Κριτική: Η ηλεκτρική κιθάρα Music Man Valentine θα κερδίσει την αγάπη σας

Όταν έφτασε αυτή η κιθάρα του Αγίου Βαλεντίνου, την έριξα μια ματιά, φούσκωσα ένα ήσυχο «Χμμμ» και συνέχισα να δουλεύω. Παρόλο που είχα δει φωτογραφίες, ήμουν ενθουσιασμένος από την εμφάνιση του οργάνου: χλωμό, φυσικό ξύλο. ένα pickguard κελύφους χελώνας? και το είδος του ζυμωμένου, συντηρητικού σχήματος που θα μπορούσε να κάνει ακόμη και ένα κοινό του Τζούγκαλο που τροφοδοτείται με μεθ.

Μετά το πήρα και ερωτεύτηκα.

Γιατί; Επειδή αυτό που λείπει από την εμφάνιση του Αγίου Βαλεντίνου (και για να είμαι δίκαιος, πολλοί λατρεύουν τον κομψό, συντηρητικό σχεδιασμό του), αναπληρώνει πολλές φορές την αίσθηση, την ποιότητα κατασκευής, τον ήχο και τη συνολική φοβερότητα. Ένας φίλος και εγώ είχαμε μια μικρή συνεδρία, η ηχογράφηση του οποίου έγινε στο iPhone μου, φυσικά.

ο Ο Valentine προέρχεται από τον Ernie Ball Music Man, η εταιρεία της Καλιφόρνιας πιο διάσημη για τις χορδές της κιθάρας. Είναι ένα μοντέλο υπογραφής, σχεδιασμένο σε συνεργασία με Τζέιμς Βαλεντίν του Maroon 5.

Σε αντίθεση με πολλούς κατασκευαστές κιθάρας, οι οποίοι έβγαλαν υπογραφικά όργανα που είναι λίγο παραπάνω από επαναφορτισμένα (και ανατιμημένα) εκδόσεις των υπαρχόντων μοντέλων, το Music Man δίνει στους καλλιτέχνες του τη δωρεάν κυριαρχία του εργοστασίου του - και τη βοήθεια του μηχανικοί. Όλες οι κιθάρες Music Man είναι χειροποίητες στην Καλιφόρνια.

Ο Valentine σχεδίασε αυτό το όργανο για να μπορεί να το χρησιμοποιήσει σε ολόκληρο το σετ του χωρίς να αλλάξει κιθάρα. Χαλαρά, είναι μια διασταύρωση μεταξύ του Fender Telecaster (η πρώτη ηλεκτρική κιθάρα παραγωγής) και η Gibson ES-335 (οι μεγάλες, κούφιες κιθάρες που έπαιξε ο B.B. King).

Χαρακτηριστικά κιθάρας Music Man Valentine

Ακολουθούν οι προδιαγραφές του Music Man Valentine:

Το σώμα είναι κατασκευασμένο από ελαφριά τέφρα βάλτου, κομμένο για να θυμίζει το σχήμα του ES-335. Το σώμα είναι στην πραγματικότητα κομμένο σε μια κλίση, πιο λεπτό στο πάνω μέρος από το κάτω μέρος, για να μειώσει το βάρος και επίσης να το κάνει πιο άνετο στο παιχνίδι. Ο λαιμός είναι σφενδάμνος, ψημένος για να έχει μεγαλύτερη απήχηση (και να φαίνεται δροσερός) και τα 22 φρεάτια είναι από ανοξείδωτο ατσάλι. Τα ανοξείδωτα φρεσκάκια διαρκούν περισσότερο από το συνηθισμένο νικέλιο, αλλά τείνουν επίσης να καταστρέψουν τα εργαλεία κατά την εγκατάσταση. Είναι ωραίο να τα βρίσκεις σε μια κιθάρα παραγωγής. Το μήκος της ζυγαριάς του λαιμού είναι 25,5 ίντσες, όπως μια κιθάρα Fender, και το ξύλο δεν τελειώνει με βερνίκι ή λάκα, αλλά τρίβοντάς το με λάδι πυροβόλων όπλων και κερί.

