Μην κοιτάτε τις παρακάτω εικόνες με γεμάτο στομάχι:
Εντάξει, συγγνώμη που έπρεπε να το κάνω, αλλά είναι σημαντικό. Και στους φίλους μου από την πλευρά της τηλεόρασης στον κόσμο - δεν φταις εσύ! Δεν φταίς εσύ!
Οι περισσότερες διεπαφές χρήστη "Smart TV" είναι χάλια και κάνετε ό, τι καλύτερο μπορείτε. Αλλά παραβιάζουν θεμελιωδώς τόσους πολλούς κανόνες σχεδιασμού εμπειρίας χρήστη. Αλλά Γιατί είναι τόσο κακοί; Με λίγα λόγια, είναι για τον ίδιο λόγο που δεν περιμένετε από τους υλοτόμους να πουλήσουν φανταχτερά έπιπλα υψηλής ποιότητας (σκεφτείτε το για ένα δευτερόλεπτο). Τα προϊόντα κατασκευάζονται από το λάθος άκρο της ομάδας παραγωγής.
Για το τραπέζι της τραπεζαρίας, τι πιστεύετε, πόδι βέλους ή πόδι μπάλας;
Ας συμφωνήσουμε ότι ο σχεδιασμός εμπειρίας χρήστη είναι μια πρόκληση για αρχή. Η Apple τα καταφέρνει υπέροχα. Όλοι οι άλλοι, όχι τόσο πολύ - και ακόμη και τα προϊόντα της Apple έχουν ελαττώματα. Επιπλέον, σχεδόν τα πάντα για μια διεπαφή χρήστη «δέκα ποδιών» (η ορολογία που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τι συμβαίνει στην οθόνη της τηλεόρασής σας) είναι ένα σπασμένο μοντέλο αλληλεπίδρασης, οπότε αυτό πρόκειται να ακρωτηριαστεί ανεξάρτητα από το τι τι.
Θα γράψω περισσότερα για αυτό στο μέλλον, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει μια θεμελιώδης ανάλυση των περιορισμών του τι μπορείτε να κάνετε με οποιαδήποτε διεπαφή χρήστη 10 and και ένα τηλεχειριστήριο, ανεξάρτητα από χειρονομίες, ομιλία κ.λπ.
Στη συνέχεια, σύμφωνα με την αναλογία logger μου, ουσιαστικά οι ομάδες που κατασκευάζουν αυτά τα προϊόντα δεν έχουν καμία απολύτως εμπειρία ή τεχνογνωσία σε αυτό το είδος σχεδιασμού. Ο κόσμος των ηλεκτρονικών ειδών ευρείας κατανάλωσης (μόλις) εξελίχθηκε από καντράν, κουμπιά και διακόπτες για να κάνει πολύ περίπλοκες διεπαφές στις οθόνες. Όχι μόνο αυτό, κάθε χρόνο οι απαιτήσεις αλλάζουν!
Και δεδομένου ότι αυτό είναι ένα νέο πεδίο (παρά τα 20 έτη UIs αξίας περίπου 20 ετών), υπάρχουν πολύ, πολύ λίγοι άνθρωποι εκεί που έχουν βυθιστεί σε αυτό το πρόβλημα (τη σελίδα της Wikipedia σχετικά με το θέμα μόλις και μετά βίας απαιτεί μια γραμμή κύλισης για να διαβάσετε τα πάντα). Έτσι, οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν συνηθίσει να κάνουν την τηλεόραση να λειτουργεί σωστά, είναι τώρα επίσης υπεύθυνοι για τη δημιουργία μιας «εμπειρίας». Νομίζω ότι αυτή είναι μια εγγυημένη κατάσταση αποτυχίας και είναι ατυχές για όλους τους εμπλεκόμενους.
Το τελευταίο "εύκολο" περιβάλλον εργασίας χρήστη τηλεόρασης.
