Το νέο βιβλίο του Ken Segall, Insanely Simple: Η εμμονή που οδήγησε την επιτυχία της Apple, έκανε το ντεμπούτο του αυτήν την εβδομάδα και ένα από τα πιο διασκεδαστικά ανέκδοτα μέσα στα σχέδια του Steve Jobs να γιορτάσει την εκατομμυριοστή αγορά iMac.
Αντί για μια δωροκάρτα iTunes 10.000 $ όπως η εταιρεία συνήθως προσφέρει για ορόσημα λήψεις App Store, Ο Steve ήθελε να παίξει τον Willy Wonka και να δώσει στον τυχερό πελάτη ένα χρυσό εισιτήριο που θα έκανε τους παρέχουν πλήρη επιστροφή χρημάτων για την αγορά του iMac και μια προσωπική περιήγηση στο Cupertino της Apple πανεπιστημιούπολη.
Ο Στιβ ήθελε ακόμη και να ντυθεί σαν τη Wonka, γράφει ο Segall, με μοβ κοστούμι και καπέλο. Είχε ακόμη εργαζόμενους της Apple που σχεδίαζαν το χρυσό εισιτήριο:
Η ιδέα του Steve ήταν να κάνει ένα Willy Wonka με αυτό. Όπως έκανε ο Wonka στην ταινία, ο Steve ήθελε να βάλει ένα χρυσό πιστοποιητικό που αντιπροσωπεύει το εκατομμυριοστό iMac μέσα στο κουτί ενός iMac και να δημοσιοποιήσει αυτό το γεγονός. Όποιος άνοιξε το τυχερό κουτί iMac θα του επιστραφεί η τιμή αγοράς και θα πεταχτεί στο Κουπερτίνο, όπου αυτός ή αυτή (και, κατά πάσα πιθανότητα, η συνοδεία της οικογένειας) θα ξεναγήθηκε στο Apple πανεπιστημιούπολη.
Ο Steve είχε ήδη δώσει εντολή στην εσωτερική δημιουργική ομάδα του να σχεδιάσει ένα πρωτότυπο χρυσό πιστοποιητικό, το οποίο μοιράστηκε μαζί μας. Αλλά ο δολοφόνος ήταν ότι ο Στιβ ήθελε να το κάνει όλο αυτό. Wantedθελε να γνωρίσει τον τυχερό νικητή στο σύνολό του με το Willy Wonka. Ναι, πλήρες με καπέλο και ουρές.
Ενώ οι υπάλληλοι της Apple «διασκέδασαν» με το σχέδιο του Steve, δεν ήταν πολύ πρόθυμοι να το δουν να εφαρμόζεται. Ευτυχώς για αυτούς, ο νόμος της Καλιφόρνιας υπαγορεύει ότι τέτοιου είδους διαγωνισμοί επιτρέπουν την είσοδο χωρίς να απαιτείται αγορά, πράγμα που σήμαινε ότι η Apple πρέπει να παρέχει έναν τρόπο για να εισέλθουν οι άνθρωποι χωρίς να αγοράσουν πραγματικά ένα iMac. Ο κανόνας ματαίωσε στη συνέχεια το σχέδιο του Στιβ.
Ενώ ο Steve ήταν διάσημος για το ότι ήταν σκληρός στη δουλειά του και απίστευτα αυστηρός και απαιτητικός, ανέκδοτα όπως αυτό μας θυμίζουν ότι ήταν μερικές φορές και μαλακός και φιλικός.
Εάν δεν έχετε αγοράσει ακόμα το νέο βιβλίο του Segall, φροντίστε να το δείτε η κριτική μας και αποκλειστικό απόσπασμα.
[μέσω MacRumors]