Είναι η εβδομάδα εκπαίδευσης CultofMac.com. Πώς είναι η Apple στα σχολεία αυτές τις μέρες; Ποιες είναι οι καλύτερες εφαρμογές εκπαίδευσης; Αξίζει το iTunes U; Ελάτε μαζί μας καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για την Apple στην εκπαίδευση.
Ο επιστήμονας υπολογιστών Άλαν Κέι είναι ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς στους υπολογιστές στα σχολεία και παρόλα αυτά πιστεύει ότι η τεχνολογία στην εκπαίδευση έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό.
Ο Kay είναι ένας πρωτοπόρος επιστήμονας υπολογιστών, πρώην συνεργάτης της Apple και διάσημος για τη διατύπωση του Έννοια Dynabook που προέβλεπε φορητούς υπολογιστές και tablet 40 χρόνια πριν γίνουν συνηθισμένοι. Ο Kay ήταν ερευνητής στο Xerox PARC τη δεκαετία του εβδομήντα σχετικά με τις τεχνολογίες που η Apple εμπορευματοποίησε αργότερα στη Lisa και Mac. Μεταξύ πολλών τιμών, ο Κέι έχει κερδίσει το διάσημο βραβείο Turing για εργασία σε αντικειμενοστραφή προγραμματισμό. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ήταν ένας Apple Fellow στον Όμιλο Προηγμένης Τεχνολογίας της Apple.
Οι υπολογιστές βρίσκονται στα σχολεία τα τελευταία 30 χρόνια, αλλά με λίγες εξαιρέσεις, δεν έχουν συνηθίσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους.
Ο Kay λέει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα έχει σπαταλήσει 30 χρόνια τεχνολογίας στις τάξεις. Παρομοιάζει το σύγχρονο εργοστασιακό εκπαιδευτικό σύστημα με μια μαϊμού με μικροσκόπιο. Ο πίθηκος κοιτάζει την αντανάκλασή του στο βαρέλι του μικροσκοπίου αλλά δεν κοιτάζει μέσα από το προσοφθάλμιο φακό - χάνει τελείως το νόημα.
Οι υπολογιστές έχουν γίνει εργαλεία απόσπασης της προσοχής, είπε ο Kay, αντί για εκπαίδευση. Ξεχωρίζει τον Guitar Hero ως το καλύτερο παράδειγμα αυτού - οι παίκτες παίρνουν τη φαντασία να παίζει βιρτουόζικη κιθάρα χωρίς να μάθουν ούτε μια νότα.
«Όταν κοιτάζω υπολογιστές στα σχολεία, αυτό βλέπω. Είναι όλα Guitar Hero », είπε κατά τη διάρκεια μιας κεντρικής ομιλίας στο CES νωρίτερα φέτος.
Ζητήσαμε από τον Kay να επεκτείνει αυτές τις ιδέες σε αυτό το αποκλειστικό Q&A. Ο Kay μιλά για τη σημασία της χρήσης της τεχνολογίας για τη δημιουργία μορφωμένων ψηφοφόρων ικανών να συμμετάσχουν σε μια δημοκρατία και τη γενική αδιαφορία της Apple για την εκπαίδευση.
Γιατί η τεχνολογία στα σχολεία απέτυχε; Είναι η τεχνολογία, ή τα σχολεία, ή και τα δύο;
Η πρώτη ιδέα είναι ότι τα μολύβια, το χαρτί και ειδικά τα τυπωμένα βιβλία είναι τεχνολογίες που μπορούν να βοηθήσουν στην πραγματική μάθηση και στην πραγματική εκπαίδευση. Αυτή είναι η ιδέα "για τους περισσότερους ανθρώπους" η τεχνολογία "είναι μόνο πράγματα που συνέβησαν μετά τη γέννησή τους".
Η πρώτη ερώτηση λοιπόν που πρέπει να κάνετε σε όλους είναι «έχει την υψηλή τεχνολογία που επηρέασε ποιοτικά την οι προοπτικές και οι δυνάμεις της Ευρώπης και της Αμερικής, ιδίως από τον 17ο αιώνα, απέτυχαν στα σημερινά σχολεία; » Αν είναι έτσι, Γιατί? Και, τι ήταν τόσο ιδιαίτερο σε αυτήν την τεχνολογία πριν από 500 χρόνια; Και η γραφή από 5500 χρόνια πριν, ειδικά η αλφαβητική γραφή από 2600 χρόνια πριν, που άλλαξε για πρώτη φορά την παραδοσιακή σκέψη στις γραμμές και τις διαστάσεις και τα μονοπάτια που οδήγησαν στο σήμερα;
Θα μπορούσατε να ρωτήσετε «ποιο ποσοστό Αμερικανών ενηλίκων-ή δασκάλων Κ-12-καταλαβαίνουν πραγματικά τι βιβλίο, ανάγνωση και γραφή και γιατί λειτούργησε (υπόδειξη: δεν αφορά κυρίως τη διανομή πληροφορίες).
