httpvhd: //www.youtube.com/watch? v = 1eUyNh4g0qc & feature = player_embedded
Σίγουρα δεν είμαι ειδικός, αλλά συχνά ένιωθα ότι πολλά από αυτά που κρύβονται πίσω από τις φαινομενικές εκκεντρικότητες της Ιαπωνίας - η γοητεία με τα ρομπότ και την αυτοματοποίηση, όπως καθώς και η αυστηρή τήρηση ενός κοινωνικού πρωτοκόλλου που μπορεί να φαίνεται, για τους Δυτικούς, μακρινό και αδιάφορο-στη συντριπτική βιομάζα της υπερπληθυσμένης τους πόλεις. Σε μια χώρα με διαμερίσματα μεγέθους κουτιού παπουτσιών και γεμάτα τρένα, ο μόνος προσωπικός χώρος που μπορείτε να έχετε δεν είναι φυσικός, αλλά ψυχολογικός.
Ένα από τα παραδείγματα που μου αρέσει να επισημαίνω είναι απλώς η εμπειρία της βόλτας σε ένα δείπνο. Στην Αμερική, έμπαινες, καθόσουν στον πάγκο, παρήγγειλες το φαγητό σου από μια σερβιτόρα και σου το έδιναν λίγα λεπτά αργότερα. Στην Ιαπωνία, όμως, αντιμετωπίζεται με αυτό που μπορεί να φαίνεται ως ένα παράλογο επίπεδο αποσύνδεσης από τον διακομιστή σας: οι παραγγελίες γίνονται μέσω οθόνης αφής ή μηχανής εισιτηρίων, όπου πληρώνετε για το φαγητό σας. Αυτό το εισιτήριο τοποθετείται, χωρίς λέξη, στο δίσκο κάποιου που εργάζεται πίσω από τον πάγκο, ο οποίος αργότερα - και το ίδιο σιωπηλά - σας φέρνει το φαγητό σας.
Τότε, με ενδιέφερε πολύ να δω αυτό το σύστημα αυτόματης παραγγελίας iPad εμφανιστεί στο Ιαπωνικό Probe. Σχεδιασμένο από τα προϊόντα της Sharp Systems, επιτρέπει στους Ιάπωνες να κάνουν παραγγελίες από ένα μενού στο iPad τους, αποτρέποντας πλήρως την ανάγκη για τα προαναφερθέντα συστήματα παραγγελίας οθόνης αφής ή έκδοσης εισιτηρίων μηχανές. Είναι επίσης μια πιο πλούσια σε εφαρμογή δυνατότητα: για παράδειγμα, μπορείτε να τσιμπήσετε για να κάνετε μια εικόνα του φαγητού σας μεγαλύτερη ή να τρυπήσετε για συστατικά.
Ενδιαφέροντα πράγματα. Είναι προφανές ότι ταιριάζει σε μια χώρα όπως η Ιαπωνία, αλλά αναρωτιέμαι αν αυτό δεν είναι το αναπόφευκτο μονοπάτι που θα ακολουθήσει και το αμερικανικό φαγητό: το tablet ως ένα δυναμικό, αυτο-ενημερωμένο μενού.
