Εάν είστε κάτοχος iPhone, φορητού υπολογιστή, Kindle, συσκευής Android, ηλεκτρικής οδοντόβουρτσας, μόνιτορ μωρού ή πλοηγού GPS, πιθανότατα να έχει συναρμολογηθεί από έναν εργαζόμενο σε κινεζικό εργοστάσιο.
Αν και η Apple αυτή τη στιγμή κάνει ζογκλέρ με το PR καυτή πατάτα σχετικά με τις συνθήκες εργασίας στα εργοστάσια Foxconn στην Κίνα, μια κατάσταση που έγινε πιο θολή από την πραγματική κατάργηση του μονόλογου του Mike Daisey, δεκάδες άλλες παγκόσμιες εταιρείες κάνουν τα απαραίτητα ηλεκτρονικά τους εκεί.
Για μια ευρύτερη προοπτική, το Cult of Mac εντόπισε έναν από τους κορυφαίους ειδικούς στον κόσμο για τη σύγχρονη εργασία στην Ασία.
Dr. Boy Lthje είναι κοινωνιολόγος στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών της Φρανκφούρτης και επί του παρόντος επισκέπτης μελετητής στο Κέντρο Ανατολής-Δύσης στη Χονολουλού, Χαβάη που έχει περάσει μια δεκαετία να επισκέπτεται εργοστάσια για να μελετήσει τις συνθήκες εργασίας σε κατασκευαστές ηλεκτρονικών ειδών στην Ασία, συμπεριλαμβανομένης της Foxconn.
Ο Lthje και μια ερευνητική ομάδα εντόπισαν την άνοδο των ηλεκτρονικών συμβατικούς κατασκευαστές στην Κίνα καθώς οι εταιρείες τεχνολογίας στις ΗΠΑ ξεκίνησαν την εξωτερική ανάθεση παραγωγής ηλεκτρονικών στη δεκαετία του 1990 για ένα επερχόμενο βιβλίο με τίτλο Από τη Silicon Valley στο Shenzen. (Μπορείτε να διαβάσετε ένα αποκλειστικό απόσπασμά του εδώ.)
Σε αυτήν την αποκλειστική συνέντευξη, δίνει στον Cult of Mac μια ματιά των εργαζομένων στη βιομηχανία ηλεκτρονικών ειδών της Ασίας, κάτι που κάνει τις συνθήκες εκεί πιο σκληρές από άλλα είδη εργοστάσια στην περιοχή, γιατί είναι επιφυλακτικός σχετικά με τον έλεγχο του Fair Labour Association και γιατί δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ της τραγανής καλοκαιρινής σας συναυλίας στο εργοστάσιο και της αναστολής εργασίας Κίνα.
Cult of Mac: Έχετε επισκεφθεί πολλούς κατασκευαστές συμβολαίων στην Κίνα και την Ασία, είναι ιδιόχειρες;
Boy Lthje: Όχι. Η γενική εικόνα στην Ασία και την Κίνα συγκεκριμένα είναι ότι αυτά είναι πολύ μεγάλα, πολύ μοντέρνα εργοστάσια που κατασκευάζονται σύμφωνα με τα υψηλότερα πρότυπα στην τεχνολογία, την οργάνωση και το ανθρώπινο δυναμικό διαχείριση. Φυσικά, μπορείτε να αμφισβητήσετε τι σημαίνει «διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού», αλλά είναι πολύ διαφορετικό από ένα χαμηλού επιπέδου, μεσαίου μεγέθους εταιρεία συναρμολόγησης... Αυτό το μέρος της βιομηχανίας δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικό για κεφάλαια και συνήθως βασίζεται σε χειροκίνητα εργασία.
