Το iPhone Photog τραβά σκληρές σκηνές δρόμου «από το ισχίο»

Ο Scott Strazzante μπορεί να ονόμασε το επερχόμενο τραπεζάκι του καφέ με φωτογραφίες iPhone, Πυροβολισμός από το ισχίο, για τον τρόπο που κρατά την κάμερα κοντά στη μέση του για να φωτογραφίζει κρυφά ανθρώπους.

Αλλά ο τίτλος είναι επίσης κατάλληλος επειδή η αγάπη του για τα γυρίσματα με το iPhone ξεκίνησε με ένα κνησμώδες δάχτυλο.

Ο βραβευμένος φωτορεπόρτερ βρισκόταν σε πολύ αναγκαίες διακοπές το 2010, αλλά ένιωσε γρήγορα άγχος χωρίς κάμερα στα χέρια του. Η κόρη του, Μπέτσι, παρέδωσε το iPhone της και ο ανακουφισμένος πατέρας της άρχισε να τραβάει δεκάδες εικόνες, η πρώτη από αυτές που εκτιμά ότι είναι περισσότερες από μισό εκατομμύριο φωτογραφίες.

Το βιβλίο του Strazzante είναι μια επεξεργασία των 150 αγαπημένων του φωτογραφιών iPhone και είναι διαθέσιμο για προπαραγγελία μέσω του Press Syndication Group, εκδότη και πρακτορείο φωτογραφιών, που θα κυκλοφορήσει αυτό το φθινόπωρο. Είναι το δεύτερο βιβλίο του με PSG.

«Δεν έχω γράψει ακόμα αφιέρωση. Πώς ευχαριστείτε τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν ότι φωτογραφήθηκαν; » Strazzante, α

San Francisco Chronicle φωτογράφος, είπε Cult of Mac. «Αν κάποιος έρθει κοντά μου και πει ότι είδε τη φωτογραφία του στο βιβλίο, θα του έδινα δωρεάν αντίγραφο».

Ο Strazzante είναι ένας από τους πολλούς γνωστούς επαγγελματίες που αγκάλιασαν το iPhone, την κάμερα του και ένα App Store φορτωμένο με χρήσιμο λογισμικό επεξεργασίας και δημοσίευσης την πιο διαταρακτική δύναμη στη φωτογραφία μετά το Kodak Brownie.

Για τους αρχάριους φωτογράφους, το iPhone, η ποιότητα της εικόνας του αυξάνεται με κάθε γενιά, εξαλείφει την ανάγκη για τεχνική τεχνογνωσία ή ακριβό ογκώδη εξοπλισμό. Αυτά ήταν κάποτε εμπόδια στο μυαλό πολλών που πίστευαν ότι χρειάζονται και τα δύο για να κάνουν φωτογραφίες και τώρα, η φωτογραφία δεν ήταν ποτέ πιο δημοφιλής.

Σε έναν φωτορεπόρτερ όπως ο Strazzante, το iPhone εξαλείφει ένα άλλο εμπόδιο - την επίγνωση της κάμερας. Η ηθική υπαγορεύει έναν παραμυθά όπως ο Στρατζάντε δεν πρέπει να σκηνοθετεί στιγμές ή να ζητά την ανατροπή κάτι που χάθηκε. Ακόμα, ακόμη και όταν ένας φωτογράφος προσπαθεί να συνδυαστεί σε μια σκηνή για να καταγράψει τις ειλικρινείς αλληλεπιδράσεις, υπάρχει εξακολουθεί να είναι ένα ενοχλητικό συναίσθημα ότι η παρουσία της κάμερας είναι κατά κάποιο τρόπο συγκλονιστικό αυτό που θα ήταν διαφορετικά φυσικός.

"Δεν μου αρέσει όταν οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι φωτογραφίζονται και αυτό είναι κάτι με το οποίο αγωνιζόμουν πάντα", δήλωσε ο Strazzante, ο οποίος έχει περισσότερους από 56.000 ακόλουθους στο Instagram. «Καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας μου στην εφημερίδα, θα έπρεπε να φωτογραφίζω από το ισχίο, ειδικά με παιδιά. Βαρέθηκα τα παιδιά να κοιτούν ακριβώς στην κάμερα ».

Οι πυροβολητές στην παλιά Δύση που είναι γνωστό ότι πυροβολούσαν από το ισχίο μπορεί να μην χτυπούσαν πάντα με ακρίβεια. Το να πυροβολείς καθώς η κάννη ενός όπλου αφήνει τη θήκη μπορεί να σώσει ένα κλάσμα του δευτερολέπτου και να κερδίσει την πρώτη βολή, αλλά το όπλο που σηκώθηκε και αιχμή έχει μεγαλύτερο ποσοστό χτυπήματος στο στόχο.

Παρόμοια με τον αυτοπεποίθηση σερίφη ή παράνομο, ο Στρατζάντε συμπαθεί τις πιθανότητές του από το ισχίο και σπάνια συνθέτει μια εικόνα χρησιμοποιώντας την οθόνη του iPhone.

Το να μην κοιτάζει του επιτρέπει να βλέπει και να αντιδρά. Πλάσμα της συνήθειας, κυνηγά το ίδιο μονοπάτι τρεις ή τέσσερις φορές την εβδομάδα, με τα μάτια του να σαρώνουν τα πλήθη των ανθρώπων που περπατούν προς το μέρος του. Τα χέρια του είναι χαλαρά με χαμηλωμένα χέρια που κρατούν το iPhone 6 κοντά στον αφαλό που προσφέρει μια προς τα πάνω όψη των προσώπων του Σαν Φρανσίσκο.

