Παίξτε αυτό, όχι αυτό: 5 εναλλακτικές λύσεις για δημοφιλή παιχνίδια iOS

Σημείωση: Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο Cult of Mac Περίπτερο τεύχος, Game On!. Αποκτήστε ένα αντίγραφο ή εγγραφείτε σήμερα.

Έχετε ακούσει για αυτούς: τους βαρείς χτυπητές. Τα παιχνίδια για κινητά είναι τόσο μεγάλα, τόσο κερδοφόρα και τόσο απογοητευτικά δημοφιλή που αρνείστε να τα παίξετε παρά την πείρα. Or τα παίζετε και τα απολαμβάνετε πραγματικά, κάτι που είναι επίσης εντάξει.

Όλοι μιλάμε για αυτοβελτίωση και πραγμάτωση εδώ, οπότε εδώ είναι μερικές εναλλακτικές λύσεις που μπορείτε να εξετάσετε αντί για εκείνα τα ισοδύναμα παιχνιδιών των μεσαίων λυκείων.

Ο ένοχος:Temple Run
Το θέμα: Έλεγχοι

Εδώ είναι το θέμα με τους ελέγχους: Πρέπει να λειτουργούν τέλεια, κάθε φορά. Αν παίζω κάτι στο PlayStation 3 και πατάω το κουμπί X, αλλά το παιχνίδι αποφασίζει να κάνει αυτό που κάνει το κουμπί Circle, αυτό το παιχνίδι απέτυχε στα χειριστήρια.

Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ριψοκίνδυνα όταν προσθέτετε επαφή στην κατάσταση. Ποιο είναι το περιθώριο σφάλματος μεταξύ οριζόντιων και κάθετων χειρονομιών; Όπως, ποια είναι η μεγαλύτερη κλίση που μπορεί να επιτύχει ένα ατημέλητο πλευρικό σφουγγάρισμα πριν το iPhone πάει, "Ναι, αυτό ανεβαίνει εντελώς"; Δεν ξέρω, αλλά έχω μπερδέψει αρκετές φορές το τηλέφωνό μου με τις ατελείς κάρτες μου και την τυχαία κατεύθυνση που υποψιάζομαι ότι άρχισε να μπερδεύει εσκεμμένα τις εισόδους μου.

Το θέμα μου είναι ότι αυτός είναι ο λόγος που αρέσουν τα παιχνίδια Temple Run πάντα με απογοητεύει. Δεν ξέρω τι κάνω που προκαλεί τον χαρακτήρα μου να πέσει σε ένα εμπόδιο αντί να σκαρφαλώσει γύρω του. Και είναι πολύ κακό γιατί ήθελα πολύ να μου αρέσει Temple Run, αν και δεν έχω ιδέα γιατί. Μάλλον είναι πίεση από συνομήλικους.

Η λύση:Boson X

Όταν έκανα κριτική στο Boson X τον προηγούμενο μήνα, ένα από τα βασικά πράγματα που επεσήμανα ήταν πώς τα κατάφερε με τα κτυπήματα που μπερδεύουν το τηλέφωνο υπέρ πιο ακριβών χτυπημάτων οθόνης. Έτσι, εάν είστε σαν εμένα και δεν μπορείτε να καταλάβετε γιατί τα δάχτυλά σας και το iPhone έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα στην επικοινωνία, ίσως θελήσετε να δείτε αυτόν τον περιορισμένο ατελείωτο δρομέα.

Ο ένοχος:Κάντι Κρας Σάγκα
Το θέμα: Ρηχό, επαναλαμβανόμενο και βαρετό

Εντάξει, το ξέρω. Το να καλείτε ένα παιχνίδι στο Facebook ρηχό και επαναλαμβανόμενο είναι σαν να καλείτε τις ατελείωτες ειδοποιήσεις που στέλνουν οι φίλοι σας για αυτά τα παιχνίδια ενοχλητικά. Αλλά δεν αλλάζει το γεγονός ότι Κάντι Κρας Σάγκα είναι ένα παιχνίδι τριών αγώνων που είναι βασικά όπως όλα τα άλλα παιχνίδια αγώνα τριών. Έχετε ένα σωρό πράγματα και πρέπει να μετακινήσετε τα πράγματα έτσι ώστε τρία από αυτά να βρίσκονται σε μια σειρά, και στη συνέχεια να εξαφανιστούν και στη συνέχεια να μπορείτε να μετακινήσετε περισσότερα πράγματα.