Ορισμένα σχολεία εξακολουθούν να γνωρίζουν πώς να κάνουν το βιβλίο, την ανάγνωση και τη γραφή να λειτουργούν για πραγματική εκπαίδευση. Και μερικά σχολεία έχουν μάθει πώς να χρησιμοποιούν υπολογιστές για αυτό που είναι πραγματικά καλό.
Δύο κλειδιά για το πρώτο είναι (α) το πώς μπορεί κανείς να υποστηρίξει με έναν πολύ πιο πλούσιο «πιο λογικό» τρόπο με τη γραφή, (β) πώς πρέπει να αλλάξει ο εγκέφαλός σας για να γίνει ένας άπταιστος αναγνώστης. Η ανθρωπολογία έχει δείξει ότι οι εγγράμματοι πολιτισμοί αιτιολογούν ποιοτικά διαφορετικούς από τους προφορικούς πολιτισμούς (δηλ. Ένας γραμματισμένος πολιτισμός δεν είναι «ένας προφορικός πολιτισμός με σύστημα γραφής»).
Τα κλειδιά για το δεύτερο περιλαμβάνουν (α) παραπάνω: ένας υπολογιστής επιτρέπει σε κάποιον να αιτιολογεί και να επιχειρηματολογεί με ποιοτικά ισχυρότερο τρόπο από ό, τι κάνει η ανάγνωση και η γραφή - αυτό οφείλεται σε προσομοιώσεις πολύπλοκων ιδεών μπορεί (1) να αποτυπώσει περισσότερο την ιδέα και (2) να επιτρέψει την ιδέα να δοκιμαστεί και να τροποποιηθεί με περισσότερους τρόπους και (3) το πρακτικό εύρος των ιδεών που μπορούν να εξεταστούν είναι μεγαλύτερο και σημαντικότερο.
Ένας άλλος τρόπος για να δούμε την τρέχουσα αποτυχία είναι ότι χρειάστηκαν περίπου 150 χρόνια για την εκτύπωση πριν από περισσότερα Λίγοι άρχισαν να βλέπουν για ποιο πράγμα πρόκειται (τα περισσότερα από αυτά δεν γεννήθηκαν όταν ήταν το τυπογραφείο εφευρέθηκε). Τα λίγα που μπορούσαν να δουν 100 χρόνια νωρίτερα (όπως το Erasmus) ουσιαστικά προσπαθούσαν να επισημάνουν εικόνες σε τυφλούς.
Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο ότι οι άνθρωποι θα έρθουν τελικά να χρησιμοποιήσουν τον υπολογιστή ως πραγματικό διανοητικό ενισχυτή και μετατροπέα κόσμου. Αυτό συμβαίνει επειδή το επίπεδο της απόσπασης της προσοχής είναι πολύ μεγάλο (συμπεριλαμβανομένου ενός χείμαρρου μη σημαντικών αλλά λαμπερών πραγμάτων που μπορούν να γίνουν σε υπολογιστές). Οι Αμερικανοί δεν ήταν σε θέση να αποκτήσουν προοπτική στην τηλεόραση που θα τους επέτρεπε να της αντισταθούν, και αυτό φαίνεται παρόμοιο για την τεχνολογία υπολογιστών καταναλωτών. Ένας τρόπος για να το δούμε αυτό είναι ότι οι καταναλωτικές εταιρείες ουσιαστικά αναζητούν «το επόμενο νόμιμο φάρμακο» και ο υπολογιστής μπορεί επίσης να εξυπηρετήσει αυτόν τον σκοπό.