Τα ηλεκτρονικά χρειάζονται μια μπαταρία για να τροφοδοτήσουν το «σιωπηλό κύκλωμα» του Music Man, το οποίο κόβει το βουητό και τις παρεμβολές και μια ενίσχυση 20 ντεσιμπέλ (ενεργοποιείται πατώντας το κουμπί έντασης). Υπάρχουν δύο παραλαβές: Το ένα στη γέφυρα είναι ένας προσαρμοσμένος σταυρός μεταξύ ενός πηνίου twangy Telecaster και ενός βρώμικου, μεγαλόσωμο P-90. Το pickup του λαιμού είναι ένα humucker, αλλά μπορεί να χτυπηθεί για να κάνει ένα μόνο πηνίο πιέζοντας το κουμπί τόνου.

Ας ξεκινήσουμε με τις παραλαβές. Είναι καταπληκτικά. Κατά κάποιο τρόπο, είναι χοντρές και γεμάτες ήχο, αλλά χωρίς καμία λάσπη. Μπορείτε να ακούσετε κάθε χορδή να χτυπά και οι χορδές να ακούγονται γλυκά.

Η γέφυρα P-90/Tele pickup βρίσκεται κάπου ανάμεσα στους δύο ήχους που την επηρεάζουν. Μπορεί να πλησιάσει και τα δύο, αλλά δεν είναι το ένα ή το άλλο. Υποθέτω ότι αν θέλατε να κλωνοποιήσει και τις δύο παραλαβές τότε αυτό θα ήταν κακό, αλλά στην πραγματικότητα πραγματικά λάμπει ως δικό του πράγμα. Είναι τραγανό αλλά ποτέ σκληρό και όταν το χρησιμοποιείτε σε συνδυασμό με το λαιμό pickup (το οποίο μπορεί να ρυθμιστεί με δύο τρόπους), επιτρέπει μια παράλογη γκάμα τόνων.

Συνδυάστε το με την ενσωματωμένη ενίσχυση (η οποία δεν προσθέτει "χρώμα" στον ήχο - απλά τον κάνει πιο δυνατό και πιο πιθανό να overdrive your amp) και μπορείτε να καλέσετε σε τόνους που ταιριάζουν σε οποιοδήποτε τραγούδι ή οποιοδήποτε είδος μουσικής, από τζαζ έως κλασική ροκ έως πειραματική βρωμιά.

Το pickup του λαιμού είναι ένα humbucker, το οποίο για τους αναγνώστες μας που δεν έχουν κιθάρα, είναι ουσιαστικά δύο παραλήπτες φάση για να ακυρώσουν κάθε βουητό που παίρνουν από ραδιοφωνικούς σταθμούς, λαμπτήρες φθορισμού, κακώς ενσύρματες συσκευές κ.ο.κ επί. Και ενώ έχει τον παχύ, βαρύ ήχο που περιμένεις από ένα χουμπουκά, δεν είναι τρελό. Εάν αποφεύγετε τα χάλια επειδή είναι λασπώδη και δεν έχουν ορισμό, θα εκπλαγείτε. Αυτό είναι καθαρό και ζεστό. Σπρώξτε το κουμπί τόνου και το pickup χωρίζεται για να φτιάξει ένα πηνίο, το οποίο είναι επίσης ζεστό, αλλά λίγο πιο γλυκό.

Συνολικά, τα ηλεκτρονικά είναι πολύ ισορροπημένα. Ενώ μπορείτε να πάρετε μερικούς πολύ διαφορετικούς ήχους από την κιθάρα, το εύρος είναι περισσότερο μια συνέχεια παρά ένα σύνολο βημάτων. Μια άλλη σημείωση: Η ισορροπία έντασης μεταξύ των παραλαβών είναι αρκετά ομοιόμορφη. Πραγματικά δεν υπάρχει διαφορά (εκτός αν χτυπήσετε τον ενισχυτή). Ο όγκος συμβολοσειράς σε συμβολοσειρά είναι επίσης πολύ ισορροπημένος.

