Οι Δημοκρατικοί του Μίτσιγκαν κοιτάζουν τα iPod ως εργαλεία εκμάθησης. Δεν είναι αυτό που νομίζεις.
Οι νομοθέτες είναι εκτός επαφής και διεφθαρμένοι. Οι Δημοκρατικοί στην πολιτεία μου, το Μίσιγκαν, φαίνεται να έχουν ενισχύσει αυτήν την εικόνα προτείνοντας να δαπανηθούν 38 εκατομμύρια δολάρια για iPod για κάθε μαθητή στα δημόσια σχολεία για χρήση ως εργαλεία μάθησης.
Όπως θα περίμενε κανείς, αυτή η πρόταση προκάλεσε γκουφά και οργή από αναλυτές πολυθρόνων σε όλη τη γη. Εφημερίδες και οι μπλόγκερ έχουν βάλει τα δυνατά τους για να επισημάνουν το νομοσχέδιο δαπανών ως αντανακλά μια κοσμοθεωρία που δεν μπορεί να διορθώσει τα πράγματα. Μην το πιστεψεις. Αυτή η ιστορία έχει πολλά περισσότερα από τα iPod. Στην καρδιά του θέματος βρίσκεται μια κατάσταση που μοιάζει νεκρή. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε τι δεν ακούτε.
Η κάλυψη αυτής της ιστορίας αφήνει γενικά αυτό το απλό γεγονός: Οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν τη νομοθετική εξουσία του Μίσιγκαν. Or ότι ο μόνος λόγος που η κυβέρνηση του Μίσιγκαν αντιμετωπίζει μια εκπληκτική δημοσιονομική κρίση είναι ότι οι κυβερνώντες Ρεπουμπλικανοί νομοθέτες έχουν καταργήσει την κρατικός φόρος ατομικών επιχειρήσεων-ή όπως τον αποκαλούσαν, «φόρος μικρών επιχειρήσεων». Από το τέλος του έτους, το κράτος χάνει 1,9 δισεκατομμύρια δολάρια με το τέλος του ο φόρος. Όλα αυτά ήταν μια σκόπιμη κίνηση για να αναγκάσουν τους Δημοκρατικούς σε επιθετικές περικοπές δαπανών. Αυτό το «ανεύθυνο» νομοσχέδιο των Δημοκρατικών είναι απλώς μια θλιβερή απάντηση στο σχέδιο για περισσότερες περικοπές που θα παρουσιάσουν οι Ρεπουμπλικάνοι τις επόμενες ημέρες.
Περιμένουν πραγματικά να δώσουν iPod σε παιδιά σε όλη την πολιτεία; Φυσικά και όχι. Προσπαθούν απλώς να διατυπώσουν ένα όραμα όπου το Μίσιγκαν επενδύει σε κεφαλαιακές υποδομές αντί να τελειώσει φόρο μετά φόρων ενώ το ποσοστό ανεργίας ανεβαίνει υψηλότερα. Και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν πετυχαίνει από αυτή την άποψη - κάνει τους Δημοκρατικούς να μοιάζουν περισσότερο με το κόμμα χωρίς ιδέες από ποτέ. Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να είχε πετύχει από την αρχή. Αυτό δεν ήταν ποτέ το νόημα.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ο μόνος λόγος που το κράτος θα έκανε αρχικά μια πρόταση για τεχνολογία στα σχολεία είναι ότι ο κυβερνήτης. Ο John Engler ανανέωσε το κρατικό σχολικό σύστημα για να καταργήσει τον τοπικό έλεγχο στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Είναι θέμα κλίμακας. Ένα σχολείο που θέλει να αγοράσει ένα σετ 30 iPod για χρήση ως σετ τάξης φαίνεται οραματικό. Ένα κράτος που θέλει να αγοράσει μερικά εκατομμύρια δείχνει ότι οι κρατούμενοι διαχειρίζονται το άσυλο.
Μέσω CNET.