Νέα διαγωνιστική εκπομπή Apple TV+ My Kind of Country δίνει σε τρεις διάσημους κριτές την ευκαιρία να εκπαιδεύσουν ανερχόμενους μουσικούς της κάντρι σε μια προσπάθεια να τους μετατρέψουν σε σούπερ σταρ.
Το ταλέντο είναι αντισυμβατικό και το διακύβευμα είναι υψηλό στο σόου, του οποίου η εκτελεστική παραγωγή είναι η Reese Witherspoon και η Kacey Musgraves (και έχει αναλάβει η Apple Music). Nashville καλύτερα να ετοιμαστείς. (Και κρίνε τον Όρβιλ Πεκ καλύτερα να το βγάλεις από το πρόσωπό του.)
My Kind of Country ανακεφαλαίωση: Πρώτο μισό της πρώτης σεζόν
Σεζόν 1, επεισόδια 1, 2 και 3:My Kind of Country έχει μια νέα, αρκετά νέα ρύθμιση για μια παράσταση μουσικού διαγωνισμού (όπως ο παράδεισος ξέρει ότι δεν χρειαζόμασταν άλλα από αυτά). Οι μουσικοί και παραγωγοί της κάντρι Jimmie Allen, Mickey Guyton και Orville Peck (με τη βοήθεια του Adam Blackstone) επιλέγουν ο καθένας τέσσερις μουσικούς για εκπαίδευση μέχρι να διαγωνιστεί για να γίνει ένα αστέρι της κάντρι παραγωγής και φροντίδας, ο καθένας από ένα υπόβαθρο τόσο μακριά από το σκηνικό της παραδοσιακής κάντρι μουσικής όπως δυνατόν.
Μου αρέσει η ιδέα να ενθαρρύνω άτομα εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών να ασχοληθούν με τη μουσική της κάντρι, καθώς υπογραμμίζει κάτι αυτό ήταν πάντα αλήθεια, αλλά σπάνια καλύπτεται εκτός από καινοτομία: Σε γενικές γραμμές, όλοι έχουμε περισσότερα κοινά από όσα προσποιούμαστε ότι κάνω.
Αλλά περισσότερο από αυτό, η μουσική είναι στην πραγματικότητα μια δύναμη για το καλό — ακόμα και μετά από δεκαετίες που ολισθαίνει στην πιο απαίσια εμπορικότητα. Τα τελευταία χρόνια, η μουσική της κάντρι έχει πέσει πιο δυνατά στο ξίφος του καπιταλισμού, αποτελώντας μια χλωμή μίμηση των ημερών της δόξας της.
Ένα νέο είδος μουσικής κάντρι
Τώρα, πριν ακούγομαι σαν σνομπ: Λατρεύω τη μουσική της κάντρι. Ηχογράφησα ένα country άλμπουμ για διασκέδαση πριν από μερικά χρόνια. (Καλή τύχη να το βρεις.) Αλλά μου αρέσει η κλασική χώρα. Οι μέθοδοι παραγωγής, οι φωνητικές ερμηνείες και η μουσικότητα από τη δεκαετία του 1940 έως τις αρχές της δεκαετίας του '90 μας έδωσαν μερικές από τις πιο ξεχωριστές και όμορφες αμερικανικές μουσικές του βιβλίου.
Από τότε? Λεπτές συλλογές. Ακόμη και οι ρεβιζιονιστές καλλιτέχνες της χώρας δεν το κάνουν για μένα όπως θα ήθελα. Φυσικά, το πλεονέκτημα της κάντρι μουσικής δεν έχει κανόνες και είναι σε μεγάλο βαθμό η επαρχία των ακροδεξιών τζόκ που τραγουδούν για τα φορτηγά και τις πρώην συζύγους τους (Drew Tarver και Carl Tart έκανα την αγαπημένη μου παρωδία αυτού του στυλ μουσικής), είναι ότι δεν υπήρξε ποτέ καλύτερη στιγμή να το ανατινάξω.
