Οι εξαντλητικές αυτοκτονίες στο Foxconn δεν οφείλονται στις σκληρές συνθήκες εργασίας, αλλά στη δύσκολη κατάσταση του μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού της Κίνας, αναφέρεται σε ανοιχτή επιστολή που υπογράφουν δώδεκα Κινέζοι κοινωνιολόγοι.
Η επιστολή κατηγορεί τη σειρά αυτοκτονιών της Foxconn στα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η τεράστια τάξη μεταναστών εργαζομένων της Κίνας.
Προερχόμενοι από φτωχές αγροτικές περιοχές, οι Κινέζοι μετανάστες εργάτες είναι συχνά χωρίς ρίζες και απομονωμένοι, αποκομμένοι από φίλους και οικογένεια. Αντί να βρίσκουν καλές δουλειές σε αστικά εργοστάσια, συχνά πληρώνονται πολύ άσχημα για να εγκατασταθούν στις νέες τους πόλεις και έχουν περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Χωρίς προοπτικές στο σπίτι, έχουν κολλήσει. Οι κοινωνιολόγοι το αποκαλούν «δρόμο χωρίς επιστροφή».
Τους κάναμε να ζήσουν μια μετανάστευση χωρίς ρίζες και αβοήθητη, όπου οι οικογένειες χωρίζονται, οι γονείς δεν έχουν κανέναν να τους στηρίξει και τα παιδιά δεν φροντίζονται. Με λίγα λόγια, αυτή είναι μια ζωή χωρίς αξιοπρέπεια.
Οι κοινωνιολόγοι σημειώνουν ότι στο τέλος του 2008, ο πληθυσμός του Σενζέν ξεπέρασε τα 12 εκατομμύρια, αλλά μόνο 2,28 εκατομμύρια ήταν εγγεγραμμένοι ως μόνιμοι κάτοικοι. Το γιγαντιαίο εργοστάσιο Foxconn, το οποίο απασχολεί πάνω από 600.000 εργαζόμενους, βρίσκεται στο Shenzhen.
Οι κοινωνιολόγοι καλούν τη Foxconn και την κινεζική κεντρική κυβέρνηση να αυξήσουν τους μισθούς και να βελτιώσουν την πρόσβαση στη στέγαση, την εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Λένε επίσης ότι πρέπει να δοθεί μια φωνή στους εργαζόμενους, που πιθανώς σημαίνει συνδικάτα.
Καλούμε κάθε επιχείρηση να καταβάλει ευσυνείδητη προσπάθεια για να αυξήσει τις αμοιβές και τα δικαιώματα των μεταναστών εργαζομένων και να επιτρέψει στους μετανάστες εργαζόμενους να γίνουν πραγματικοί «πολίτες της επιχείρησης».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ανοιχτής επιστολής:
Έκκληση από κοινωνιολόγους:
Διεύθυνση στα προβλήματα των νέων γενεών Κινέζων μεταναστών εργαζομένων,
Τέλος στην τραγωδία Foxconn τώρα
社會學者的呼籲︰解決新生代農民工問題，杜絕富士康悲劇重演
18 Μαΐου 2010
(το πρωτότυπο κείμενο στα κινέζικα δημοσιεύεται στο διαδίκτυο στη διεύθυνση http://tech.sina.com.cn/it/2010-05-19/13214206671.shtml; δείτε επίσης το blog στο http://t.sina.com.cn/1743939945?retcode=0)
Από τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους στο Foxconn Group, εννέα εργαζόμενοι έχουν ήδη επιχειρήσει αυτοκτονία πηδώντας από κτίρια, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο επτά, με δύο τραυματίες. Γιατί αυτοί οι νέοι άνθρωποι, περίπου στα είκοσι, θα επέλεγαν να φύγουν από αυτόν τον κόσμο στην πιο όμορφη εποχή της ζωής; Αυτή η απώλεια ζωής είναι τόσο στενοχωρητική και μας κάνει να σκεφτόμαστε βαθιά τα νέα προβλήματα της δεύτερης γενιάς μεταναστών εργαζομένων και την ιδιότητα της Κίνας ως το «εργοστάσιο του κόσμου».
