Μόλις επέστρεψα στο iPad πλήρους μεγέθους-με τη μορφή του iPad Air-μετά από έναν χρόνο αποκλειστικής χρήσης iPad Mini. Ο λόγος? Δεν μπορώ να συνεχίσω με το Retina Mini. Το Mini είναι υπέροχο από πολλές απόψεις, και έτσι θα σκεφτόσασταν ότι μια έκδοση με A7 Retina θα ήταν ακόμα καλύτερη. Αλλά σχεδόν από τότε που το αγόρασα, το νέο hi-res Mini με έχει τρελάνει.
Το Πρώτο Μίνι
Όπως πολλοί σπασίκλες, αγόρασα το πρώτο Mini για να το ελέγξω, επιλέγοντας μια έκδοση 32 GB μόνο για Wi-Fi (το κατάστημα της Vegas Apple ήταν εκτός 16 giggers). Και λίγο -λίγο βρέθηκα να το χρησιμοποιώ σχεδόν αποκλειστικά, παρά το γεγονός ότι ήταν πραγματικά ένα αργό παλιό iPad 2 σε μια μικρότερη θήκη. Soταν τόσο απίστευτα λεπτό και ελαφρύ που μπορούσα να το πάρω παντού.
Τα μόνα πράγματα που δεν μου άρεσαν ήταν η οθόνη και η RAM 512MB, πράγμα που σήμαινε ότι σχεδόν κάθε διακόπτης εφαρμογής θα ενεργοποιούσε μια κρύα επανεκκίνηση αυτής της εφαρμογής.
Μου άρεσε τόσο πολύ που το άλλαξα με πλήρη απασχόληση και έδωσα το παλιό μου iPad 3 στη The Lady.
Retina Mini - The Fat Nano των iPads
Παρήγγειλα το νέο Mini την ημέρα που κυκλοφόρησε. Το λεπτό που ξεκίνησε, στην πραγματικότητα. Iξερα ότι θα το κρατούσα για λίγο, οπότε πήρα την κινητή έκδοση των 128 GB. Έφτασε (μοιραζόμουν ένα γραφείο με τον προγραμματιστή του Ulysses και του Daedalus Touch The Soulmen, και έτσι η παράδοση του UPS μας έφερε μερικά Mini) και μόλις το άνοιξα απογοητεύτηκα.
Είναι χοντρό. Το κυψελοειδές Retina Mini είναι περίπου δέκα τοις εκατό βαρύτερο από το πρωτότυπο μόνο για Wi-Fi και μόλις το ένα τρίτο του χιλιοστού παχύτερο. Αυτό δεν μοιάζει με τίποτα, αλλά είναι η διαφορά μεταξύ του να εκπλαγείτε ευχάριστα με την ελαφρότητα του και απογοήτευση που θα πρέπει να περιμένετε την επόμενη γενιά για το κατάλληλο Retina Mini - περισσότερα για αυτό σε ένα δεύτερος.
Ο γρηγορότερος επεξεργαστής είναι υπέροχος, αλλά δεν το πρόσεξα τόσο πολύ. Η μνήμη RAM 1 GB θα ήταν πολύ καλύτερη αν το iOS 7 δεν ήταν ακόμα τόσο απαίσιο στο iPad, αλλά τα τελευταία iOS 7.1 betas βοηθούν πολύ. Και φυσικά η οθόνη φαίνεται πιο ευκρινής. Αλλά όχι καλύτερα.
Όλη την ώρα, όμως - σχεδόν κάθε φορά που το έπαιρνα ή έβγαζα το Smart Case για να ρίξω μερικά βάρος-θα συνειδητοποιούσα ότι δεν ήταν ακριβώς αυτή η πλάκα τεχνολογίας ηλίου που είχε το πρώτο iPad Mini ήταν.
Η τρομερή οθόνη
Η οθόνη Retina είναι ο λόγος που το νέο Mini είναι παχύτερο και βαρύτερο και απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο φόρτισης από το παλιό Mini. Αλλά δεν αξίζει πραγματικά. Γράψαμε για τη χρωματική γκάμα της οθόνης του Mini Retina που είναι χαμηλότερη από αυτή του iPad Air και προσωπικά η διαφορά είναι τεράστια. Τα χρώματα στο Mini είναι επίπεδα και σιωπηλά. Είναι μια χαρά για κείμενο, αλλά για βίντεο και εικόνες, είναι απλά λασπωμένο σε σύγκριση με τον μεγαλύτερο αδελφό του. Και καθώς το iPad είναι πραγματικά μια οθόνη με μπαταρία, αυτό είναι μεγάλη υπόθεση.
Τελευταία τεχνολογία
Μιλώντας για μπαταρίες, το Retina Mini μου θυμίζει το iPad 3, το πρώτο Retina iPad. Το iPad 3 έγινε επίσης παχύ και βαρύ (κωμικά, αν το χρησιμοποιείτε σήμερα μετά την παραλαβή ενός Mini ή ενός Air), και μάλιστα ζεστάθηκε κατά τη χρήση. Και όπως το iPad 3, το Retina Mini μοιάζει με διακοπή λειτουργίας, μια ενδιάμεση συσκευή που θα μας αναστατώσει μέχρι να έρθει το πραγματικό Retina Mini.
Το iPad Air μοιάζει με το μέλλον. Έχει το ίδιο πάχος 7,5 χιλιοστών με το Retina Mini και όμως φαίνεται πιο λεπτό. Το όλο πράγμα έχει τον ίδιο αέρα (συγχωρέστε με) για αυτό που είχε το αρχικό Mini: όταν το παραλάβετε θα νομίζετε ότι είναι ένα μοντέλο επίδειξης χωρίς ηλεκτρονικά μέσα.