Πώς ερωτεύτηκα την κιθάρα του Αγίου Βαλεντίνου

Πάνω απ 'όλα, λοιπόν, το Music man Valentine είναι μια χαρά στη χρήση. Υπάρχει κάτι που σε κάνει να παίζεις. Την πρώτη μου μέρα δεν μπορούσα να το αφήσω κάτω και τον τελευταίο μήνα το χρησιμοποίησα ως την κύρια κιθάρα μου, παίζοντας για ώρες κάθε μέρα. Ιδού τι διαπίστωσα.

Εύκολα το καλύτερο μέρος είναι ο λαιμός. Οι λαιμοί του Music Man έχουν τη φήμη ότι είναι καλοί, αλλά αυτό ξεπερνά κατά πολύ οτιδήποτε άλλο έχω παίξει. Το απλό φινίρισμα λαδιού και κεριού είναι αρκετά λεπτό ώστε να αισθάνεστε ότι αγγίζετε γυμνό ξύλο, πράγμα που είναι πραγματικά ωραίο και κάνει την κίνηση πάνω και κάτω από το λαιμό πολύ ομαλή. Όλες οι φρεσκάδες είναι όμορφα ισοπεδωμένες και γυαλισμένες, και υπάρχει ένα άλλο μυστικό όπλο εδώ, που βρίσκεται σε όλες τις νέες κιθάρες του Music Man: αντισταθμισμένο παξιμάδι.

Το παξιμάδι είναι το κομμάτι πλαστικού με τρύπες στην κορυφή που συγκρατεί τις χορδές στη θέση τους όταν προέρχονται από τα μανταλάκια συντονισμού και στο πάνω άκρο του λαιμού. Σε μια κιθάρα, κάθε χορδή πρέπει να έχει ένα ελαφρώς διαφορετικό μήκος για να επιτρέπει τις διαφορές στο πάχος και να τις διατηρεί σε συντονισμό (λίγο πολύ) μέχρι το λαιμό. Αυτό γίνεται συνήθως με προσαρμογές στη γέφυρα, αλλά το αντισταθμισμένο παξιμάδι κόβεται για να προσαρμόσει τις χορδές στην κορυφή. Αυτό κάνει τη μεγαλύτερη διαφορά στο να παίζεις συγχορδίες, ειδικά στις φανταχτερές τζαζ. Ακούγονται καλά σε όλη την κιθάρα. Είναι εκπληκτικό τι διαφορά κάνει αυτό.

Το άλλο πράγμα που αγαπώ είναι πόσο εύκολο είναι να παίζεις τον Βαλεντίνο. Ένας φίλος μου (ο Πίτερ Γουντς, τον οποίο βλέπετε να παίζει στο βίντεο) το χαρακτήρισε «συγχωρητικό». Είναι αρκετά ήπιο για να μην είναι τιμωρήστε τα μικρά λάθη, αλλά το κυριότερο είναι ότι κάθε συμβολοσειρά χτυπάει καθαρά, είτε παίζεται ανοιχτά είτε ανησυχεί ψηλά λαιμός. Σε μερικές κιθάρες, οι χοντρές χορδές ακούγονται λίγο βαρετές. ΟΧΙ εδω. Χτυπάνε και νιώθεις το λαιμό να δονείται κάτω από αυτά. Αισθάνεται ζωντανό και είναι ένας μεγάλος λόγος που θα συνεχίσετε να παίρνετε την κιθάρα για να παίξετε.

