορούν να πεθάνουν επανειλημμένα και εξακολουθούν να επιστρέφουν, στην πραγματικότητα χρησιμεύει ως μεταφορά για την εμπειρία του παιχνιδιού το.
Επιτυχία στο Infinity Blade απαιτεί τον κατάλληλο εξοπλισμό και η απόκτηση του κατάλληλου εξοπλισμού απαιτεί να διεξάγετε τις ίδιες μάχες αρκετές φορές με μικρή διακύμανση. Μπορείτε να επιταχύνετε τα πράγματα ανταλλάσσοντας πραγματικά χρήματα με νόμισμα εντός παιχνιδιού, αλλά αυτό σας κάνει καλύτερα εξοπλισμένους για να κάνετε το ίδιο πράγμα.
Ο αγώνας είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον, όμως? απαιτεί αναγνώριση μοτίβου και αίσθηση ρυθμού και χρονισμού. Αλλά είναι το μόνο που κάνετε και δεν προσφέρει μεγάλη ποικιλία επειδή έτσι λειτουργεί λίγο πολύ όλο αυτό το «άπειρο».
Η λύση:Κομμάτι. Εκτέλεση ταξιδιού!
Δεν έκοψα το ρυθμικό παιχνίδι-μεταμφίεση του προγραμματιστή Γκαϊτζίν σε μεγάλο βαθμό χαλαρό όταν το αναθεώρησα τον περασμένο μήνα, αλλά μια ενημέρωση με νέα σχήματα ελέγχου σημαίνει ότι αξίζει να το ελέγξετε ξανά.
Τρέξιμο! σας καθοδηγεί να καθοδηγήσετε το γενναίο, διαρκώς τρέχοντα Commander Video μέσα από ένα σωρό πολύχρωμους κόσμους γεμάτους εμπόδια και εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσετε. Οπως σε Infinity Blade, ο χρόνος και ο ρυθμός είναι ζωτικής σημασίας, αλλά πού Κομμάτι. Ταξίδι κερδίζει είναι στην ποικιλία του. Ο Διοικητής πρέπει να τρέξει, να γλιστρήσει, να κλωτσήσει, να πηδήξει και να χρησιμοποιήσει μια ασπίδα για να συνεχίσει να κινείται προς τα εμπρός και τα επιμέρους επίπεδα παρέχουν αρκετά διαφορετικά εμπόδια που σας κρατούν συγκεντρωμένους και αμφισβητούμενους.
Επιπλέον, ο αφηγητής είναι ο τύπος που κάνει τη φωνή για τον Μάριο, και αυτό είναι απλώς καταπληκτικό.
Ένοχος 4:Σχεδιάστε κάτι
Το θέμα: Ούτε κοινωνικό ούτε συνεργατικό
Σχεδιάστε κάτι δεν είναι σχεδόν αυτό που ήταν, αλλά όταν βγήκε πέρυσι, φάνηκε ότι όλοι το έπαιζαν. Εάν δεν είστε μεταξύ "όλων", δείτε πώς λειτουργεί: Ένα άτομο επιλέγει ένα από τα τρία αντικείμενα και το σχεδιάζει και στη συνέχεια ο φίλος του προσπαθεί να μαντέψει τι είναι το σχέδιο. Είναι σαν να παίζεις Pictionary χωρίς να χρειάζεται να είσαι σε ένα χωλό πάρτι.
Οι άνθρωποι ήταν τρελοί για αυτό το παιχνίδι, αλλά έχασαν το κρίσιμο ελάττωμά του: Παρά το γεγονός ότι ήταν ένα παιχνίδι που μπορούσατε να παίξετε με τους φίλους σας, δεν περιείχε καμία κοινωνική αλληλεπίδραση ή καμία πραγματική ανάγκη συνεργασίας. Θα κοιτούσατε ένα χάλια σχέδιο ενός γορίλα με το όνομα του φίλου σας, αλλά το γεγονός παραμένει αυτό για όλη τη «διασκέδαση» που είχατε «μαζί», ο καθένας στον κόσμο θα μπορούσε να είχε τραβήξει αυτό το μισόγυρο γορίλλας.
Είναι επίσης δύσκολο να σκεφτούμε ένα παιχνίδι για το οποίο το κόστος απώλειας είναι χαμηλότερο από αυτό. Εάν το άλλο άτομο μαντέψει σωστά, κερδίζετε νομίσματα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να ξεκλειδώσετε περισσότερα χρώματα για να σχεδιάσετε τρομερά. Αν χάσετε, ξεκινάει ο επόμενος γύρος. Αυτό είναι. Σχεδιάστε κάτι προσπαθεί να σας ξεγελάσει συμπεριλαμβάνοντας έναν μετρητή "Σερί νίκης", αλλά πραγματικά δεν σημαίνει ούτε κάνει τίποτα.
Η λύση:Spaceteam
Κοίτα μόνο αυτό.
Βλέπετε όλους αυτούς τους ανθρώπους στο ίδιο δωμάτιο να εργάζονται μαζί για να ολοκληρώσουν μια εργασία; Δεν φαίνεται, δεν ξέρω, αρκετά κοινωνικό; Μην φαίνονται όλοι πιο ευτυχισμένοι από όλους Σχεδιάστε κάτι παίκτη που έχεις δει στη ζωή σου;
Spaceteam είναι μια υπερβολή πολλών παικτών στην οποία μια ομάδα παικτών αναλαμβάνει τους ρόλους ενός πληρώματος διαστημόπλοιου. Ο καθένας έχει τον δικό του παράξενο όνομα πίνακα ελέγχου στην οθόνη του και το παιχνίδι εμφανίζει προσαρμογές που χρειάζονται προσαρμογή. Όταν εμφανίζονται οι οδηγίες, η συσκευή αναπαραγωγής τις φωνάζει και το άτομο με την κατάλληλη κονσόλα γυρίζει τον διακόπτη ή γυρίζει τον επιλογέα ή οτιδήποτε άλλο. Κάθε τόσο, όλοι πρέπει να τινάζουν ή να ανατρέπουν τις συσκευές τους για να αποφύγουν τις φανταστικές σκουληκότρυπες.
Υπάρχει κάποιο μέρος από αυτό που δεν ακούγεται σαν μια καλή στιγμή με τους φίλους σας; Δίπλα σε αυτό, υπάρχει κάποιο μέρος του Σχεδιάστε κάτι αυτο κανει?