Το Mini μοιάζει με αυτό που είναι: το περσινό μοντέλο με μια έκδοση beta της τεχνολογίας του επόμενου έτους στριμωγμένο μέσα.
Μάτια και μέγεθος
Στη συνέχεια περνάμε στα πιο υποκειμενικά κομμάτια. Βρήκα συνεχώς την οθόνη του Retina Mini στριμωγμένη με έναν τρόπο που δεν έκανα ποτέ με το αρχικό Mini. Maybeσως η οθόνη Retina με ενθάρρυνε να επεξεργαστώ περισσότερες φωτογραφίες και να διαβάσω περισσότερα, αλλά έβρισκα συνέχεια το κείμενο να είναι πολύ λεπτό και οι φωτογραφίες να είναι πολύ μικρές. Είμαι επίσης άνω των 40 τώρα και φορούσα πάντα γυαλιά, οπότε ίσως αυτό να έχει σχέση.
Όπως και να έχει, όποτε έπαιρνα το The Lady’s iPad 3 θα ζήλευα την οθόνη. Πάντα επιθυμούσα τα επιπλέον pixel του στο πρώτο Mini, αλλά τώρα βρήκα τον εαυτό μου να ζηλεύει και το μέγεθός του. Ο Αέρας είναι ακόμα καλύτερος. Όλο αυτό το μέγεθος, σε μια συσκευασία τόσο λεπτή όσο το Mini, και με μόνο μερικές εκατοντάδες γραμμάρια επιπλέον βάρος. Αυτό είναι το βάρος μιας υπόθεσης.
Δεν μπορώ ακόμα να κρατήσω τον αέρα για περιόδους ανάγνωσης, αλλά δεν χρειάζεται. Είναι μακρύτερο, οπότε μπορώ να το στηρίξω σε ένα τραπέζι ή στο στήθος μου. Με αυτόν τον τρόπο είναι πραγματικά πιο άνετο στη χρήση από το Mini
Πράγματα που μου λείπουν
Έχουν περάσει μόνο λίγες μέρες, αλλά ήδη μου λείπουν κάποια πράγματα για το μικρότερο iPad. Σκέφτομαι δύο φορές πριν πιάσω τον αέρα από την τσάντα μου για να ελέγξω έναν χάρτη ή να ψάξω κάτι. Το Mini είναι πραγματικά υπέροχο για αυτό και διαπίστωσα ότι το iPhone μου είχε υποβιβαστεί σε τίποτα περισσότερο από μια κάμερα.
Το Mini μπορεί επίσης να κρατηθεί στο ένα χέρι. Έχω μεγάλα χέρια και αν τεντωθώ μπορώ να κρατήσω τον αέρα σε ένα από αυτά, αλλά δεν είναι πρακτικό.
Επίσης, η εύρεση κάπου για να το εγκαταστήσετε δεν είναι τόσο εύκολο. Το Mini - ειδικά στο Smart Cover - μπορεί να πέσει οπουδήποτε. Το να βρω ένα ασφαλές σημείο για τον αέρα ενώ φτιάχνω τον πρωινό μου καφέ είναι λίγο πιο δύσκολο.
Τέλος, μου λείπει το γεγονός ότι το Mini θα μπορούσε να ζήσει στην τσάντα μου και δεν το είχα προσέξει ποτέ. Πραγματικά το πήρα οπουδήποτε. Τώρα διαπιστώνω ότι αφήνω το iPad στο σπίτι όταν βγαίνω για λίγες μόνο ώρες, μαζεύοντας το Kindle και το iPhone μου. Από την άλλη πλευρά, η θήκη χρήσης τόσο για το iPhone όσο και για το Kindle είναι πολύ πιο σαφής όταν τα συνδυάζετε με ένα μεγαλύτερο iPad.
συμπέρασμα
Ο Αέρας είναι, για να κάνει ακόμα ένα κακό λογοπαίγνιο, μια ανάσα φρέσκου αέρα. Η οθόνη είναι προφανώς μεγαλύτερη, αλλά η πραγματική διαφορά έρχεται στα χρώματα, τα οποία κάνουν τις φωτογραφίες να σκάνε και τις ταινίες πιο αληθινές. Και επειδή το χρησιμοποιώ καθημερινά τόσο για δουλειά όσο και για παιχνίδι, αυτές οι επιπλέον ίντσες οθόνης πραγματικά προσθέτουν, καθιστώντας τα πάντα ευκολότερα στην ανάγνωση. Είναι σαν να αλλάζω από ένα σφιχτό τραπέζι κουζίνας σε ένα γραφείο σε ένα νέο γραφείο με μεγάλα παράθυρα και έναν δροσερό καναπέ από ψεύτικο δέρμα (στην πραγματικότητα μια αρκετά καλή περιγραφή του γραφείου μου).
Θα επιστρέψω ποτέ στο Mini; Φυσικά, υποθέτω - όταν είναι πραγματικά μίνι ξανά. Αυτή τη στιγμή είναι το iPad Air που αισθάνεται μίνι. Και έχω ακόμα εκείνο το παλιό Wi-Fi μόνο 1ης γενιάς Mini γύρω από το μέρος, για κάθε ενδεχόμενο.
BTW - ενδιαφέρεται κανείς να αγοράσει το 128 GB Retina mini;