Πήραμε τον Βαλεντίνο για μια περιστροφή στο Funkhaus Studios, τον απίστευτο ραδιοφωνικό σταθμό και το συγκρότημα ηχογράφησης της εποχής του Βερολίνου. Μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα σε αυτό το βίντεο. Ο κιθαρίστας είναι ο φίλος μου Peter Woods και το στούντιο ανήκει στον ηχολήπτη Paul Kochenbuch του Στούντιο Halcyon.

Πρώτα παίξαμε μέσω ενός Fender Twin, και μετά α Marshall JCM800. Και τα δύο ηχογραφήθηκαν με α Sennheiser e 609 μικρόφωνο τρέχοντας σε α Μίκτης Mackie Blackjack, και στη συνέχεια απευθείας στο iPhone που χρησιμοποιείται για την εγγραφή βίντεο.

Ο ήχος έχει κανονικοποιηθεί, αλλά τίποτα άλλο. Μπορείτε να ακούσετε μόνοι σας, αλλά το μόνο που παρατηρήσαμε είναι ότι, ανεξάρτητα από τον ενισχυτή που το συνδέετε, η κιθάρα εξακολουθεί να ακούγεται σαν την ίδια. Ακόμα και στο Marshall στο βρώμικο, δεν κατακλύζεται. Μια άλλη σημείωση για τους ενισχυτές. Στο σπίτι, έχω συνδέσει τον Valentine σε έναν κλώνο Fender Tweed Champ, και αυτός μπορεί να είναι ο πιο γλυκός ήχος που έχω πάρει από αυτό. Ακόμα και το humbucker, το οποίο συνήθως ξεπερνούσε τον μικρό Champ, ακούγεται καθαρό και γεμάτο.

Υπάρχουν κάποια μειονεκτήματα; Όχι πραγματικά. Τα βλέμματα μπορεί να είναι ένα, αλλά αυτό είναι εντελώς υποκειμενικό (εκτός από το προστατευτικό κελύφους χελώνας, το οποίο είναι αντικειμενικά κακό). Το γεγονός ότι ο Βαλεντίνος χρειάζεται μπαταρία είναι άλλο, αν και στην πράξη δεν έχει μεγάλη σημασία. Εξαντλήθηκε η μπαταρία που παρέχεται σε λίγες ημέρες, αλλά υποψιάζομαι ότι κάποιος άλλος μπορεί να χρησιμοποίησε την κιθάρα πριν από εμένα, επειδή η αντικατάσταση εξακολουθεί να είναι δυνατή ένα μήνα αργότερα. Απλά κρατήστε ένα εφεδρικό στην κιθάρα σας και δεν θα έχετε ποτέ πρόβλημα.

Το Valentine έρχεται με $ 2,099, το οποίο δεν φαίνεται φθηνό αν δεν το έχετε παίξει. Η κιθάρα συνοδεύεται από μια προσαρμοσμένη θήκη, χορδές 11 μετρητών και μερικά υπέροχα αυτοκόλλητα. Εάν είστε αρχάριος, αυτό μπορεί να είναι πάρα πολύ-είστε πολύ καλύτερα με μια φθηνή κιθάρα και έναν ενισχυτή kick-ass. Αλλά αν βρίσκεστε στην αγορά για μια υπερ-ευπροσάρμοστη κιθάρα που δεν θα σας κρατήσει ποτέ πίσω, κάτι που φαίνεται σας ενθαρρύνουν να το παίξετε (και κάνει όλους αυτούς που το δοκιμάζουν να ζηλέψουν), τότε θα πρέπει να λάβετε υπόψη το Βαλεντίνος. Σοβαρά. Μου αρέσει τόσο πολύ που σκέφτομαι να αγοράσω ένα. Έχω αρχίσει ακόμη και να μου αρέσει η εμφάνισή του.

Cult of Mac έλαβε μονάδες αναθεώρησης για αυτήν τη συλλογή. ΑνάγνωσηCult of Mac’s πολιτική αναθεωρήσεων.