Στους κατασκευαστές συμβολαίων, η συναρμολόγηση μεγάλων συστημάτων - όπως κινητά τηλέφωνα, iPad, iPod και φορητοί υπολογιστές - γίνεται από μια πολύ εξελιγμένη βάση. Έχει μεγάλη ένταση και εκτελείται σε μεγάλα εργοστάσια που παρέχουν σχετικά καλό εργασιακό περιβάλλον σε σύγκριση με μικρότερες εταιρείες ή χώρους εργασίας…
CoM: Μπορούν να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας σε αυτά τα εργοστάσια;
BL: Απολύτως. Το πρόβλημα δεν είναι το γενικό εργασιακό περιβάλλον αλλά ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται η ανθρώπινη εργασία σε αυτά τα εργοστάσια. Το έργο είναι πολύ, πολύ κατακερματισμένο και ο βαθμός αυτοματισμού στα περισσότερα εργοστάσια στην Κίνα και την Ασία είναι χαμηλότερος από αυτόν θα ήταν στην Ευρώπη ή στις Ηνωμένες Πολιτείες… Επίσης, ο προσωπικός έλεγχος μέσω εποπτών κατά μήκος των γραμμών συναρμολόγησης είναι πολύ αυστηρός.
Γενικά, υπάρχει υψηλότερος βαθμός χειρωνακτικής εργασίας επειδή το κόστος εργασίας είναι χαμηλότερο και η χειρωνακτική εργασία είναι πιο ευέλικτη όταν πρόκειται για ταχεία αναδιαμόρφωση των διαδικασιών παραγωγής και εργασία με παρτίδες και παρτίδες υπό μεταβαλλόμενη αγορά συνθήκες…
Το αυτοματοποιημένο μέρος της διαδικασίας συναρμολόγησης είναι ως επί το πλείστον Τεχνολογία Surface Mount (SMT), βασικά, προγραμματιζόμενα αυτοματοποιημένα μηχανήματα που τοποθετούν μικροσκοπικά μικρά εξαρτήματα όπως συνδετήρες ή τσιπ ή άλλα ηλεκτρονικά μέρη σε πλακέτες τυπωμένων κυκλωμάτων. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι σχεδιασμού αυτού του είδους εργασίας για τον χειριστή. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη, οι φορείς εκμετάλλευσης μπορούν να είναι σχετικά εξειδικευμένοι και να επιβλέπουν διάφορες γραμμές ταυτόχρονα. Βασικά ασχολούνται με την αντιμετώπιση προβλημάτων και την εποπτεία.
Στην Κίνα - ή σε άλλες ασιατικές χώρες - βρίσκετε χειριστές που παρακολουθούν απλώς έναν σταθμό εργασίας ή μία διαδικασία εργασίας... Έτσι αυτός ή αυτή είναι κοιτάζοντας μια οθόνη το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας και όταν αναβοσβήνει ένα κόκκινο ή ένα πράσινο φως ή ένα μπλε φως, θα ενεργούν για να εξασφαλίσουν ομαλή επιχειρήσεων. Το αποτέλεσμα σε αυτά τα εργοστάσια είναι πολύ, πολύ άστοχη δουλειά.
CoM: Μήπως γιατί, όπως επισημάνατε στο α χαρτί, υπάρχει μια σχεδόν ατελείωτη προσφορά ανειδίκευτων μεταναστών εργαζομένων;
BL: Ναί. Στην Κίνα, το εργατικό δυναμικό όλων αυτών των εταιρειών ηλεκτρονικών ειδών είναι 90 τοις εκατό ή περισσότεροι μετανάστες εργαζόμενοι. Μιλώ για τους χειριστές, τους ανθρώπους που εργάζονται στις γραμμές. Το τεχνικό προσωπικό στα περισσότερα από αυτά τα μέρη είναι είτε ντόπιο είτε είναι μετανάστης, αλλά έχουν υψηλότερη θέση επειδή είναι σε θέση να λάβουν τοπική εγγραφή νοικοκυριού. Οι μετανάστες εργάτες δεν είναι ανειδίκευτοι, αφού συχνά έχουν καλή εκπαίδευση στο λύκειο. Αλλά δεν έχουν καμία πιθανότητα να λάβουν κατάρτιση σε εξειδικευμένες βιομηχανικές θέσεις εργασίας... Στην Κίνα, η εγγραφή των νοικοκυριών κάνει μια τεράστια, τεράστια διαφορά.
