Μετά από μια δύσκολη περίοδο προπαραγωγής που την είδε να αλλάζει σκηνοθέτες, να χάνει ηθοποιό μετά ηθοποιού, και ακόμη και να παρασύρεται από το αρχικό στούντιο, τον σεναριογράφο Άαρον Σόρκιν και τον σκηνοθέτη Ντάνι Μπόιλ Ο Steve Jobs Το biopic έκανε το ντεμπούτο του τελικά στο Φεστιβάλ Τελουρίντ του Κολοράντο αυτό το Σαββατοκύριακο - και, αγόρι μου, ακούγεται ότι άξιζε την αναμονή!
Οι κριτικές μέχρι τώρα είναι καλές έως εξαιρετικές, αλλά η πραγματική έκπληξη είναι η ομόφωνη υποστήριξη του Michael Fassbender ως Jobs. Είχαμε σημειώσει πριν πόσο λίγα Ο Φασμπέντερ μοιάζει σωματικά με τον Στιβ αν και, όπως έχει αποδειχθεί επανειλημμένα, αυτό δεν εμποδίζει τους καλούς ηθοποιούς να διαδραματίσουν έναν ρόλο - αυτό ακριβώς ακούγεται ότι έχει κάνει ο Φασμπέντερ.
Δείτε τι λένε οι άνθρωποι για την ταινία:
Περιοδικό Trade Ποικιλία έχει πολλά συγχαρητήρια για την ταινία από δομική άποψη, αλλά εξοικονομεί το μεγαλύτερο μέρος των επαίνων της για την απόδοση του Φασμπέντερ. Σε μια πρώιμη κριτική με τίτλο «Με τον« Στιβ Τζομπς », ο Φασμπέντερ έφτασε στην κορυφή του καλύτερου φετινού αγώνα Οσκαρ»,
ο αναθεωρητής σημειώνει ότι:"Ο Ντροπή και 12 χρόνια σκλάβος ο σταρ συντρίβει τον ρόλο της ομώνυμης βασανισμένης ιδιοφυΐας και στη συνέχεια κάποιους σε μια ταινία που κάνει τολμηρά βήματα καλά φορεμένο είδος και είναι βέβαιο ότι θα απογειωθεί καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν… αν ο χαρακτήρας δεν αποβάλλει τους θεατές, δηλαδή. …
Ο Φασμπέντερ κατέχεται εδώ, και ως εκ τούτου ένας υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού που μόλις πήγε στην κορυφή αυτής της λίστας μαζί με κύριους όπως ο Έντι Ρέντμεϊν (Το κορίτσι της Δανίας) και Τζόνι Ντεπ (Μαύρη Μάζα) Αυτή την χρονιά."
Σε ένα κριτική τεσσάρων αστέρων (στα πέντε), Τέλος χρόνου επαινεί επίσης την ερμηνεία του Φασμπέντερ («Μέχρι να φτάσει η ταινία στο 1998, ο Φασμπέντερ έχει γίνει... η φτυστή εικόνα του ατόμου που παίζει») και το σενάριο του Σόρκιν. Μια μικρή κριτική σχετίζεται με τη σκηνοθεσία του Danny Boyle στις τελευταίες στιγμές της ταινίας, με τον κριτικό να σημειώνει ότι:
«Μετά από σχεδόν δύο ώρες που κράτησε τις χειρότερες παρορμήσεις του μακριά (ετοιμαστείτε να γυρίσετε τα μάτια σας καθώς η εικόνα τραυλίζει όπως η οθόνη του υπολογιστή που πρόκειται να παγώσει), ο Boyle's Τα ένστικτα του πυροβολισμού για το φεγγάρι αρπάζουν τη μία νότα του σεναρίου του Σόρκιν και οδηγούν στο σπίτι τα τελευταία λεπτά με μια επένδυση καλοπροαίρετου Schmaltz που μυρίζει ζαχαρωμένες βλακείες ».
