Η Apple εισήγαγε ένα νέο σύστημα ελέγχου του τρόπου με τον οποίο ανοίγουν τα αρχεία στο Snow Leopard και ορισμένοι χρήστες είναι πολύ αναστατωμένοι γι 'αυτό.
«Η Apple έκανε ένα τεράστιο, χαζό λάθος», λέει ο Ross Carter, ένας προγραμματιστής του οποίου η εφαρμογή, Pagehand, επηρεάζεται από την αλλαγή.
Αυτό που έχει αλλάξει είναι η χρήση του Κωδικοί δημιουργών για να προσδιορίσετε την εφαρμογή με την οποία πρέπει να ανοίξει ένα συγκεκριμένο αρχείο.
Οι κωδικοί δημιουργού αποθηκεύονται σε αρχεία πηρούνι πόρων. Είναι μικρές χορδές τεσσάρων χαρακτήρων που λένε στον υπολογιστή τι να κάνει με το σχετικό αρχείο. Υπάρχουν εδώ και χρόνια, αλλά πολλοί άνθρωποι τα θεωρούσαν καλύτερα από εναλλακτικά συστήματα που συνέδεαν συγκεκριμένα τις επεκτάσεις αρχείων με τις εφαρμογές.
Οι Κωδικοί δημιουργού καθορίζουν την "ιδιοκτησία" ενός εγγράφου από μια εφαρμογή. Η εφαρμογή που δημιούργησε αυτό το έγγραφο μπορεί να εφαρμόσει τον κώδικα, ο οποίος λέει στο σύστημα "Έφτιαξα αυτό: Θα πρέπει να είμαι η προεπιλεγμένη εφαρμογή για το άνοιγμα".
Προηγουμένως, αν δημιούργησα ένα αρχείο κειμένου στο TextEdit, θα άνοιγε πάντα στο TextEdit όταν έκανα διπλό κλικ στο Finder. ακόμα κι αν είχα εγκαταστήσει πολλές άλλες εφαρμογές επεξεργασίας κειμένου.
Πώς άλλαξε αυτό στο Snow Leopard;
Στο Snow Leopard, οι δημιουργικοί κώδικες εξακολουθούν να υπάρχουν - αλλά το λειτουργικό σύστημα τους αγνοεί εντελώς.
Αντ 'αυτού, χρησιμοποιεί τώρα τη βάση δεδομένων Launch Services για να δει σε ποια εφαρμογή έχει εκχωρηθεί ποιος τύπος αρχείου. Έτσι, εάν ο υπολογιστής σας έχει πει να ανοίξει όλα τα αρχεία HTML στο Safari, θα το κάνει-ακόμα κι αν είναι αρχεία HTML που κωδικοποιήσατε μόνοι σας σε έναν επεξεργαστή κειμένου.
Ρος Κάρτερ ενοχλείται ιδιαίτερα για αυτό. Η εφαρμογή επεξεργασίας κειμένου, Pagehand, αποθηκεύει αρχεία ως PDF. Στο Leopard, δεν υπάρχει πρόβλημα να τα ανοίξετε ξανά με ένα διπλό κλικ στο Finder, επειδή ο Κώδικας δημιουργού λέει στο σύστημα να τα ανοίξει στο Pagehand, την εφαρμογή που τα δημιούργησε.
Αλλά στο Snow Leopard, το σύστημα βλέπει ότι τα αρχεία είναι PDF και τα ανοίγει στην Προεπισκόπηση, την εφαρμογή που είναι έχει οριστεί ως προεπιλογή για το άνοιγμα PDF. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξετε αυτήν τη συμπεριφορά είναι να πείτε στον υπολογιστή Άνοιξε όλα PDF σε Pagehand - κάτι που θα ήταν εξίσου γελοίο. Ο Ρος θέλει απλώς τα έγγραφα που υπήρχαν δημιουργήθηκε στο Pagehand για να ανοίξετε εκεί και όλα τα άλλα PDF για να ανοίξετε στην Προεπισκόπηση. (Έκτοτε πρόσθεσε μια προτίμηση στο Pagehand-"Mange double-clickes on PDF files"-που λύνει το πρόβλημα, τουλάχιστον για την εφαρμογή του.)
Λέει ο Ρος μέσα αυτήν την ανάρτηση ιστολογίου: «Η Apple έκανε ένα τεράστιο, χαζό λάθος».
Και αργότερα προσθέτει: "Η Snow Leopard παίρνει ένα από τα πιο κομψά χαρακτηριστικά του Mac - ξεκινά τη σωστή εφαρμογή για ένα αρχείο - και το βεβηλώνει."
Λοιπόν, πώς μπορεί να επηρεάσει αυτό όπως εσένα και εμένα;
Λοιπόν, θα επηρεάσει τη ροή εργασίας σας μόνο εάν χρησιμοποιείτε συνήθως δύο ή περισσότερες εφαρμογές για το ίδιο είδος αρχείου. Αν πάντα, πάντα διαβάστε και επεξεργαστείτε αρχεία απλού κειμένου σε έναν επεξεργαστή κειμένου, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά αν προτιμάτε κάποια πλούσια έγγραφα κειμένου να ανοίγουν στο TextEdit και άλλα να ανοίγουν σε Word ή Pages. Λοιπόν, θα πρέπει να αλλάξετε λίγο τον τρόπο εργασίας σας.
Ο πιο απλός τρόπος αντιμετώπισης είναι να συνηθίσετε να ανοίγετε αρχεία κάνοντας δεξί κλικ ή έλεγχο, και χρησιμοποιώντας το μενού "Άνοιγμα με ...". Or σύροντάς τα στο εικονίδιο της εφαρμογής που θέλετε να χρησιμοποιήσετε. (Εδώ είναι χρήσιμη η γραμμή εργαλείων Finder. Πιθανότατα γνωρίζετε ότι μπορείτε να σύρετε πράγματα σε αυτήν τη γραμμή εργαλείων. σύροντας ορισμένα εικονίδια εφαρμογών εκεί σημαίνει ότι θα τα έχετε πάντα πρακτικά κατά την περιήγηση στο σύστημα αρχείων και μπορείτε εύκολα να σύρετε αρχεία στην εφαρμογή που θέλετε να χρησιμοποιήσετε.)
Υπάρχουν πολύ περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το ζήτημα στο αυτό το άρθρο του Matt Neuburg στο TidBITS. Μερικά από τα σχόλια εκεί είναι εγκάρδια. Ένας σχολιαστής λέει ότι αυτή η αλλαγή έχει καταστρέψει τη ροή εργασίας του: «Είμαι θυμωμένος στα όρια των δακρύων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι μερικά από τα σχόλια στην ανάρτηση του Κάρτερ και στο άρθρο του TidBITS είναι πολύ θετικά, με αρκετά άτομα να λένε ότι πάντα θα ήθελαν τα πράγματα να λειτουργούσαν με αυτόν τον τρόπο.
