Ζωηρός, το ριμέικ της μουσικής κωμωδίας του Apple TV+ Χριστουγεννιάτικα κάλαντα, είναι μια καταθλιπτικά κυριολεκτική, υπερβολικά σαρκαστική και εφιαλτικά αστεία ματιά στις ζωές των ανθρώπων που εργάζονται πέρα από τον τάφο για να κάνουν τα Χριστούγεννα ευθυμία.
Στην ταινία, που κυκλοφορεί σήμερα στην υπηρεσία ροής, ο Will Ferrell υποδύεται ένα πνεύμα που έχει χάσει το mojo του όταν συναντά έναν άνθρωπο που είναι πιο πειστικός από αυτόν. Τα γέλια δεν αρχίζουν ποτέ και τα τραγούδια δεν σταματούν ποτέ σε αυτή τη φανταχτερή σπατάλη χρημάτων και ταλέντου.
Ζωηρός ανασκόπηση
Δώρο The Ghost of Christmas (Φέρελ) είναι προσκολλημένος στη δουλειά του φέρνοντας κακούς ανθρώπους στο φως της καλοσύνης. Δουλεύει με το Ghost of Christmas Past (Σουνίτα Μάνη) and the Ghost of Christmas Future (Τρέισι Μόργκαν), για να μην πω τίποτα για εκατοντάδες drones γραφείου που δεν κατονομάζονται.
Σε αυτόν τον κόσμο, τα φαντάσματα είναι απλώς ρολόι που δουλεύουν με ένα τεράστιο δίκτυο πνευμάτων που έχουν ως αποστολή να κάνουν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Ενώ του αρέσει αρκετά η δουλειά του, ο Παρών φοβάται μήπως μετενσαρκωθεί και του δοθεί άλλη μια ευκαιρία στη ζωή. (Έτσι λειτουργεί η μετά θάνατον ζωή
Ζωηρός.) Επίσης, τα φαντάσματα τραγουδούν και χορεύουν όλη την ώρα. είναι τρομακτικό.Σχεδιάζουν το επόμενο στέκι τους όταν πέφτουν σε ένα χρυσωρυχείο: Κλιντ Μπριγκς (Ράιαν Ρέινολντς), στέλεχος εταιρείας δημοσίων σχέσεων τραγουδιού και χορού που ειδικεύεται στην αναζωογόνηση επιχειρήσεων που σημαίνονται. Πιάνουν τον Κλιντ να τραγουδά ένα τραγούδι σε έναν διανομέα χριστουγεννιάτικου δέντρου που λέει, στην ουσία, ότι ο πολιορκημένος Η biz πρέπει να μετατρέψει τις αντίπαλες εταιρείες σε εχθρό στο μυαλό των καταναλωτών — σαφώς μόνο κάτι το απόλυτο ιδιοφυία μπορούσε να τους πει.
Το παρόν χτυπιέται (το ίδιο και το παρελθόν, αλλά για διαφορετικούς λόγους), βλέποντας σε αυτόν τον άνθρωπο τη λευκή φάλαινα της καριέρας του - τον χειρότερο άνθρωπο στον κόσμο. Αυτό είναι ένα τέντωμα, αλλά οτιδήποτε. Έχουμε τόσα πολλά ακόμη να στήσουμε τραπέζι.
Το φάντασμα του Jacob Marley (Πάτρικ Πέιτζ) λέει στον Present ότι ο Κλιντ έχει χαρακτηριστεί ως "μη εξαργύρωτος". Είναι το είδος του άντρα που δεν μπορεί να αλλάξει γνώμη όπως οι απλοί άνθρωποι, κάτι που κάνει τον Present να θέλει να το κάνει ακόμα περισσότερο. Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιος που εξαρτά τα πάντα από την ικανότητά του να κάνει τους ανθρώπους καλύτερους συναντά έναν άνθρωπο που ζει για να κάνει τους ανθρώπους χειρότερους;
Αυτή είναι η στιγμή που περιμέναμε όλο το χρόνο;
Αφού ο Spike Jonze σκηνοθέτησε το σενάριο του Charlie Kaufman Όντας ο Τζον Μάλκοβιτς, και στη συνέχεια ο Michel Gondry σκηνοθέτησε το σενάριο του Kaufman Eternal Sunshine of the Spotless Mind (και τα δύο εμπνευσμένα από τον Terry Gilliam Βραζιλία, BTW), επινοήθηκε ένα νέο είδος υποείδους κωμωδίας.