Ετσι, My Kind of Country έχει την καρδιά του στη σωστή θέση. Ποιος έχει την καλύτερη ευκαιρία να το πετύχει;
My Kind of Country γοι συμμετέχοντες προέρχονται από όλο τον κόσμο
Φωτογραφία: Apple TV+
Ακολουθούν οι παραστάσεις που διαγωνίζονται για τη δόξα στην πρώτη σεζόν του My Kind of Country:
Dhruv Visvanath: Γεννημένος στο Νέο Δελχί, ο Ντρούβ μετακινήθηκε πολύ και έχασε τον πατέρα του ως έφηβος. Παίζει μια ακουστική κιθάρα πολύ δυνατά και η φωνή του είναι λίγο πολύ όμορφη για μένα. (Μεγάλος θαυμαστής του Kacey Musgraves, σε περίπτωση που αυτό έπρεπε να ειπωθεί σε αυτό το πλαίσιο.) Η μαμά του δεν κατανοεί πλήρως το όνειρό του, αλλά τον υποστηρίζει - είναι πολύ χαριτωμένο. Αξιαγάπητος συνάδελφος.
Ale Aguirre: Με καταγωγή από το Μεξικό και στις Ηνωμένες Πολιτείες για πρώτη φορά (όπως και πολλοί συναγωνιστές της), η Ale είναι μια αριστερόχειρας κιθαρίστας που άκουγε τον George Strait με τον πατριό της όταν ήταν παιδί. Το B-roll που της τράβηξαν στο Τσιουάουα είναι αρκετά ενοχλητικά κυριολεκτικό και στερεότυπο, αλλά η ίδια αθωώνει καλά τον εαυτό της.
Τζάστιν Σεράο: Γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, ο Justin είναι ένας μουσικός που έχει εκπαιδευτεί στο μπαρ που θέλει να παίξει country για το κοινό που το εκτιμά. (Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν περισσότεροι καλλιτέχνες My Kind of Country από τη Νότια Αφρική παρά οπουδήποτε αλλού, κάτι που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί έφυγαν όλοι αν η μουσική της κάντρι είναι έτσι δημοφιλές εκεί.) Η μάρκα της κάντρι ροκ του Justin είναι ακριβώς αυτή που είναι δημοφιλής στην Αμερική, οπότε έχει μια ευκαιρία εδώ - αλλά αγόρι δεν είναι το φλιτζάνι του τσαγιού μου.
Camille Parke: Είναι μια μαύρη γυναίκα από τη Νότια Καρολίνα που έχει συνηθίσει να δέχεται διακρίσεις επειδή δεν θέλει να είναι η εκδοχή κανενός του εαυτού της. Παίζοντας το κλασικό του Johnny Cash "Folsom Prison Blues» την έκανε παρία στις οντισιόν. Εγκαταλελειμμένη από τους γονείς της και μεγαλωμένη από τους στοργικούς παππούδες της, η Καμίλ έχει μια τρομερή τραγουδιστική φωνή - και μια συναρπαστική ιστορία.
Οι Μπέτσιες: Αποτελούμενο από τις αδερφές Zel και Landi Degenaar, αυτό το ντουέτο με μπάντζο και ακουστική κιθάρα βρήκε τα καλά του σε χώρους και ευκαιρίες σε κάποια στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Οι Μπέτσιες βγάζουν τα παπούτσια τους για να ερμηνεύσουν και να τραγουδήσουν με υπέροχες, στεγνές φωνές. (Χάνουν ένα κόλπο εδώ με το να μην κάνουν τη διασκευή των Dolly Parton, Emmylou Harris, Linda RonstadtΜετά τον πυρετό του χρυσού" αν με ρωτήσεις.)
Wandile: Πρώην επαγγελματίας παίκτης του ράγκμπι, γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ, ο Γουάντιλ συνδυάζει τη χώρα με τον αφρικανικό λαό και ψυχή. Μου θυμίζει πολύ μεγάλη μουσική της Δυτικής Αφρικής, κάτι μεταξύ Mdou Moctar και Αλί Φάρκα Τουρέ. Ο Wandile θέλει να πάρει την κυριαρχία της κάντρι μουσικής από τους λευκούς. Λατρεύω αυτόν τον τύπο και ελπίζω να κερδίσει. Ωστόσο, είμαι λίγο αναστατωμένος που επέλεξε την επιτυχία του Grover Washington Jr.Μόνο οι δυο μας” ως κομμάτι της οντισιόν του. Είναι λιγότερο ενδιαφέρον από τη δική του μουσική.
