Ένα από τα πράγματα που πραγματικά ξεχωρίζει χρησιμοποιώντας ένα iPhone είναι το πώς λείος αισθάνεται σε σύγκριση με τη χρήση Android. Όπου το Android είναι καθυστερημένο, με μετρήσιμο ενδιάμεσο διάστημα μεταξύ του αγγίγματος της οθόνης και του Το λειτουργικό σύστημα ανταποκρίνεται, το iOS σχεδόν φαίνεται να προβλέπει τι θέλετε να κάνετε πριν αγγίξει το δάχτυλό σας απεικόνιση.
Πώς κατάφερε η Apple αυτό το απίστευτο κατόρθωμα; Μια καλύτερη ερώτηση μπορεί να είναι: "Πώς κατάφερε η Google να καταστρέψει τόσο πολύ το multitouch του Android;" Σύμφωνα με Άντριου Μαν -φοιτητής μηχανικής λογισμικού και πρώην ασκούμενος της Google-το Android είναι τόσο μπερδεμένο που η Google μπορεί ποτέ να είναι σε θέση να ταιριάζει με την απόδοση ενός iPhone ή iPad. Ωχ!
Πριν ξεκινήσουμε, εδώ είναι ένα παρασκήνιο. Στο παρελθόν, είχε ειπωθεί ότι η διεπαφή χρήστη του Android είναι αργή σε σύγκριση με το iOS, επειδή τα στοιχεία του περιβάλλοντος εργασίας δεν επιταχύνθηκαν ως το υλικό μέχρι την Honeycomb. Με άλλα λόγια, κάθε φορά που σύρετε την οθόνη σε ένα τηλέφωνο Android, η CPU πρέπει να τραβήξει ξανά κάθε εικονοστοιχείο, και αυτό δεν είναι κάτι που οι CPU είναι πολύ καλοί.
Αυτό το επιχείρημα είναι λογικό, εκτός αν ήταν αληθινό, το Android θα είχε σταματήσει να μετράει μετρητικά στην απόκριση αφής σε σύγκριση με το iOS όταν κυκλοφόρησε το Android 3.0 Honeycomb. Εκτός από το μαντέψτε τι; Οι συσκευές Android είναι ακόμα καθυστερημένες ακόμη και μετά την εγκατάσταση της Honeycomb σε αυτές.
Τα περισσότερα σύγχρονα τηλέφωνα Android έχουν προδιαγραφές ισοδύναμες ή και καλύτερες από αυτές του iPhone (για παράδειγμα, τα περισσότερα τηλέφωνα Android διαθέτουν 1 GB RAM, σε σύγκριση με τα 512 MB του iPhone 4S). το πρόβλημα δεν είναι υλικό. Ποιο είναι λοιπόν το θέμα;
Ακολουθεί ο λόγος για τον οποίο το Android δεν μπορεί να αποδώσει το UI αφής του χωρίς υστέρηση, σύμφωνα με τον Munn. Στο iOS, οι διαδικασίες απόδοσης διεπαφής χρήστη πραγματοποιούνται με ειδικά νήματα πραγματικός χρόνος προτεραιότητα, διακοπή άλλων διαδικασιών και εστίαση όλης της προσοχής στην απόδοση του UI.. Με άλλα λόγια, κάθε φορά που αγγίζετε το δάχτυλό σας στην οθόνη του iPhone σας, το λειτουργικό σύστημα τρελαίνεται κυριολεκτικά: «Κάποιος μας αγγίζει! Κάποιος μας αγγίζει! Σταματήστε ό, τι άλλο κάνετε, κάποιος μας αγγίζει! »
Στο Android, όμως, οι διαδικασίες απόδοσης διεπαφής χρήστη συμβαίνουν μαζί με το κύριο νήμα με κανονικός προτεραιότητα. Με άλλα λόγια, αντιμετωπίζει την απόδοση του UI με τον ίδιο τρόπο όπως, ας πούμε, τη λήψη ενός podcast στο παρασκήνιο, τον έλεγχο για SMS ή οτιδήποτε άλλο. Ως εκ τούτου, ένα ασταθές UI.
Εδώ ο Munn εξηγεί τι σημαίνει αυτό και γιατί η Google ήταν αρκετά ηλίθια για να σχεδιάσει το Android με αυτόν τον τρόπο.
Το Android UI δεν θα είναι ποτέ εντελώς ομαλό λόγω των περιορισμών σχεδιασμού που συζήτησα στην αρχή:
- Η απόδοση UI εμφανίζεται στο κύριο νήμα μιας εφαρμογής
- Η απόδοση UI έχει κανονική προτεραιότηταΑκόμη και με ένα Galaxy Nexus ή τον τετραπύρηνο EeePad Transformer Prime, δεν υπάρχει τρόπος να εγγυηθεί ένα ομαλό ρυθμό καρέ εάν αυτοί οι δύο περιορισμοί σχεδιασμού παραμένουν αληθινοί. Λέει ότι χρειάζεται η δύναμη ενός Galaxy Nexus για να προσεγγίσει την ομαλότητα ενός iPhone τριών ετών. Γιατί λοιπόν η ομάδα Android σχεδίασε το πλαίσιο απόδοσης έτσι;
Οι εργασίες στο Android ξεκίνησαν πριν από την κυκλοφορία του iPhone και τότε το Android σχεδιάστηκε για να είναι ανταγωνιστής του Blackberry. Το αρχικό πρωτότυπο Android δεν ήταν συσκευή οθόνης αφής. Οι αντισταθμίσεις απόδοσης του Android έχουν νόημα για μια συσκευή πληκτρολογίου και trackball. Όταν κυκλοφόρησε το iPhone, η ομάδα του Android έσπευσε να κυκλοφορήσει ένα ανταγωνιστικό προϊόν, αλλά δυστυχώς ήταν πολύ αργά για να ξαναγράψει το πλαίσιο διεπαφής χρήστη.
Γιατί λοιπόν η Google δεν άλλαξε το πλαίσιο διεπαφής χρήστη; Λοιπόν, είναι ένα δύσκολο έργο που θα περιλαμβάνει κάθε εφαρμογή στο Android Market για επανεγγραφή για υποστήριξη του νέου πλαισίου. Αυτό απέχει τουλάχιστον ένα χρόνο και μπορεί ποτέ συμβεί.
Με άλλα λόγια, για να αντιμετωπίσει πλήρως η Google τα προβλήματα καθυστέρησης του Android, πρέπει βασικά να πατήσει το κουμπί επαναφοράς και να καταστρέψει το οικοσύστημα της εφαρμογής της. Το iOS, από την άλλη πλευρά, δημιουργήθηκε από την αρχή για να υποστηρίζει smartphone πολλαπλής αφής. διάολο, η Apple ήταν ο υπέρτατος οραματιστής της. Είναι σημαντικό να κάνουμε τα πράγματα σωστά.
[μέσω Πίτα Redmond]