Μήπως ζητάτε πάρα πολύ να ζητήσετε κάποιο πλαίσιο ή ουσία; Ναι, συνειδητοποιώ πόσο παράξενο ακούγεται, αλλά τι ισχύει για τα μέρη του εγκεφάλου σας που δεν είναι υπεύθυνα να καταλάβουν πώς να πάρουν τρία πράγματα στη σειρά ώστε να εξαφανιστούν; Μαραίνονται, άνθρωποι.

Επιπλέον, η καραμέλα είναι κακή για εσάς. Για ντροπή, επιτυχημένος προγραμματιστής κινητών παιχνιδιών King.

Η λύση:Παζλ Quest

Τώρα, αν θέλετε να ταιριάξετε τρία πράγματα ΚΑΙ να ξεκινήσετε μια επική αναζήτηση μαγείας και ίντριγκας, θα θελήσετε να δείτε το Παζλ Quest σειρά. Είναι παιχνίδια ρόλων στα οποία ταξιδεύετε σε ένα μυστικιστικό βασίλειο και πολεμάτε τέρατα.

Και πολεμάς αυτά τα τέρατα ταιριάζοντας τρία πράγματα σε έναν πίνακα γεμάτο πολύτιμους λίθους.

Αλλά περιμένετε: είναι πραγματικά πιο δροσερό από αυτό. Τα κοσμήματα διαφορετικού χρώματος σας δίνουν το καθένα συγκεκριμένα μπόνους όταν τα καθαρίζετε. Για παράδειγμα, τα μπλε πετράδια ξαναγεμίζουν τη μάνα σας, ώστε να μπορείτε να κάνετε ξόρκια και οι πολύτιμοι λίθοι σε σχήμα κρανίου βλάπτουν τον εχθρό σας. Εισάγει ένα ενδιαφέρον στοιχείο τακτικής στην παλιά φόρμουλα. Επιτίθεστε τώρα ή ενισχύετε τη μάνα σας για να κάνετε ένα πιο δυνατό ξόρκι στον επόμενο γύρο;

Μπορεί η τακτοποίηση τριών νομισματοκοπείων στη σειρά να σκοτώσει έναν Κύκλωπα; Φυσικά και όχι. Παζλ Quest.

Ο ένοχος:Σχεδιάστε κάτι
Το θέμα: Ούτε κοινωνικό ούτε συνεργατικό

Σχεδιάστε κάτι δεν είναι σχεδόν αυτό που ήταν, αλλά όταν βγήκε πέρυσι, φάνηκε ότι το έπαιζαν όλοι. Εάν δεν είστε μεταξύ "όλων", δείτε πώς λειτουργεί: Ένα άτομο επιλέγει ένα από τα τρία αντικείμενα και το σχεδιάζει και στη συνέχεια ο φίλος του προσπαθεί να μαντέψει τι είναι το σχέδιο. Είναι σαν να παίζεις Pictionary χωρίς να χρειάζεται να είσαι σε ένα χωλό πάρτι.

Οι άνθρωποι ήταν τρελοί για αυτό το παιχνίδι, αλλά έχασαν το κρίσιμο ελάττωμά του: Παρά το γεγονός ότι ήταν ένα παιχνίδι που μπορούσατε να παίξετε με τους φίλους σας, δεν περιείχε καμία κοινωνική αλληλεπίδραση ή καμία πραγματική ανάγκη συνεργασίας. Θα κοιτούσατε ένα χάλια σχέδιο ενός γορίλα με το όνομα του φίλου σας, αλλά το γεγονός παραμένει αυτό για όλη τη «διασκέδαση» που είχατε «μαζί», ο καθένας στον κόσμο θα μπορούσε να είχε τραβήξει αυτό το μισόγυρο γορίλλας.