CoM: Πώς επηρεάζει η εγγραφή των νοικοκυριών τους εργαζόμενους σε αυτά τα εργοστάσια;
BL:Χούκου, ή η εγγραφή νοικοκυριού, είναι ένα από τα βασικά πράγματα που πρέπει να καταλάβετε για την εργασία στην Κίνα. Σχεδιασμένο για να αποτρέψει τη μετακίνηση ανθρώπων μεγάλης κλίμακας από την ύπαιθρο στις πόλεις, ισχύει από τη δεκαετία του 1950. Η εγγραφή του νοικοκυριού σας ως πολίτη ισχύει μόνο στον τόπο γέννησής σας ή στον τόπο διαμονής της οικογένειάς σας.
Έτσι, οι 150-200 εκατομμύρια μετανάστες εργαζόμενοι που ζουν και εργάζονται σε μεγάλες πόλεις, όπως η Σαγκάη ή το Σενζέν, δεν μπορούν να μεταφέρουν την εγγραφή του νοικοκυριού τους στον τόπο στον οποίο πραγματικά ζουν και εργάζονται. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφάλιση υγείας ή σε κάθε είδους πρόνοια - δεν μπορείτε να στείλετε τα παιδιά σας στο σχολείο σε τοπικό επίπεδο, και υπάρχουν περιορισμοί σε κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες.
Στην Κίνα, κάνει τεράστια διαφορά στην κατάσταση. Λες και δεν έχουν ιθαγένεια στη χώρα τους, συγκρίσιμο με τους Μεξικανούς μετανάστες εργαζόμενους στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα.
CoM: Έτσι, οι περισσότεροι εργαζόμενοι σε αυτούς τους κατασκευαστές ηλεκτρονικών ειδών είναι ουσιαστικά πολίτες δεύτερης κατηγορίας;
BL: Ναί. Το εργατικό δυναμικό αυτών των μεγάλων κατασκευαστών συμβολαίων ηλεκτρονικών είναι σχεδόν 100 τοις εκατό μετανάστες σε επίπεδο χειριστή. Είναι το μοντέλο παραγωγής της βιομηχανίας... Αντίθετα, η αυτοκινητοβιομηχανία [στην Κίνα] γίνεται ως επί το πλείστον με ντόπιους εργαζόμενους που έχουν ως εκ τούτου πολύ διαφορετική κατάσταση.
Αν επισκεφθείτε οποιοδήποτε εργοστάσιο αυτοκινήτων μιας πολυεθνικής, οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι ντόπιοι και έχουν πολύ καλύτερες αμοιβές και εντελώς διαφορετικές συνθήκες διαβίωσης - δεν ζουν σε κοιτώνες, ζουν σε σπίτια ή διαμερίσματα. Όταν πληρώνονται καλά, μπορεί να έχουν ακόμη και αυτοκίνητο. Αυτή είναι περισσότερο μια ζωντανή κατάσταση που θα αναγνωρίζαμε για τους βιομηχανικούς εργαζόμενους.
Το μοντέλο παραγωγής των κατασκευαστών συμβολαίων ηλεκτρονικών βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εκμετάλλευση μεγάλης κλίμακας των μεταναστών εργαζομένων και αυτοί οι εργοδότες εκμεταλλευόμενοι το καθεστώς των διακρίσεων.
CoM: Μπορεί να διορθωθεί αυτό σε επίπεδο πολιτικής;
BL: Απολύτως. Μακροπρόθεσμα, η κατάσταση μπορεί να αλλάξει μόνο με τη μεταρρύθμιση του συστήματος Hukou, αλλά αυτό δεν βρίσκεται στην ατζέντα στην Κίνα αυτή τη στιγμή. Το βασικό είναι η εφαρμογή των υφιστάμενων κανόνων.