Σε αυτόν τον κόσμο του Kaufman, κομμάτια της ανθρώπινης κατάστασης και οι θεμελιώδεις μύθοι και οι μηχανισμοί της ζωής ανατέμνονταν με αλαζονικό χιούμορ. Οι περισσότερες από αυτές τις ταινίες έχουν ξεχαστεί, γιατί το να νικήσεις έναν συγγραφέα σαν τον Κάουφμαν στο δικό του παιχνίδι δεν ήταν ποτέ στα χαρτιά. Οι ιδέες του Κάουφμαν εξελίχθηκαν αργότερα (σε συχνά προσπαθώντας, συνεχώς αντικοινωνικές, πάντα φιλόδοξες νέες οδηγίες), ενώ όλοι οι άλλοι κάθονταν τριγύρω προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την ακραία, αποδομιστική του άποψη ανθρώπινη συμπεριφορά.
Στο Sophie Barthes Ψυχρές Ψυχές, ο Paul Giamatti αφαιρεί την ψυχή του από το σώμα του για να τον βοηθήσει να κάνει πρόβες θεατρικού έργου. Στο David O. του Ράσελ I Heart Huckabees, ο Jason Schwartzman πληρώνει «υπαρξιακούς ντετέκτιβ» για να τον σκιάσουν ώστε να μάθει για τις νευρώσεις του από αξιόπιστες, αντικειμενικές πηγές. Στο πραγματικά βασανιστικό Πιο περίεργο από μυθιστόρημα, Ο Will Ferrell ανακαλύπτει ότι η ζωή του γράφεται από έναν συγγραφέα με μπλοκ συγγραφέα. Και στο 500 μέρες καλοκαιριού, Η σχέση του Joseph Gordon-Levitt με τον Zooey Deschanel αναμεταδίδεται σε περίπου τόσα είδη, καθένα από τα οποία αναπαρίσταται σε μικρά τμήματα διάρκειας περίπου τριών λεπτών.
Καμία από αυτές τις ταινίες δεν είναι τόσο έξυπνη όσο νομίζει ότι είναι και καμία από αυτές δεν είναι τόσο έξυπνη όσο ο Κάουφμαν. Η υπερβολή του Κάουφμαν χτυπάει (αν, όπως εγώ, ήσουν στη σχολή κινηματογράφου στον απόηχο αυτής της περιόδου, άκουσες τα λόγια κάποιου συμμαθητή σου η καλύτερη εντύπωση από ένα σενάριο του Κάουφμαν που διαβάστηκε δυνατά τουλάχιστον μία φορά) είναι πιθανώς αυτό που τον κυνήγησε για να κάνει τα εξαιρετικά αναστατωτικά likes του Synecdoche, Νέα Υόρκη, Anomalisa και Σκέφτομαι να τελειώνουν τα πράγματα — ειλικρινείς ταινίες για ζωές που ξεφεύγουν από τους ήρωές τους.
Ετσι μπράβο
Φωτογραφία: Apple TV+
Σον Άντερς‘ Ζωηρός είναι μια πολύ ανησυχητική αναδρομή σε αυτήν την περίοδο της μεταχειρισμένης δημιουργικότητας, όταν θεωρήθηκε επαναστατικό να μετατρέψουμε τους μαγικούς κόσμους του μυαλού σε θλιβερές, πολυσύχναστες δουλειές γραφείου. Όχι ότι κάποιοι δεν μπορούν να κάνουν αυτή την ιδέα να λειτουργήσει. (Η Pixar το έκανε με επιτυχία, αλλά Το δικό του Apple TV+ Τυχη απέτυχε νωρίτερα φέτος.)
Ωστόσο, Ζωηρός κάνει κάτι περισσότερο από το να τη μετατρέπει απλώς την κλασική ιστορία του Κάρολου Ντίκενς σε μια καταθλιπτική καθημερινή δουλειά (αγνοώντας… καλά… τα πάντα, αλλά συγκεκριμένα το γεγονός ότι αυτό βασίστηκε σε ένα βιβλίο, όχι σε μια παράδοση ή σε πράγματα που πιστεύουν τα παιδιά ή οτιδήποτε). Το κάνει με στειρωμένη, μετα-Κάουφμαν φλέβα, με σαρκαστικά, Joss Whedon-στυλ, διάλογος που σπάει τον τέταρτο τοίχο και κανόνες πιο περίπλοκοι από ένα παιχνίδι ρόλων.
Σκηνοθετείται από τον τύπο που έκανε Φρικτά αφεντικά 2 και δύο Το σπίτι του μπαμπά κινηματογράφος. Και περιέχει τραγούδια από τους εγκληματίες πολέμου που μας έδωσαν τη μουσική La La Land και Αγαπητέ Evan Hansen.
Ειλικρινά, θα πρέπει να μου δοθεί το Μετάλλιο Τιμής του Κογκρέσου για τον τερματισμό Ζωηρός. Εχει τίποτα πηγαίνει για αυτό, και είναι ρολόι σε περισσότερες από δύο ώρες. Ο Τζίμι Φάλον εμφανίζεται ως ο εαυτός του στη μισή ώρα σαν να θύμισε μου θα έκανα λάθος.
