Για έβδομη φορά, το περιοδικό Time θα εμφανίζεται στο εξώφυλλο αυτής της εβδομάδας στο περιοδικό Time σε ένα ειδικό τεύχος που περιλαμβάνει ένα δοκίμιο φωτογραφιών από τη Νταϊάνα Γουόκερ, μια αναδρομή της Apple από τους Χάρι ΜακΚράκεν και Λεβ Γκρόσμαν, και ένα δοκίμιο έξι σελίδων του βιογράφου του Στιβ Τζομπς, Βάλτερ Ισαάκσον.
Είναι το δοκίμιο του Ισαάκσον που μας έκανε να μαυρίσουμε πραγματικά, γιατί σε αυτό, ο Ισαάκσον μιλάει πολύ για τη βόλτα που έκανε κάποτε με τον Στιβ, στην οποία του ζητήθηκε να είναι ο βιογράφος του Τζομπς. Εκπληκτικά, ο Ισαάκσον απέρριψε τον Στιβ.
Στις αρχές του καλοκαιριού του 2004, πήρα ένα τηλεφώνημα από αυτόν. Hadταν πολύ φιλικός μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια, με περιστασιακές εκρήξεις έντασης, ειδικά όταν λανσάρει ένα νέο προϊόν που ήθελε στο εξώφυλλο του Time ή εμφανίστηκε στο CNN, μέρη όπου ήθελα δούλεψε. Αλλά τώρα που δεν ήμουν πια σε κανένα από αυτά τα μέρη, δεν είχα ακούσει πολλά από αυτόν. Μιλήσαμε λίγο για το Ινστιτούτο Aspen, στο οποίο είχα προσχωρήσει πρόσφατα, και τον κάλεσα να μιλήσει στην καλοκαιρινή μας πανεπιστημιούπολη στο Κολοράντο. Θα ήταν ευτυχής να έρθει, είπε, αλλά όχι να είναι στη σκηνή. Insteadθελε, αντίθετα, να κάνει μια βόλτα για να μπορέσουμε να μιλήσουμε.
Φαινόταν λίγο περίεργο. Δεν ήξερα ακόμη ότι ο πολύωρος περίπατος ήταν ο προτιμώμενος τρόπος για να κάνει μια σοβαρή συζήτηση. Αποδείχθηκε ότι ήθελε να γράψω μια βιογραφία του. Είχα δημοσιεύσει πρόσφατα ένα για τον Μπέντζαμιν Φράνκλιν και έγραφα ένα για τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, και το δικό μου η αρχική αντίδραση ήταν να αναρωτηθεί, μισά αστειευόμενος, αν έβλεπε τον εαυτό του ως τον φυσικό διάδοχο σε αυτό αλληλουχία. Επειδή υπέθεσα ότι βρισκόταν ακόμη στη μέση μιας ταλαντευόμενης καριέρας που της είχαν απομείνει πολλά ακόμη σκαμπανεβάσματα, ζαλίστηκα. Όχι τώρα, είπα. Σως σε μια ή δύο δεκαετίες, όταν συνταξιοδοτηθείτε.
Αλλά αργότερα συνειδητοποίησα ότι με είχε πάρει τηλέφωνο λίγο πριν επέλθει να χειρουργηθεί για καρκίνο για πρώτη φορά. Καθώς τον παρακολουθούσα να παλεύει με αυτήν την ασθένεια, με μια φοβερή ένταση σε συνδυασμό με έναν εκπληκτικό συναισθηματικό ρομαντισμό, Iρθα να τον βρω βαθιά συναρπαστικό και συνειδητοποίησα πόσο πολύ η προσωπικότητά του ήταν ριζωμένη στα προϊόντα που είχε δημιουργήθηκε. Τα πάθη, οι δαίμονες, οι επιθυμίες του, η καλλιτεχνία, η διαβολία και η εμμονή για τον έλεγχο ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με την προσέγγισή του στις επιχειρήσεις, οπότε αποφάσισα να προσπαθήσω να γράψω την ιστορία του ως μελέτη περίπτωσης στη δημιουργικότητα.