Οι εργατικοί νόμοι στην Κίνα είναι αρκετά καλοί, από πολλές απόψεις είναι καλύτεροι και πιο περιεκτικοί από ό, τι στην Κίνα Η.Π.Α. Πολλοί από τους κανόνες δεν εφαρμόζονται σε τοπικό επίπεδο και αυτό είναι το βασικό πρόβλημα ειδικότερα στην Foxconn.
CoM: Ποιοι εργατικοί νόμοι δεν εφαρμόζονται στο Foxconn;
BL: Οι εργατικοί νόμοι στην Κίνα επιτρέπουν 36 ώρες υπερωριακής εργασίας το μήνα, αυτός είναι ένας πολύ αυστηρός κανόνας. Μπορεί να υπάρχει χώρος για ερμηνεία ή διανομή αυτών των ωρών, μερικές φορές σε μήνες ή κατά τη διάρκεια ενός έτους. Συνήθως, οι υπερωρίες κατανέμονται στην παραγωγή ενδυμάτων, όπου η εργασία είναι εποχική.
Στο Foxconn - και στους περισσότερους άλλους κατασκευαστές ηλεκτρονικών συμβολαίων, είναι το ίδιο για όλους - η εβδομάδα εργασίας είναι περίπου 60 ώρες την εβδομάδα. Ειδικότερα, στο Foxconn, όλα τα προγράμματα βάρδιας υπολογίζονται σε αυτήν την εβδομάδα εργασίας 60 ωρών.
Αυτό παραβιάζει την ισχύουσα κινεζική εργατική νομοθεσία, αλλά η τοπική κυβέρνηση και τα τοπικά γραφεία εργασίας κλείνουν τα μάτια σε αυτό. Είναι πολύ χαρακτηριστικό στην Κίνα, αυτή η «ευέλικτη ερμηνεία» των υφιστάμενων νόμων από τις τοπικές κυβερνήσεις. Εάν εφαρμοστούν αυτοί οι κανόνες, θα φέρει μια τεράστια αλλαγή σε αυτό το μοντέλο παραγωγής…
CoM: Άρα μια έρευνα από μια οντότητα όπως η Ένωση Δίκαιης Εργασίας θα είχε κάποιο αντίκτυπο;
BL: Όχι. Θα έχει πιθανώς αρνητικό αντίκτυπο. η δραστηριότητα οργανώσεων όπως η FLA χρησιμοποιούνται βασικά ως δικαιολογία από τις τοπικές κυβερνήσεις για να μην επιβληθούν οι ισχύοντες νόμοι.
Δεκάδες μάρκες και κατασκευαστές (NDR: συμπεριλαμβανομένων των Apple, Sony, Microsoft, HP και κατασκευαστικών κολοσσών Foxconn και Flextronics) είναι μέλη της Electronic Industry Citizenship Coalition (EICC) και τα δικά τους κώδικας δεοντολογίας ορίζει ότι η εργασία 80 ωρών υπερωριών ανά μήνα, ή 60 συνολικών ωρών εργασίας την εβδομάδα, είναι «αποδεκτή» για τους συμβασιούχους κατασκευαστές και προμηθευτές.
Σε πολλές εταιρείες, αναφέρονται σε αυτόν τον κώδικα δεοντολογίας για να δικαιολογήσουν την παραβίαση της ισχύουσας κινεζικής εργατικής νομοθεσίας. Γνωρίζουμε μια περίπτωση όπου η FLA διερεύνησε παραβιάσεις του ωραρίου, δεν μπορώ να αναφέρω το όνομα, αλλά ήταν στο Γκουανγκντόνγκ, την ίδια επαρχία με το εργοστάσιο της Foxconn στο Σενζέν. Σε αυτήν την περίπτωση, η παράβαση των υφιστάμενων κανόνων υπερωριών δεν αναφέρθηκε καν στην έκθεση.