Πόσο σημαντική είναι η σωστή εκπαίδευση στα σχολεία;
Οι Αμερικανοί γενικά πιστεύουν ότι πρόκειται για θέσεις εργασίας, αλλά ο κύριος σκοπός είναι να δημιουργηθεί ένα κοινό που ψηφίζει αρκετά εξελιγμένο για να διατηρήσει μια δημοκρατική δημοκρατία, όπου βρίσκονται οι «τελικές δυνάμεις της κοινωνίας» τα ΧΕΡΙΑ τους. Νομίζω ότι είναι ασφαλές να πούμε ότι αυτό ουσιαστικά απέτυχε στην εποχή μας.
Βλέπετε κάποια ελπίδα σε συσκευές όπως το iPad ή θα επαναληφθούν οι ίδιες αποτυχίες;
Οι συσκευές μπορεί να είναι σημαντικές, αλλά το πλαίσιο των υπηρεσιών που κάνουν οι συσκευές να παρέχουν είναι το πιο κρίσιμο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το iPad δεν είναι Dynabook.
Ενδιαφέρομαι φυσικά για τον ρόλο της Apple. Πώς θα βαθμολογούσατε την απόδοση της Apple στην εκπαίδευση;
Η Apple συνήθιζε να ενδιαφέρεται πολύ για την εκπαίδευση πριν από 30 χρόνια. Δεν ενδιαφέρθηκαν όταν έφυγα το 1996 και δεν έχω αρκετό πλαίσιο και πληροφορίες για να κρίνω πού βρίσκονται σήμερα. Πιστεύω ότι δεν έχουν χρηματοδοτήσει κανέναν σε "υπολογιστές και εκπαίδευση" που θεωρώ καλό για πολλά χρόνια.
Μιλήσατε για την τοποθέτηση του Σωκράτη σε μια μηχανή - αλλά το μηχάνημα πρέπει να είναι σε θέση να αξιολογήσει τα νοητικά μοντέλα του ίδιου του μαθητή. Είναι προς το παρόν δυνατό ένα τέτοιο σύστημα; Υπάρχουν παραδείγματα εργασίας (εμπορικά, ερευνητικά ή άλλα);
Δεν νομίζω ότι το έθεσα ως «Σωκράτης σε έναν υπολογιστή». Πρώτα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αρκετός Σωκράτης θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε βιβλία για να επηρεάσει τα 2500 χρόνια της δυτικής σκέψης. Μια σημαντική ιδέα ότι "αρκετά μεγάλος στοχαστής/δάσκαλος στα μέσα ενημέρωσης" επιτρέπει σε περισσότερους απλούς ανθρώπους να λειτουργήσουν ως δάσκαλοι και μέντορες. Θα μπορούσαμε εύκολα να φανταστούμε να φτιάξουμε ένα σύστημα υπολογιστή που θα μπορούσε να βοηθήσει τους μαθητές ακόμη περισσότερο από ένα καλογραμμένο βιβλίο, και να το κάνουμε με πολλούς τρόπους. Πριν προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα με τον Σωκράτη, θα πρέπει να μπορούμε να φανταστούμε ότι βάζουμε «πολύ Seymour Papert» σε έναν υπολογιστή. Το θέμα εδώ είναι επίσης πολύ σημαντικό και είναι πολύ πιο εύκολο να αναπαρασταθεί για να βοηθήσει τα παιδιά να το μάθουν.
Αυτό θα πρέπει να είναι μια «μεγάλη εθνική πρόκληση» για τα επόμενα 10-15 χρόνια και ο Πρόεδρος Ομπάμα ζήτησε ακριβώς αυτό στην ομιλία του τις Εθνικές Ακαδημίες τον περασμένο Απρίλιο του 2009, καθώς πρέπει να εφεύρουμε και να δημιουργήσουμε και να αναπτύξουμε «λογισμικό εκμάθησης τόσο αποτελεσματικό όσο ένα προσωπικό παιδαγωγός".
Ένα από τα πολλά πράγματα σχετικά με το σχεδιασμό μέσων (όπου το x κυμαίνεται από την τέχνη, το θέατρο, τη γραφή, τη διδασκαλία, έως τις διαδραστικές διεπαφές υπολογιστών) που τα περισσότερα οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι ο κύριος σκοπός του «μεγάλου x» είναι να λειτουργήσει ως ένα είδος «μαγικού καθρέφτη» που αντανακλά τους δικούς του θεατές η νοημοσύνη τους βγαίνει πίσω και οι δύο «θυμούνται πράγματα που έχουν ξεχάσει» και ότι ένα από αυτά είναι ότι μπορούν να μάθουν πώς να σκέψου και μάθε.