Ο κόσμος καλεί Το New Yorker Το προφίλ του Jony Ive είναι το πιο σημαντικό πράγμα που γράφτηκε για την Apple σε αρκετό καιρό και πρέπει να συμφωνήσω.
Δεν είναι μόνο γεμάτο συναρπαστικές λεπτομέρειες, βάζει τον Ive στο κέντρο της Apple, όπου ανήκει. Όπως γράφει ο συγγραφέας του κομματιού, anαν Πάρκερ, «περισσότερο από ποτέ, Άιβ είναι η εταιρία."
Αυτό είναι κάτι που ισχύει για μερικές δεκαετίες, αλλά ακόμα δεν είναι εμφανές στους περισσότερους ανθρώπους - ακόμη και στους βετεράνους παρατηρητές της Apple. Αυτό είναι το απόρρητο της εταιρείας και η τάση του κοινού να εξισώνει όλα όσα κάνει η Apple με τον Steve Jobs, που η αληθινή ιστορία δεν έχει ακόμη ειπωθεί. Ο Ive δεν έχει πάρει την πίστωση που του αξίζει.
Το eWorld Is Where I Wanna Be Be
Θυμάμαι όταν πήρα τον πρώτο μου υπολογιστή, ποτέ, σε ηλικία 24 ετών. Ταν ένα Macintosh Performa 638CD και ήρθε με αυτό το μικρό γλυκό μόντεμ 14.4 baud που ήταν η είσοδός μου σε ολόκληρο το Διαδίκτυο, το οποίο πραγματικά δεν ήταν τόσο δημοφιλές τότε.
Θυμάμαι ότι βρήκα αυτό το δροσερό μικρό εικονίδιο στο Mac με ένα μικρό ζωγραφισμένο άτομο, που ονομάζεται eWorld. Χμ, αναρωτήθηκα. Τι στο καλό ήταν το eWorld;
Κάνοντας κλικ, βρήκα ένα αξιολάτρευτο μικρό ηλεκτρονικό χωριό, όλα σε αυτό το χέρι, απαλό στυλ. Ω, αυτό πρέπει να είναι σαν το Compuserve ή το Prodigy, σωστά;
Λοιπόν, ναι και όχι. Ο πιο απαλός, πιο ήπιος κόσμος του eWorld ήταν μόνο για Mac και ήταν το αγαπημένο μου μέρος για να πάω. Δεν πειράζει ότι ήταν κάπως άδειο. ήταν όμορφο και το λάτρεψα.
Εάν γνωρίζετε το ιστορικό της Apple, πιθανότατα θα γνωρίζετε ότι ο NeXTSTEP, ο παππούς του σύγχρονου OS X, είχε μια έξυπνη λειτουργία που ονομάζεται Ράφι, ένα σύμβολο κράτησης θέσης όπου μπορείτε να ρίξετε προσωρινά αρχεία ενώ τα σύρετε από τη μια θέση στην άλλη. Δυστυχώς, το Mac OS X δεν το έχει επαναλάβει ποτέ στο Finder.
Έτσι, σήμερα υπάρχει μια ολοκαίνουργια εφαρμογή για το OS X που επιδιώκει να το διορθώσει. Λέγεται DragonDrop, και μπορείτε να το αγοράσετε για πέντε δολάρια.
Ο προγραμματιστής Μαρκ Κρίστιαν το κυκλοφόρησε σήμερα ανεξάρτητα μετά από εβδομάδες προσπάθειας να το βάλει στο Mac App Store. Η Apple δεν ενδιαφέρθηκε και το απέρριψε κάθε φορά.
Εάν η κατοχή οποιασδήποτε εφαρμογής θα μπορούσε ποτέ να θεωρηθεί ένα άμεσο εισιτήριο για την ιδιότητα μέλους στο Cult of Mac, αυτό είναι. Mactracker υπάρχει από τις αρχές του 2001 και το έχουμε ξαναμιλήσει στον ιστότοπό μας (Giles Turnbull νόμιζε ότι ήταν τόσο φανταστικό το συμπεριέλαβε στη λίστα του 50 Mac Essnetials); αλλά την περασμένη εβδομάδα μια πρόσφατα ενημερωμένη έκδοση έφτασε στο Mac App Store-κάτι που αρκεί για να κερδίσει μια θέση ως το σημερινό Daily Freebie.
Η εφαρμογή απαριθμεί επίπονα πλήρη δεδομένα για κάθε προϊόν Mac που δημιουργήθηκε ποτέ σε ένα κομψό, εύχρηστο, εύχρηστο περιβάλλον εργασίας. Η νέα ενημέρωση φέρνει ακόμη και τη δυνατότητα παρακολούθησης των σειριακών αριθμών των Mac σας, της υπηρεσίας που εκτελείται κ.λπ.
Η εφαρμογή είναι δωρεάν, αλλά σκεφτόμαστε μια μικρή δωρεά στο ιστοσελίδα της εφαρμογής (όπου οι αλλεργικοί στο App Store μπορούν επίσης να κατεβάσουν την εφαρμογή απευθείας) είναι χρήματα που δαπανώνται καλά.