Σε μια κριτική τριών αστέρων (ξανά, στα πέντε), το Ηνωμένο Βασίλειο Κηδεμόνας εφημερίδα ο κριτής Benjamin Lee συνοψίζει πώς:
«Η ομιλία του Ντάνι Μπόιλ στο εικονίδιο της Apple διαθέτει μια σίγουρη ηγετική στροφή, αλλά η κυριαρχία του σεναρίου του Άαρον Σόρκιν και η εστίαση στις επιχειρησιακές διαμάχες σημαίνουν ότι αυτό θα προσελκύσει κυρίως τον μάστορα της Apple».
Ωστόσο, ο Lee αναγνωρίζει ότι αυτή είναι η καλύτερη ταινία του Boyle εδώ και χρόνια. Τονίζει επίσης ότι αυτό που βλέπω μπορεί να είναι μια κριτική της ταινίας για ανθρώπους που δεν επενδύουν στην τεχνολογία: ότι οι τεράστιες ποσότητες σημασίας αποδίδονται οι φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες είναι λίγο μπερδεμένες αν έχετε τη γνώμη (που υποθέτω ότι κανείς δεν το διαβάζει) ότι ο υπολογιστής είναι απλά ένα... καλά, ένα υπολογιστή:
«Η έντονα αυξημένη αίσθηση δράματος του Sorkin λειτουργεί καλύτερα όταν τα στοιχήματα είναι εξίσου ευθυγραμμισμένα, αλλά, παρά το γεγονός ότι η ταινία σας ενημερώνει συνεχώς για το πώς απίστευτα σημαντικό όλα είναι, είναι απογοητευτικά δύσκολο να νοιάζεσαι πραγματικά για το τι συμβαίνει. Η έλλειψη δημόσιας αναγνώρισης για ορισμένα μέλη της ομάδας (!!), ο προαιρετικός σκληρός δίσκος που δεν είναι πραγματικά προαιρετικός (!!!), η απουσία ένα ολοκληρωμένο λειτουργικό σύστημα για ένα προϊόν που πρόκειται να παρουσιαστεί (!!!), όλα αυτά αντιμετωπίζονται με τον ίδιο επείγοντα χαρακτήρα με τις πολιτικές κρίσεις σε Η Δυτική Πτέρυγα.”
Το indieWIRE δίνει στην ταινία βαθμολογία B+ και το αποκαλεί "Birdman για τον τομέα της τεχνολογίας ». Όπως και το άλλο δράμα του Sorkin στη Silicon Valley, το Κοινωνικό δίκτυο, Ο Steve Jobs πιστώνεται για τη διατήρηση του ρυθμού του καθ 'όλη τη διάρκεια:
"Ο Steve Jobs φερμουάρ σε ένα συναρπαστικό κλιπ. Άλγουιν Χ. Η κάμερα περιαγωγής του Küchler συνδυάζεται όμορφα με την περίτεχνη βαθμολογία του Daniel Pemberton, αλλά η ζωντανή απόδοση του Fassbender παρέχει μια κρίσιμη άγκυρα… Ο μεγαλύτερος μετασχηματισμός στην Θέσεις εργασίαςΩστόσο, περιλαμβάνει τον διευθυντή του. Ο Μπόιλ, που ανέλαβε το έργο μετά την αποχώρηση του Ντέιβιντ Φίντσερ, εγκαταλείπει το συνηθισμένο στυλ επεξεργασίας του στροβιλισμού και αντ 'αυτού αναπτύσσει ένα συναρπαστικό κομμάτι δωματίου. Είναι η σπάνια παραγωγή Μπόιλ που δεν βυθίζεται τόσο πολύ στο μυαλό του χαρακτήρα της όσο διερευνά το χάος που δημιουργεί γύρω του. Παρόλα αυτά, καθώς ο Μπόιλ και ο Σόρκιν εκτιμούν και οι δύο την αξία της προωθητικής ορμής, το ρυθμό της Ο Steve Jobs είναι το πραγματικό της αστέρι. Ενώ η ιστορία καλύπτει 14 χρόνια, δεν παίρνει ποτέ ανάσα ».
Ακούγεται πολλά υποσχόμενο, σωστά; Γεια, έπρεπε να είναι καλό για να ανταποκριθείς στο γλυκιά αφίσα. Τώρα δεν έχουμε παρά να περιμένουμε μερικές εβδομάδες μέχρι Ο Steve Jobs κυκλοφορεί γενικά για να αποφασίσουμε.