Τα τελευταία τριάντα χρόνια, η Κίνα εξαρτάται από τεράστιους αριθμούς φθηνών εργατών, κυρίως από αγροτικούς περιοχές, οι οποίες έχουν σφυρηλατήσει ένα εξαγωγικό «παγκόσμιο εργοστάσιο» και τροφοδοτούν την ταχεία ανάπτυξη της Κίνας οικονομία. Αλλά ταυτόχρονα, τα βασικά δικαιώματα επιβίωσης του εργατικού δυναμικού έχουν παραβλεφθεί. αρνηθήκαμε την αξιοπρέπεια των μεταναστών εργαζομένων, τους πληρώσαμε σε επίπεδα μισθών κάτω από το μέσο όρο για τις χώρες του τρίτου κόσμου, τα καταφέραμε είναι αδύνατο να εγκατασταθούν και να ζήσουν στις πόλεις, αφήνοντάς τους παράλληλα να μετακινούνται πέρα δώθε μεταξύ πόλεων και εξοχή. Τους κάναμε να ζήσουν μια μετανάστευση χωρίς ρίζες και αβοήθητη, όπου οι οικογένειες χωρίζονται, οι γονείς δεν έχουν κανέναν να τους στηρίξει και τα παιδιά δεν φροντίζονται. Με λίγα λόγια, αυτή είναι μια ζωή χωρίς αξιοπρέπεια. Από τις τραγωδίες στο Foxconn, μπορούμε να ακούσουμε τις δυνατές κραυγές για τη ζωή από τη δεύτερη γενιά μεταναστών εργαζομένων, προειδοποιώντας την κοινωνία να επανεξετάσει αυτό το μοντέλο ανάπτυξης που έχει θυσιάσει τα θεμελιώδη των ανθρώπων αξιοπρέπεια.
Καλούμε την κεντρική κυβέρνηση να τερματίσει αμέσως το μοντέλο ανάπτυξης που θυσίασε τη βασική αξιοπρέπεια των ανθρώπων.
Κάποια από τη βιομηχανική παραγωγή της χώρας μας καταλαμβάνει τώρα όλο και μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς στις χαμηλής ποιότητας παγκόσμιες αλυσίδες παραγωγής. Παρατηρήσαμε ότι, με την αύξηση του ΑΕΠ, υπάρχει επίσης ένα διευρυνόμενο χάσμα πλούτου και μια πτώση στην τιμή της εργασίας, μετά από την πίεση για εύρεση εργασίας. Έχουμε επίσης δει ότι το δικαίωμα των εργαζομένων να εκφράσουν τη γνώμη τους αγνοείται συνεχώς.
Η χρήση φθηνού εργατικού δυναμικού για την ανάπτυξη μιας οικονομίας προσανατολισμένης στις εξαγωγές μπορεί να ήταν μια στρατηγική επιλογή για την Κίνα στην πρώτη περίοδο των μεταρρυθμίσεών του, λόγω περιορισμών και κεφαλαιακών ελλείψεων λόγω ιστορικών συνθήκες. Αλλά αυτού του είδους η στρατηγική ανάπτυξης έδειξε πολλές ελλείψεις. Η χαμηλή μισθολογική αύξηση των εργαζομένων έχει μειώσει την εσωτερική ζήτηση των καταναλωτών και έχει αποδυναμώσει τη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας της Κίνας. Οι τραγωδίες στο Foxconn κατέδειξαν περαιτέρω τη δυσκολία, όσον αφορά την εργασία, να συνεχιστεί αυτό το είδος μοντέλου ανάπτυξης. Πολλοί μετανάστες εργαζόμενοι δεύτερης γενιάς, σε αντίθεση με τη γενιά των γονιών τους, δεν σκέφτονται να επιστρέψουν στο σπίτι για να ξαναγίνουν αγρότες. Από αυτή την άποψη, έχουν ξεκινήσει σε έναν δρόμο προς την πόλη από την οποία δεν θα επιστρέψουν. Όταν δεν υπάρχει δυνατότητα εξεύρεσης εργασίας με την οποία μπορούν να εγκατασταθούν στην πόλη, το νόημα καταρρέει: ο δρόμος μπροστά είναι μπλοκαρισμένος, ο δρόμος της επιστροφής είναι ήδη κλειστός. Η δεύτερη γενιά μεταναστών εργαζομένων είναι εγκλωβισμένη. Όσον αφορά την αξιοπρέπεια και την ταυτότητα, υπάρχει μια σοβαρή κρίση, από την οποία προήλθε μια σειρά ψυχολογικών και συναισθηματικών προβλημάτων. Αυτοί είναι οι βαθύτεροι κοινωνικοί και δομικοί λόγοι που βλέπουμε πίσω από τους εργαζόμενους της Foxconn που βαδίζουν στον «δρόμο χωρίς επιστροφή».
Πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη που βασίζεται σε μια στρατηγική «ανταγωνιστικότητας των φτωχών ανθρωπίνων δικαιωμάτων» είναι μη βιώσιμη. Σήμερα η πρωτεύουσα της Κίνας είναι επαρκής, η εθνική δύναμη της χώρας είναι ισχυρή και υπάρχουν συνθήκες και ικανότητες για να μεταμορφώσουν το αναπτυξιακό μοντέλο της. Στηριζόμενοι στην κοινή προσπάθεια της χώρας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, να επιλύσουμε ευσυνείδητα το πρόβλημα της τη δεύτερη γενιά μεταναστών εργαζομένων, σίγουρα μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά αυτού του είδους την τραγωδία επαναλαμβανόμενη.
Καλούμε κάθε επιχείρηση να καταβάλει ευσυνείδητη προσπάθεια για να αυξήσει τις αμοιβές και τα δικαιώματα των μεταναστών εργαζομένων και να επιτρέψει στους μετανάστες εργαζόμενους να γίνουν πραγματικοί «πολίτες της επιχείρησης».
Από το 1988, όταν η Foxconn ίδρυσε ένα εργοστάσιο στο Shenzhen της Κίνας, αναπτύχθηκε γρήγορα και επεκτάθηκε, με εργοστάσια που εκτείνονται στο Δέλτα του ποταμού Μαργαριταριού, στο Δέλτα του ποταμού Γιανγκτσέ, στην περιοχή της θάλασσας Μποχάι και στα μεσοδυτικά περιοχή. Απασχολεί περισσότερους από 600.000 εργαζόμενους. Η Foxconn έχει γίνει ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές ηλεκτρονικών ειδών στον κόσμο, ένας παγκόσμιος τελικός προμηθευτής συναρμολόγησης που κατέχει τη θέση 109η στις 500 κορυφαίες επιχειρήσεις στον κόσμο. Για 7 συνεχόμενα χρόνια κατατάσσεται ως η νούμερο ένα εξαγωγική εταιρεία στην ηπειρωτική Κίνα. Η κατάσταση του Foxconn σήμερα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το αίμα και τον ιδρώτα των μεταναστών εργαζομένων. Για να λειτουργήσει ως ηγέτης επιχειρήσεων που τονίζει την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, η οποία ισχυρίζεται ότι συμβάλλει στην κοινωνία και εκτιμά τους εργαζόμενους, η Foxconn οφείλει να πληρώσει εργάτες με αξιοπρεπή μισθό, παρέχουν βασικές υλικές συνθήκες για μια κανονική, αξιοπρεπή ζωή και επιτρέπουν στους μετανάστες εργαζόμενους να γίνουν πραγματικοί «πολίτες της επιχείρηση".
Καλούμε την τοπική αυτοδιοίκηση να προστατεύσει τη στέγαση, την εκπαίδευση, την ιατρική περίθαλψη των μεταναστών εργαζομένων και άλλες τέτοιες κοινωνικές ανάγκες, ώστε να επιτρέψει στους μετανάστες εργαζόμενους να γίνουν πραγματικοί «πολίτες».