Είναι επίσης δύσκολο να σκεφτούμε ένα παιχνίδι για το οποίο το κόστος απώλειας είναι χαμηλότερο από αυτό. Εάν το άλλο άτομο μαντέψει σωστά, κερδίζετε νομίσματα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να ξεκλειδώσετε περισσότερα χρώματα για να σχεδιάσετε τρομερά. Αν χάσετε, ξεκινάει ο επόμενος γύρος. Αυτό είναι. Σχεδιάστε κάτι προσπαθεί να σας ξεγελάσει συμπεριλαμβάνοντας έναν μετρητή "Σερί νίκης", αλλά πραγματικά δεν σημαίνει ούτε κάνει τίποτα.

Η λύση:Spaceteam

Κοίτα μόνο αυτό.

Βλέπετε όλους αυτούς τους ανθρώπους στο ίδιο δωμάτιο να εργάζονται μαζί για να ολοκληρώσουν μια εργασία; Δεν φαίνεται, δεν ξέρω, αρκετά κοινωνικό; Μην φαίνονται όλοι πιο ευτυχισμένοι από όλους Σχεδιάστε κάτι παίκτη που έχεις δει στη ζωή σου;

Spaceteam είναι μια υπερβολή για πολλούς παίκτες στην οποία μια ομάδα παικτών αναλαμβάνει τους ρόλους του πληρώματος ενός διαστημόπλοιου. Ο καθένας έχει τον δικό του παράξενο όνομα πίνακα ελέγχου στην οθόνη του και το παιχνίδι εμφανίζει προσαρμογές που χρειάζονται προσαρμογή. Όταν εμφανίζονται οι οδηγίες, η συσκευή αναπαραγωγής τις φωνάζει και το άτομο με την κατάλληλη κονσόλα γυρίζει τον διακόπτη ή γυρίζει τον επιλογέα ή οτιδήποτε άλλο. Κάθε τόσο, όλοι πρέπει να τινάζουν ή να ανατρέπουν τις συσκευές τους για να αποφύγουν τις φανταστικές σκουληκότρυπες.

Υπάρχει κάποιο μέρος από αυτό που δεν ακούγεται σαν μια καλή στιγμή με τους φίλους σας; Δίπλα σε αυτό, υπάρχει κάποιο μέρος του Σχεδιάστε κάτι αυτο κανει?

Ο ένοχος: Angry Birds
Το θέμα: Καταστροφή του Wanton

Πραγματικά απολαμβάνω Angry Birds λίγο, αλλά κοιτάξτε την προϋπόθεση: Τα πουλιά ξεπερνούν τόσο την οργή που είναι πρόθυμα να αυτοκτονήσουν από ένα γιγαντιαίο τόξο για να σκοτώσουν τα γουρούνια που έκλεψαν τα αυγά τους.

Γιατί όλη η εκδίκηση, πουλιά; Δεν έχετε δει ποτέ Πάρτε τον Κάρτερ (ο καλός) ή παρακολούθησε μια παραγωγή του Χωριουδάκι? Δεν τελειώνει ποτέ καλά. Εκτός αν ίσως είδες Kill Bill ή Επιθυμία θανάτου. Αυτές οι ταινίες κάνουν την εκδίκηση να φαίνεται εντελώς φοβερή και χωρίς συνέπειες. Ανεξάρτητα, Angry Birds είναι ένα παιχνίδι που απολαμβάνει τη βίαιη καταστροφή, και επειδή μιλάμε για να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι, ίσως ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο.

Η λύση:World of Goo

Όπως γνωρίζουμε, το αντίθετο της καταστροφής είναι η δημιουργία, και World of Goo είναι όλα γι 'αυτό. Οι παίκτες χρησιμοποιούν μπάλες goo (αυτός είναι ένας τεχνικός όρος) για να κατασκευάσουν δομές για να ξεπεράσουν τα εμπόδια σε έναν στόχο. Είναι κάπως σαν εκείνη την εβδομάδα στο Shop Class, όταν ο δάσκαλος έκανε τους πάντες να φτιάξουν μια γέφυρα και μετά κρέμασαν βάρη στις γέφυρες για να δείξουν σε όλους πόσο κακοί ήταν στην κατασκευή τους, εκτός World of Goo σας επιτρέπει να κάνετε το δικό σας πράγμα, και είτε λειτουργεί είτε όχι.

