Ντέιβ στο Newton Poetry κάνει ένα καλό σημείο στην ανάρτησή του Ένας μεταχειρισμένος Mac ανά παιδί σχετικά με την κουλτούρα της απόρριψης που διαπερνά την κοινωνία μας. Πετάμε τόσους παλιούς υπολογιστές και οθόνες - ακόμα λειτουργικές, οι περισσότεροι, αλλά όχι πλέον μόδας - ότι καταλήγουμε να «δηλητηριάζουμε μια άλλη χώρα και τους ανθρώπους της».
Τι συνέβη με τη στάση «κάνε και φτιάξε»; Παρασύρθηκε από φτηνές προσφορές σε εμπορικά κέντρα, συμφωνίες που έκαναν το να φανεί ανόητο.
Ο Ντέιβ επισημαίνει πράξη κάτι για αυτά τα απόβλητα, διασφαλίζοντας ότι κάποια από αυτά θα επαναχρησιμοποιηθούν και θα ανακυκλωθούν:
«Η διάσωση Mac από τον σωρό απορριμμάτων είναι ένα χόμπι για μένα. Εκτός από όλη τη διασκέδαση που έχω με αυτές τις "ξεπερασμένες" μηχανές, κατά κάποιο τρόπο τις γλιτώνω από το να γδυθούν, να ταφούν ή να καούν. Ευτυχώς ο ανακυκλωτής με τον οποίο ασχολούμαστε είναι αφιερωμένος στη διατήρηση των ηλεκτρονικών αποβλήτων μακριά από χώρες του τρίτου κόσμου. Αλλά η μικρή μου προσπάθεια εξοικονομεί ενέργεια και πόρους που απαιτούνται είτε για (α) ανακύκλωση των υπολογιστών ή (β) για δημιουργία νέων. Δεν έχω αγοράσει ένα ολοκαίνουργιο Mac από το 2005. Το iMac G4 μου λειτουργεί μια χαρά, ευχαριστώ. "
Θαυμάζω ιδιαίτερα την πρόταση του Dave για ένα πρόγραμμα One Used Mac Per Child. Ας συγκεντρώσουμε αυτές τις παλιές μηχανές, αυτές που βλέπουμε μερικές φορές κάθεται εγκαταλελειμμένο, αλλά ακόμα χρησιμοποιήσιμο, στις γωνίες του δρόμου. Συμπληρώστε τα, επανεγκαταστήστε όποια έκδοση του λειτουργικού συστήματος είναι σε θέση να εκτελέσουν και χρησιμοποιήστε αυτά τα πράγματα. Δώστε τα στα παιδιά. Τοποθετήστε τα σε οικογενειακά δωμάτια και κουζίνες. Συνδέστε τα σε δρομολογητές ή εγκαταστήστε νέες ασύρματες κάρτες όπου είναι δυνατόν. Βρείτε ένα πρόγραμμα περιήγησης θα λειτουργήσει (ακούμε ότι το Netscape 2.0 είναι αρκετά καλά και να τα στείλετε στον ιστό.
Εντάξει, μερικά από αυτά μπορεί να είναι τόσο παλιά που πέταγμα μπορεί να είναι λίγο δύσκολο. Αλλά καταλαβαίνεις την ουσία.
Αλήθεια να πω, αυτή δεν είναι μια τόσο νέα ιδέα. υπάρχουν οργανωμένες ομάδες που συγκεντρώνονται, ανακαινίζουν και αναδιανέμουν παλιούς υπολογιστές εδώ και χρόνια. Αυτό που είναι νέο είναι ο ενθουσιασμός του Dave για την ανακύκλωση παλιών Macs συγκεκριμένα.
Φανταστείτε τι μπορεί να κάνουν ο Ντέιβ και οι φίλοι του ως απάντηση σε μια ανάρτηση σαν αυτό που εμφανίστηκε στη λίστα αλληλογραφίας Mac UK πριν από λίγες ημέρες.
Η αφίσα Brian Harding είχε «μισό α Διαμετακόμιση”Παλαιών Mac και αντικειμένων που σχετίζονται με Mac, τα οποία έπρεπε να απαλλαγούν αφού είχε ξεκαθαρίσει κατά τη διάρκεια οικοδομικών εργασιών στο σπίτι του. Η λίστα περιλαμβάνει τέσσερα Mac Pluses, πέντε LC, μερικά μπεζ G3, ακόμη και μια κάμερα Quicktake 100. Δεν βλέπετε πολλούς από τους γύρω. Το θέμα είναι: εδώ είναι μισό φορτίο βαν παλιού κιτ για το ζητούμενο, δωρεάν σε όποιον έχει μισό βαν με το οποίο μπορεί να το μεταφέρει. Πόσο από αυτό, αναρωτιέμαι, θα μπορούσε να αναβιώσει σε μηχανήματα Mac φιλικά προς τα παιδιά;
Ο γιος μου, τώρα έξι ετών, μόλις άρχισε να ρωτά για υπολογιστές. Τον έχω συνδυάσει με το τρελό παλιό G3 iBook που διαπερνά τις περισσότερες εργασίες και δεν μπορεί πραγματικά να επιβιώσει πολύ με τη μπαταρία του, αλλά αυτό εξακολουθεί να λειτουργεί αρκετά καλά για να τον ενθουσιάσει. Το πιο απλό πράγμα - η δημιουργία ενός φακέλου, η μετακίνησή του γύρω από την επιφάνεια εργασίας και η μεταφορά εικόνων μέσα από ιστοσελίδες - τον κάνει να χαμογελάει και να λέει: «Ουάου! Δροσερός!"
Καθώς ανεβήκαμε για την ιστορία του για ύπνο χθες το βράδυ, περάσαμε στο θέμα των λειτουργικών συστημάτων και εγώ προσπάθησε να εξηγήσει τη διαφορά μεταξύ των μηχανών Windows που χρησιμοποιεί στο σχολείο και των μηχανών OS X που χρησιμοποιεί Σπίτι.
Η προσπάθειά μου για μια απλή εξήγηση ήταν άκαρπη, αλλά το έκανε με την άποψή του για όλα: «Αυτά στο σχολείο είναι πράσινα και μπλε», είπε, κάνοντας μια κίνηση να αντιπροσωπεύει την προεπιλεγμένη επιφάνεια εργασίας XP. «Και τα δικά μας στο σπίτι είναι γκρι», συνέχισε, αναφερόμενος στο απλό γκρι φόντο της επιφάνειας εργασίας που χρησιμοποιώ σε όλα τα μηχανήματά μου.
Εγνεψα. Προς το παρόν, αυτή η μεγάλη διαφορά είναι αρκετή.