Πυροβολεί μεταξύ 500 και 1.000 φορές και λέει ότι οι φωτογραφίες είναι συντεταγμένες κατά το 75 % του χρόνου.

Όταν κοιτάζει το σκόπευτρο του DSLR, ο Strazzante λέει ότι η σύνθεση μπορεί μερικές φορές να αισθάνεται αναγκαστική ή υπερβολικά επίσημη. Από το ισχίο του επιτρέπει να αφήσει τον έλεγχο, αλλά ο Στρατζάντε θεώρησε ότι οι στιγμές που αποτυπώνει με αυτόν τον τρόπο είναι πιο περίεργες.

«Οι εικόνες φαίνεται να χωρίζονται εξίσου σε δύο κατηγορίες», είπε. «Οι μισοί είναι άνθρωποι που περπατούν στο δρόμο στον δικό τους κόσμο ή υπάρχουν αυτές οι απίστευτες στιγμές που συμβαίνουν δημόσια και περνούν απαρατήρητες. Αν οι άνθρωποι απλώς έδιναν προσοχή, θα έβλεπαν εκπληκτικά πράγματα ».

Μάλλον όχι. Ο Στρατζάντε είναι πολύ άγρυπνος και πειρασμένος να δει τις πιο φευγαλέες καταστάσεις.

Το μάτι του μπορεί γρήγορα να τραβήξει μια χάντρα σε αντίθεση. Θα εντοπίσει δύο ιδέες λίγο πριν διασταυρωθούν και θα τις συλλάβει σε μια περίεργη αντιπαράθεση: ένας σκύλος κοιτάζει έναν περαστικό φορώντας ουρά γάτας, επιχειρηματίες που κοιτούν smartphones καθώς διασχίζουν μια καρό πλατεία, που μοιάζουν με πιόνια σε μια σκακιέρα ή έναν άντρα με ένα χωνάκι παγωτού που στροβιλίζεται στο ίδιο σχήμα με ένα σύγχρονο κτίριο στο Ιστορικό.

Μια κατά τα άλλα αποσπασματική διαφήμιση σε μια στάση λεωφορείου είναι μια ευκαιρία για κάτι χιουμοριστικό ή συγκινητικό μόλις περάσει το κατάλληλο άτομο. Το εξώφυλλο του βιβλίου στρώνει το τραπέζι για έναν νέο θεατή. Είναι ο καρχαρίας από την ταινία Σαγόνια αντανακλάται σε ένα παράθυρο, ένας άντρας περπατάει με το κεφάλι του χαμένο στο ανοιχτό στόμα του Μεγάλου Λευκού.

Ο Strazzante βλέπει το όφελος να καταδιώκει τους ίδιους λόγους. Ενσωματώνεται με τους ρυθμούς των δρόμων και των πεζοδρομίων και εξοικειώνεται με το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς.

Για τη σκιά λεπτομέρειας και την τονικότητα που του αρέσει στη δουλειά του, γυρίζει μέσω της δημοφιλούς εφαρμογής, Hipstamatic, απενεργοποιώντας το μεταξύ του John S. και φακός Lowly αλλά πάντα με τη ρύθμιση ασπρόμαυρης ταινίας BlackKeys.

Η Hipstamatic δημιούργησε το Bucktown HipstaPak για το Strazzante, με τον Scott S. φακό και μια νέα ταινία υπέρυθρων BlackKeys.

«Ανακάλυψα το έργο του Scott πριν από λίγο καιρό στο Instagram», δήλωσε ο Mario Estrada, Διευθυντής Διασκέδασης της Hipstamatic. «Έχει τόσο απίστευτο μάτι για το φως και την ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Αποτύπωνε αυτές τις ειλικρινείς στιγμές του δρόμου που ήταν ενδιαφέρουσες και ειλικρινείς. Greatταν υπέροχο να δούμε τι κατάφερε να κάνει με το Hipstamatic ως εργαλείο. Η δουλειά του Scott συνέβαλε στην ανύψωση της ποιότητας της κοινότητας (Hipstamatic) στο σύνολό της ».

Το μεγαλύτερο μέρος των πυροβολισμών του στο δρόμο ήρθε στο Σικάγο, όπου εργάστηκε για το Chicago Tribune για 13 χρόνια. Έφυγε από εκεί για να ενταχθεί Χρονικό το 2014 και διαπιστώνει ότι το Σαν Φρανσίσκο είναι η πιο ακατέργαστη πόλη που έχει δουλέψει ποτέ. Το βιβλίο έχει κυρίως σκηνές από το Σαν Φρανσίσκο, αν και υπάρχουν εικόνες από το Σικάγο και μερικές από τις πόλεις που έχει ταξιδέψει για δουλειά.

Το παρακάτω βίντεο δείχνει τον τρόπο με τον οποίο ο Strazzante φωτογραφίζει με το iPhone του. Η ασπρόμαυρη ταινία μικρού μήκους έγινε από την κόρη του, Μπέτσι, η οποία του παραχώρησε με αγάπη το iPhone της σε αυτές τις διακοπές πριν από επτά χρόνια.