Πρώτον, όσον αφορά τηλεοράσεις με φωνητικό έλεγχο. Είναι αυτό μέρος του μέλλοντος; Απολύτως, αναμφισβήτητα, αναμφισβήτητα. Siri hacking είναι ήδη χόμπι και η ιδέα του "TV, channel 702 please" ή "TV, Watch The Office" ή "TV, Record Νέα Επεισόδια Σύλληψης Ανάπτυξης”Όλα ακούγονται υπέροχα. Πόσο βελτίωση είναι όμως αυτό πραγματικά;
Θα το χαρακτήριζα μια μικρή βελτίωση - συγκεκριμένα στο πλαίσιο όλων των ενεργειών που πραγματοποιούνται στη δεύτερη οθόνη. Εάν μπορείτε να πάρετε το έξυπνο τηλέφωνο ή το iPad σας και να εκτελέσετε περίπου το ίδιο ερώτημα σε μία από τις δεκάδες εφαρμογές, τότε το «να μιλήσετε» αυτή η εντολή δεν ακούγεται πραγματικά ΠΟΛΥ μεγάλη υπόθεση. Ακούγεται σταδιακό. Και όταν ο Στιβ Τζομπς είπε στον βιογράφο του, Γουόλτερ Ισαάκσον, «το έσπασα επιτέλους», δεν φαίνεται ότι μιλούσε για σταδιακή. Όπως έχω γράψει προηγουμένως, δεν νομίζω ότι πρόκειται για σωματικές χειρονομίες είτε, και όπως θα γράψω για περισσότερα στο μέλλον, είναι απίθανο «εφαρμογές» ούτε για κάποια «νέα» διεπαφή χρήστη 10 ποδιών (αυτά είναι τρομερά και έχουν ευτυχώς πεθάνει).
Τι θα γινόταν αν ο Steve Jobs δεν μιλούσε για κάτι φουτουριστικό που θα δούμε μια μέρα; Τι γίνεται αν δεν πρόκειται για κάποια μυστικιστική καινοτομία που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε; Βλέπετε, μιλάω σχεδόν με όλους στο μέλλον της τηλεοπτικής βιομηχανίας και κανένα άτομο δεν φαίνεται να είναι σε θέση να φανταστεί τι θα μπορούσε να είναι αυτό. Είναι πολλοί έξυπνοι, συναφείς με τη βιομηχανία, έξυπνοι άνθρωποι που είναι τόσο στο σκοτάδι.
Θα κάνω λοιπόν ένα τεράστιο άλμα προς τα πίσω στη δήλωση "Το έσπασα" και αντί να κοιτάζω τι μπορεί να έρθει, κοιτάζω αυτό που υπάρχει ήδη. Δείτε, από τα δικά μου μάτια, τη μεγαλύτερη βελτίωση στην τηλεοπτική εμπειρία που είχα δει να συμβαίνει πέρυσι.
Νομίζω ότι το "I Cracked It" υπάρχει και λέγεται AirPlay.
Το AirPlay παίρνει μια θεμελιώδη αλλαγή σκέψης από το να σκεφτεί τι συμβαίνει στην οθόνη, όπου πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα τηλεχειριστήριο (ή χειρονομία ή φωνή ή οτιδήποτε άλλο) για τον έλεγχο κάποιου αμήχανου, κακής απόδοσης, απογοητευτικού, βασικά LOUSY χρήστη διεπαφή. Το AirPlay μετατοπίζει τη διεπαφή στην αγαπημένη σας τοποθεσία, τη συσκευή που κρατάτε και την έχετε πάντα μαζί σας. Το AirPlay σάς δίνει τη δυνατότητα να έχετε την πιο οργανική, φυσική, χρήσιμη εμπειρία χρήστη που μπορείτε, και στη συνέχεια να μεταφέρετε αυτήν την εμπειρία στη συσκευή που θέλετε, εύκολα και άψογα. Είναι μια φοβερή εμπειρία.
Για την ιστορία, δεν εννοώ ότι πρόκειται για ανατριχίλα σχετικά με το Apple TV / AirPlay - απλώς η εμπειρία που παρέχουν οι δύο μαζί, η οποία προβλέπω ότι θα αναπαραχθεί από άλλους και σύντομα. Το μέλλον των διεπαφών τηλεόρασης θα ελέγχεται από τη δεύτερη οθόνη σας και θα έχετε έναν απλό τρόπο να το μεταφέρετε στην οθόνη της επιλογής σας.
Σήμερα αυτό γίνεται από την AirPlay, αλλά μέχρι το τέλος του 2012 θα δείτε αυτόν τον τύπο προσφοράς από μια ποικιλία κατασκευαστών και παρόχων εφαρμογών.
Η πρώτη «στιγμή αλλαγής» για τις διεπαφές χρήστη της τηλεόρασης συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 1990 από την TiVo. Το επόμενο συνέβη το 2010, από τους Steve Jobs & Apple. Και ναι, το έσκασε.
Αυτή είναι μια ανάρτηση καλεσμένου από τον Jeremy Toeman, Chief Product Officer της Dijit Media, μια νεοσύστατη επιχείρηση που χρηματοδοτείται από ένα εγχείρημα, το όραμά της είναι να δημιουργήσει την απόλυτη κοινωνική εμπειρία ψυχαγωγίας «τεσσάρων οθονών». Ήταν δημοσιεύτηκε αρχικά εδώ.