Εικόνα μέσω Wikipedia
Το Fast Co Design έχει ένα πολύ ενδιαφέρον τεχνούργημα της ιστορίας της Apple που δημοσιεύτηκε σήμερα: τη γέννηση του Mac, όπως είπε ο Jef Raskin, ο αείμνηστος ιδρυτής του έργου Mac. Ο γιος του Jef, Aza έγραψε το κομμάτι και παρέχει σαρώσεις του αρχικού εγγράφου εάν είστε αυθεντικοί αντί για ευανάγνωστες.
Αξίζει να σημειωθεί πριν βουτήξετε, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα, ότι το όραμα του Raskin για Mac ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που πραγματικά παρήγαγε η Apple μόλις ο Steve Jobs ανέλαβε την ομάδα ανάπτυξης. Ο Raskin ήθελε το πιο ενοποιημένο υλικό και λογισμικό που μπορεί να φανταστεί κανείς. Μία οθόνη, ένα πληκτρολόγιο, ένας επεξεργαστής, μία διαμόρφωση μνήμης, καμία υποδοχή επέκτασης, ένα κουτί. Α, και ήθελε έναν εκτυπωτή ενσωματωμένο στο κουτί.
Wantedθελε επίσης να απαλλαγεί από κάθε μορφή στον υπολογιστή. Έτσι, για παράδειγμα, αν αρχίσατε να πληκτρολογείτε, ο επεξεργαστής κειμένου θα ανοίξει και θα καταγράψει αυτό που πληκτρολογείτε (αντί να σημειωθεί ότι ο Clippy γράφεις ένα γράμμα). Πολλά από αυτά παρέμειναν, αλλά ο Jobs την έκανε πολύ πιο ισχυρή και, τελικά, διαφορετική και κατακερματισμένη μια πλατφόρμα από ό, τι ο Raskin φανταζόταν ποτέ (βλ. Canon Cat γι'αυτό).
Όπως σημειώνει ο Aza Raskin, η φιλοσοφία του πατέρα του είναι πολύ πιο κοντά σε αυτό που συμβαίνει με το iPhone και το iPad. Μετά από όλα, μπορείτε να έχετε όποιο iPad θέλετε, αρκεί να έρχεται σε βουρτσισμένο αλουμίνιο.
Αυτό το στοιχείο ελέγχου της εμφάνισης είναι αρκετά σημαντικό: για παράδειγμα είναι αδύνατο να γραφτεί ένα πρόγραμμα στο Apple II ή III που θα σχεδιάσει έναν κύκλο υψηλής ανάλυσης δεδομένου ότι είναι ο λόγος διαστάσεων και η γραμμικότητα της τηλεόρασης ή της οθόνης του πελάτη άγνωστος. Μπορείτε πιθανώς να υποσχεθείτε μια κλειστή καμπύλη, αλλά όχι πολύ περισσότερο. Ούτε μπορείτε να υποσχεθείτε αναγνώσιμους χαρακτήρες. Επομένως, ένα προβλέψιμο, τεκμηριωμένο σύστημα πρέπει να είναι τελείως υπό τον έλεγχο της Apple. Το LISA είναι το πρώτο σύστημα της Apple που μας επιτρέπει να σχεδιάζουμε στο πλαίσιο, χωρίς να εξαρτάται από την πιθανότητα για τις πολύ σημαντικές οπτικές πτυχές της εξόδου του υπολογιστή.
Καλά ειπώθηκαν. Και ένα από τα λίγα μέρη που ο Τζεφ και ο Στιβ είδαν πραγματικά τα μάτια, μακροπρόθεσμα.
Το 1983, ο Στιβ Τζομπς προσέλκυσε τον διευθυντή της Pepsi, John Sculley στην Apple, με μία από τις πιο διάσημες γραμμές στην επιχείρηση: «Θέλετε να περάσετε το υπόλοιπο της ζωής σας πουλώντας ζαχαρούχο νερό ή θέλετε μια ευκαιρία να αλλάξετε τον κόσμο;»
Οι Jobs και Sculley διοικούσαν την Apple μαζί ως συν-διευθύνοντες σύμβουλοι, συνδυάζοντας την τεχνολογία αιχμής (το πρώτο Mac) με τη διαφήμιση αιχμής (τη διάσημη διαφήμιση του 1984) και τον σχεδιασμό παγκόσμιας κλάσης. Σύντομα, όμως, ταλαιπωρήθηκε και ο Σκάλεϊ είναι γνωστός σήμερα για την αναγκαστική παραίτηση του Τζομπς μετά από μάχη στην αίθουσα συνεδριάσεων για τον έλεγχο της εταιρείας.
Τώρα, για πρώτη φορά, ο Sculley μιλά δημόσια για τον Steve Jobs και τα μυστικά της επιτυχίας του. Είναι η πρώτη συνέντευξη που δίνει ο Σκάλεϊ με θέμα τον Στιβ Τζομπς από τότε που αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την εταιρεία το 1993.
"Υπάρχουν πολλά μαθήματα ανάπτυξης προϊόντων και μάρκετινγκ που έμαθα δουλεύοντας με τον Steve τις πρώτες μέρες", λέει ο Sculley. «Είναι εντυπωσιακό το πώς εξακολουθεί να τηρεί τις ίδιες αρχές του χρόνια αργότερα».
Και προσθέτει, "Δεν βλέπω καμία αλλαγή στις πρώτες αρχές του Στιβ - εκτός από το ότι έγινε καλύτερος και καλύτερος σε αυτό."
