Πώς το Sense Of Zen "Ma" του Steve Jobs έκανε την Apple τη νέα Sony

Για να καταλάβουμε γιατί, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Τζομπς πέρασε μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1970 στο Los Altos Zen Center (μαζί με τον τότε και τον σημερινό κυβερνήτη. Jerry Brown) και αργότερα σπούδασε εκτενώς υπό τον αείμνηστο Ζεν ροσιKobun Chino Otogawa - τον οποίο όρισε ως επίσημο «πνευματικό σύμβουλο» Επόμενο, η εταιρεία που ίδρυσε μετά την αποβολή του ως CEO της Apple το 1986 και η οποία υπηρέτησε όταν παντρεύτηκε τη σύζυγό του Laurene το 1991.

Η εμβάπτιση του Τζομπς στο Ζεν και το πάθος για το σχεδιασμό σχεδόν σίγουρα τον εξέθεσαν στην έννοια του μα, κεντρικό πυλώνα της παραδοσιακής ιαπωνικής αισθητικής. Όπως πολλά ιδιώματα που σχετίζονται με τις οικείες πτυχές του πώς βλέπει ένας κόσμος τον κόσμο, είναι σχεδόν αδύνατο να εξηγηθεί με ακρίβεια - είναι μεταφράζεται ποικίλα ως "κενό", "διάστημα" ή "διάστημα" - αλλά περιγράφει ουσιαστικά πώς αλληλεπιδρά το κενό με τη μορφή και πώς σχηματίζεται η απουσία ουσία. Αν κάποιος σας ρωτούσε τι κάνει ένα δαχτυλίδι ένα ουσιαστικό αντικείμενο - τον κύκλο του μετάλλου από τον οποίο αποτελείται ή το κενό που περιλαμβάνει αυτό το μέταλλο; - και έπρεπε να απαντήσετε "και τα δύο", έχετε φτάσει τόσο κοντά 

μα όπως επιτρέπει το αδέξιο όργανο της αγγλικής γλώσσας.

Ενώ ο Τζομπς δεν επικαλέστηκε ποτέ τον όρο δημόσια - μια από τις πτυχές της ιδιοφυΐας του είναι η ικανότητα να διατηρεί ακόμη και τους πιο εσωτερικούς ισχυρισμούς του στη σφαίρα των άμεσα προσβάσιμων - μα βρίσκεται στον πυρήνα του τρόπου εργασίας. Και η προσήλωση του Jobs σε αυτή την ιδιότυπη ιαπωνική αρχή είναι, ειρωνικά, αυτό που επέτρεψε στην Apple να ανταγωνιστεί και νίκησε τους τιτάνες της τεχνολογίας της Ιαπωνίας - κυρίως η εταιρεία που τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες κυριάρχησε στον κόσμο των καταναλωτών ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΕΙΔΗ: Sony.