Είδα αρκετά έξυπνα πλάνα Angry Birds και έχω δει μερικές αρκετά εκπληκτικές δομές World of Goo. Το δεύτερο γκρουπ με εντυπωσίασε περισσότερο γιατί όταν τελείωσαν όλα, ο παίκτης είχε κάτι που μπορούσε να δείξει και να πει: «Το κατάφερα».

Το καλύτερο Angry Birds Οι παίκτες μπορούν να πουν για τα τρελά σουτ τους είναι "το έκανα αυτό". Και αυτό δεν είναι συνήθως τόσο αξιοσέβαστο.

Ο ένοχος:The Simpsons: Tapped Out
Το θέμα: Κυνικός και αποπνικτικός στη φαντασία

The Simpsons: Tapped Out παρουσιάζει στους παίκτες ένα ενδιαφέρον σενάριο: Τι θα γινόταν αν ολόκληρη η φανταστική πόλη του Σπρίνγκφιλντ εξαφανιζόταν ξαφνικά και χωρίς τελετή από τον χάρτη; Πώς θα το ξαναχτίζατε;

Και μετά αρχίζεις να το παίζεις και ανακαλύπτεις: Θα το ξαναχτίζατε ένα κτίριο τη φορά και με μεγάλες καθυστερήσεις στο μεταξύ. Πατημένο έξω είναι ένα από τα τρομακτικά παιχνίδια «freemium» που προσπαθεί να βγάλει χρήματα από τους παίκτες αρνούμενος να τους αφήσει να παίξουν. Η αποκατάσταση ενός κτιρίου απαιτεί χρόνο και οι παίκτες μπορούν να μειώσουν το ρολόι με μια αγορά εντός εφαρμογής. Or μπορούν να περιμένουν ή απλώς να διαγράψουν την εφαρμογή όπως έκανα εγώ.

Ακόμα και έξω από αυτήν την κομψότητα είναι το γεγονός ότι αυτό που πραγματικά χτίζετε είναι ο κόσμος ενός άλλου ατόμου. Μπορείτε να αποφασίσετε πού πηγαίνει το Kwik-E-Mart και ο πυρηνικός σταθμός, αλλά εξακολουθούν να είναι προκατασκευασμένα κομμάτια ενός ήδη υπάρχοντος κόσμου. Έτσι, όποια και αν είναι η διαμόρφωσή σας, χτίζετε το Springfield.

Και αν πρόκειται να ξεκινήσετε με μια κενή πλάκα και να χτίσετε έναν κόσμο, γιατί να μην τον κάνετε δικό σας;

Η λύση:Minecraft: Pocket Edition

Ναι, εννοώ, αυτό είναι αρκετά προφανές.

Το μεγαλύτερο παιχνίδι δημιουργίας κόσμου από τότε Sim City είναι σχεδόν το ακριβώς αντίθετο από Πατημένο έξωΕίναι έτοιμα δομικά στοιχεία. Έχει μπλοκ, σίγουρα, αλλά τι θα φτιάξετε με αυτά εξαρτάται από εσάς.

Minecraft σε όλες τις διάφορες ενσαρκώσεις του είναι βασικά αυτό που ήλπιζα ότι θα ήταν τα παιχνίδια tie-in του Lego: «Εδώ είναι μερικά μπλοκ, πηγαίνετε να φτιάξετε ό, τι θέλετε. Και επίσης, προσέξτε τέρατα ». Επειδή χρειάζεστε τέρατα, ξέρετε.

Ενώ και τα δύο παιχνίδια προάγουν την υπομονή, οι τύποι που ενθαρρύνουν είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Πατημένο έξω διδάσκει την υπομονή της άρνησης: "Αν περιμένετε, θα το πάρετε". Minecraft, από την άλλη πλευρά, σας δίνει την υπομονή της δημιουργίας: "Αν αφιερώσετε χρόνο και σχέδιο, μπορείτε να κάνετε αυτόν τον κόσμο ακριβώς όπως θέλετε να είναι".

Ποιο ακούγεται καλύτερα;