Η αγωνία των αυτόματα συντονισμένων φωνών
Δεν ξέρω πώς και γιατί το τραγούδι με αυτόματη ρύθμιση έγινε βιομηχανικό πρότυπο στην Αμερική. Αλλά κάποιος θα σας πει ότι αν θέλετε να κάνετε ένα μουσικό επεισόδιο της τηλεοπτικής σας εκπομπής, εσείς δεν θα τραγουδήσει. Θα γαβγίσεις ό, τι θέλεις και ένας υπολογιστής θα σε κάνει να ακούς τον τρόπο Glade Plugins μυρωδιά.
Τα μιούζικαλ ταινιών επέλεξαν μια κολασμένη εποχή για να κάνουν την επιστροφή τους. Όλοι ακούγονται σαν ψηφιακό ξυπνητήρι τώρα. Συνδυάστε 400 αυτόματα συντονισμένες φωνές και κάθε μουσικός αριθμός ακούγεται σαν το φύσημα των σαλπίγγων της αποκάλυψης μετά το άνοιγμα του έβδομη σφραγίδα, φέρνοντας χαλάζι και κόλαση και καίγοντας όλα τα δέντρα και το γρασίδι στη γη.
Στην πραγματικότητα, ο Άντερς δεν είναι καθόλου σκηνοθέτης. Είναι ναυαγοσώστης σε αγώνα υδατοσφαίρισης. Η κάμερά του κοιτάζει χαζά όλο τον χορό, χωρίς να γνωρίζει ότι μπορεί να υπάρχει είναι ένας σωστός τρόπος κινηματογραφικής χορογραφίας. Κάθε αστείο μοιάζει με κάποιο τρόπο και αυτοσχεδιασμένο και συγκεντρωμένο σε ομάδες για μέγιστη απήχηση σε ένα κοινό που μπορεί να καθίσει να παρακολουθήσει Ζωηρός τον Νοέμβριο του 2022 και μετά ποτέ ξανά. Θα είναι όλα άσχετα σε ένα μήνα.
Ζωηρός είναι το κωμικό αντίστοιχο του χριστουγεννιάτικου άνθρακα
Είναι μια από αυτές τις ομαλές, χωρίς χαρακτηριστικά κωμωδίες που κάνει συνεχώς αστεία για την ύπαρξή της, σαν να το κάνει καλύτερο αυτό παρακολουθούμε αυτή την απαίσια κυνική και νωχελική ανοησία, που παράγεται για κάποιο ανίερο χρηματικό ποσό που θα μπορούσε να ταΐσει τους άστεγους αντι αυτου.
Αυτή η ταινία σπαταλά τις δεξιότητες των ταλαντούχων ανθρώπων, ακόμα και όταν συνεχίζει τη χρηματοδότηση του ταμείου υπνοβασίας του Ryan Reynolds για να καταστρέψει τον κινηματογράφο. Επιτρέπει επίσης στον Will Ferrell μια ακόμη ταινία όπου δεν είναι αστείος. Προσφέρει ακριβώς δύο γέλια κατά τη διάρκεια του βασανιστικού χρόνου λειτουργίας των δύο ωρών και επτά λεπτών.
Ζωηρός αισθάνεται σαν να είναι ένα κακόγουστο αστείο σε μια κωμική σειρά της δεκαετίας του '90 με σκοπό να αντιπροσωπεύσει το ναδίρ της κουλτούρας. Δυστυχώς, είναι 10 φορές περισσότερο.
Καλά Χριστούγεννα. Ελπίζω να σας αρέσει να μην ξετυλίγετε τίποτα.
☆☆☆☆☆
Παρακολουθώ Ζωηρός στο Apple TV+
Ζωηρός προσγειώνεται στο Apple TV+ στις 18 Νοεμβρίου.
Βαθμολογήθηκε: PG-13
Παρακολουθήστε στο:Apple TV+
Ο Scout Tafoya είναι κριτικός κινηματογράφου και τηλεόρασης, σκηνοθέτης και δημιουργός της μακροχρόνιας σειράς βιντεοδοκιμίων Ο Αναγάπητος Για RogerEbert.com. Έχει γράψει για The Village Voice, Film Comment, The Los Angeles Review of Books και Περιοδικό Nylon. Είναι ο συγγραφέας του Cinemaphagy: On the Psychedelic Classical Form of Tobe Hooper, ο σκηνοθέτης 25 ταινιών μεγάλου μήκους και σκηνοθέτης και μοντέρ περισσότερων από 300 βιντεοδοκιμίων, τα οποία βρίσκονται στο Patreon.com/honorszombie.