Για να αλλάξετε την κατάσταση των εργαζομένων σε αυτά τα εργοστάσια πρέπει να εφαρμόσετε τους ισχύοντες νόμους. Αυτό είναι ένα πρόβλημα τόσο στην Κίνα όσο και σε διεθνές επίπεδο. Εάν οι ΗΠΑ και η ΕΕ έθεσε ως κανόνα ότι οι εθνικοί εργατικοί νόμοι στις χώρες όπου βρίσκονται εργοστάσια πρέπει να γίνει σεβαστή ως προϋπόθεση για την πρόσβαση στην αγορά και την πιστοποίηση των προϊόντων, θα ήταν ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός.
Οι ανεπτυγμένες χώρες αγνοούν τους ισχύοντες κανόνες στις αναπτυσσόμενες χώρες αντί να ασκούν πίεση για την τήρηση αυτών των νόμων.
CoM: Τι γίνεται με τα συνδικάτα;
BL: Οι εργαζόμενοι σε αυτά τα εργοστάσια χρειάζονται τη δική τους ανεξάρτητη συνδικαλιστική εκπροσώπηση, αυτό είναι επίσης το κλειδί. Υπάρχουν ορισμένες εξελίξεις προς αυτήν την κατεύθυνση, ιδιαίτερα στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ. Σε Το 2010, υπήρξαν πολλές απεργίες στους κατασκευαστές ανταλλακτικών αυτοκινήτων που συνέβη περίπου την ίδια στιγμή με τις τραγικές αυτοκτονίες στο Foxconn... Σε ορισμένες από αυτές τις απεργίες, τα συνδικάτα προσπάθησαν να διαπραγματευτούν αύξηση μισθών με τους εργοδότες. Σε ορισμένες περιπτώσεις συνέβη και σε άλλες όχι…
Μια από τις συνέπειες ήταν ότι τα τοπικά συνδικάτα άρχισαν να εργάζονται για να αποκτήσουν ανεξαρτησία από την κυβέρνηση, από το κόμμα και ιδιαίτερα από τους εργοδότες. Προσπαθούν λοιπόν να εκπροσωπήσουν τους εργαζόμενους στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου οι μισθοί έχουν αυξηθεί σημαντικά, αλλά οι περισσότεροι είναι στην αυτοκινητοβιομηχανία... Είναι ακόμα στα σπάργανα, αλλά αυτή είναι η σωστή κατεύθυνση. Θα ανοίξει σημαντικές ευκαιρίες για τους εργαζόμενους και τους μετανάστες εργαζόμενους ιδίως…
CoM: Μερικοί άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν την αντίληψη ότι οι δουλειές του Foxconn δεν είναι χειρότερες από τις κακές δουλειές που είχαν πολλοί άνθρωποι στο λύκειο ή στο κολέγιο - είναι αλήθεια;
BL: Πόσο κακή πρέπει να είναι μια δουλειά; (Γελάει.) Η σύγκριση δεν λειτουργεί πραγματικά, αυτοί οι Κινέζοι εργαζόμενοι δεν είναι παιδιά κολλεγίων που χρειάζονται επιπλέον χρήματα. Είναι άνθρωποι από πολύ, πολύ φτωχά χωριά και οι οικογένειές τους χρειάζονται αυτά τα χρήματα για να τα βγάλουν πέρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάνουν αυτά τα μεγάλα ταξίδια - μερικά από αυτά ταξιδεύουν 2.000 μίλια - για να φτάσουν σε αυτούς τους χώρους εργασίας και μπορούν να πάνε σπίτι τους μόνο μία φορά το χρόνο, κατά τη διάρκεια του εαρινού φεστιβάλ.
Αυτές δεν είναι δουλειές που μπορούν να αφήσουν μετά από μερικούς μήνες και να επιστρέψουν στο σχολείο. Πάρα πολύ εξαρτάται από αυτό.
Ακολουθήστε το @nmar στο Twitter