Η αμοιβή και η αξιοπρέπεια των μεταναστών εργαζομένων δεν περιορίζονται σε μία επιχείρηση, αλλά είναι μάλλον ένα καθολικό πρόβλημα στην Κίνα. Όταν οι μετανάστες εργάτες εγκαθίστανται και ζουν σε πόλεις, τα μεγαλύτερα εμπόδια που συναντούν είναι η στέγαση, η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη των παιδιών τους και άλλα τέτοια προβλήματα. Καλούμε την εθνική και τοπική κυβέρνηση να λάβουν ρεαλιστικά μέτρα που θα βοηθήσουν τους μετανάστες εργαζόμενους να ριζώσουν στις πόλεις, επιτρέψτε τους να γίνουν πραγματικοί αστικοί εργάτες και να μοιραστούν τους καρπούς της οικονομικής ανάπτυξης που έχουν προσωπικά δημιουργήθηκε. Λειτουργώντας ως πειραματική ζώνη για οικονομικές μεταρρυθμίσεις, η ανάδειξη του Shenzhen δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τις επίπονες προσπάθειες δεκάδων εκατομμυρίων μεταναστών εργαζομένων. Στο τέλος του 2008, ο πραγματικός πληθυσμός της πόλης Σενζέν ξεπέρασε τα 12 εκατομμύρια, αλλά μόνο 2,28 εκατομμύρια ήταν εγγεγραμμένοι ως μόνιμοι κάτοικοι. Είναι οι μετανάστες εργάτες που συνέβαλαν σημαντικά στη δημιουργία του πλούσιου, ισχυρού και ευημερούμενου Σενζέν όπως είναι σήμερα. Ως δικαιούχοι των μεταρρυθμίσεων, η κυβέρνηση της πόλης Σενζέν θα πρέπει να βελτιώσει τη ζωή των μεταναστών και να λάβει συγκεκριμένα σχέδια για την επίλυση των αναγκών των μεταναστών εργαζομένων για στέγαση, εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη και ούτω καθεξής επί. Ο Shenzhen υπηρέτησε ως ηγέτης από τη δεκαετία του 1980 στην οικονομική ανάπτυξη και πρέπει να προσπαθήσει για άλλη μια φορά να αποτελέσει παράδειγμα κοινωνικής ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης τον νέο αιώνα.
Τέλος, καλούμε τη νέα γενιά μεταναστών εργαζομένων να εκτιμήσουν τη ζωή τους, να εκτιμήσουν τη ζωή του άλλου, να χρησιμοποιήσουν θετικές μεθόδους για να ανταποκριθούν τη δύσκολη θέση των εργαζομένων σήμερα, να προσπαθούν για βασικά εργασιακά δικαιώματα και συμφέροντα, να προστατεύουν τον εαυτό τους και τα δικαιώματα των οικογενειών τους σε μια αξιοπρεπή ΖΩΗ. Όπως οι αδελφοί, ενωθείτε και βοηθήστε ο ένας τον άλλον, αυξήστε την ικανότητά σας να βοηθάτε τον εαυτό σας όταν κινδυνεύετε, αυξήστε την ικανότητα αυτοσυντήρησης και αυτοδιαχείρισης. Και καλούμε όλους τους κύκλους της κοινωνίας να εργαστούν σκληρά μαζί, να συμμετάσχουν και να προωθήσουν τους μεγάλους προσπάθεια κοινωνικής προόδου, για να οικοδομήσουμε μαζί μια αρμονική κοινωνία που θα επιτρέπει σε κάθε εργάτη να ζει αξιοπρέπεια.
Υπογραφή:
Shen Yuan, Καθηγητής - Πανεπιστήμιο Tsinghua, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Guo Yuhua, Καθηγητής - Πανεπιστήμιο Tsinghua, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Lu Huilin, Αναπληρωτής Καθηγητής - Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Pun Ngai, Αναπληρωτής Καθηγητής - Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο Χονγκ Κονγκ, Τμήμα Εφαρμοσμένων Κοινωνικών Επιστημών
Dai Jianzhong, Επιστημονικός Συνεργάτης - Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών του Πεκίνου
Tan Shen, Επιστημονικός Συνεργάτης - Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Shen Hong, Επιστημονικός Συνεργάτης - Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Ren Yan, Αναπληρωτής Καθηγητής-Πανεπιστήμιο Sun Yat-sen, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Zhang Dunfu, Καθηγητής - Πανεπιστήμιο της Σαγκάης, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Μετάφραση Kate Alexander
Επιμέλεια Έλεν Ντέιβιντ Φρίντμαν