Αν και α παρτίδα από αυτούς προέρχονται από τη Νότια Αφρική
Φωτογραφία: Apple TV+
Οι καουμπόηδες του Κονγκό: Αυτό το τρίο που αποτελείται από τους Julio Sigauque, Chris Bakalanga και Simon Attwell προέρχεται από το… περίμενε… το Κέιπ Τάουν. Η ομάδα παράγει ένα είδος συγχώνευσης μεταξύ του λαού της Αμερικής και της Νότιας Αφρικής. Ο Julio γεννήθηκε στη Μοζαμβίκη και έχει μια όμορφη προοπτική στον ήχο του banjo και τις ρίζες της country στην αφρικανική μουσική. Η ερμηνεία τους του Dolly Parton's "Jolene” είναι καλή διασκέδαση.
Άσλι Άμπερ: Μια βετεράνος του κρουαζιερόπλοιου του Λας Βέγκας, της οποίας ο πατέρας έθρεψε το ταλέντο της μέχρι τον θάνατό του, όταν ήταν 11 ετών, η Ashlie έχει εντυπωσιακά ψηλό κεφάλι με μαλλιά και μια στάση που δεν τραβάει. Το εξώφυλλό της για τη Madonna δεν μοιάζει πολύ με country, αλλά τίποτα σε αυτό το σόου δεν είναι ακριβώς country. Θα πρέπει λοιπόν να της δώσουμε ένα πάσο.
Τσακ Άνταμς: – Γεννημένος στη Νέα Υόρκη, ο Chuck πήγε στο Nashville και άφησε πίσω του τη μουσική R&B πριν από οκτώ χρόνια για να το κάνει. Τώρα πλησιάζει. Ο Έλβις ήταν η εισαγωγή του στη κάντρι και ο Τσακ ανησυχεί ότι το να είσαι μαύρος με πλεξούδες και τατουάζ δίνει στους ανθρώπους λάθος ιδέα για αυτόν. Έχασε τη δισκογραφική του δουλειά χωρίς τόσο ένα τηλεφώνημα, και έγινε οριακός αυτοκτονικός για το μεγαλύτερο μέρος του 2011, οπότε άρχιζε πραγματικά από την αρχή. Με υπέροχη φωνή και καλή διάθεση για διασκευή, ο Τσακ αθωώνεται πολύ όμορφα ακόμα κι αν, για άλλη μια φορά, το εξώφυλλό του στο Harry Styles δεν μοιάζει πολύ με country.
Alisha Pais: Από τη Βομβάη στη Γκόα στο Νάσβιλ, η Alisha έμαθε επίσης για τη χώρα από τον μπαμπά της. Έχει ένα πολύ ανθεκτικό, ασυνήθιστο είδος φωνής που έχει λίγο αμερικανικό folk/rock της δεκαετίας του '90. Υπάρχει πολλή δύναμη κάτω από τα καπνιστά φωνητικά της. Θα ήταν μια εξαιρετική επιλογή.
Micaela Kleinsmith:Επίσης από το Κέιπ Τάουν, η Μικαέλα άρεσε να παρακολουθεί Αμερικάνικο Είδωλο όταν ήταν μικρότερη. Πολέμησε πολλά ζητήματα αυτοπεποίθησης και εκφοβισμό στην παιδική χαρά, και εξακολουθεί να έχει μια μεγάλη δόση σύνδρομο απατεώνων. Έχει μια τραγουδιστική φωνή που είναι τραχιά και όμορφη και κρατάει και βγάζει μια νότα εξαιρετικά. Είναι μια εξαιρετική παρουσία - μου αρέσει πολύ.
Ismay Hellman: Μια Petaluma της Καλιφόρνια, ντόπιος και ένα κληρονομικό παιδί, η οικογένεια του Ismay διοργάνωσε φεστιβάλ bluegrass και δημιούργησε έναν χώρο για αυτούς. Ένα μη δυαδικό αστέρι της κάντρι που φτιάχνεται με μια υπέροχη κλασική κάντρι φωνή. Ο Ismay ιππεύει άλογα, ζει έναν πραγματικό τρόπο ζωής στη χώρα και φαίνεται αρκετά νόμιμος.
Είσαι σίγουρος ότι ο Χανκ το έκανε με αυτόν τον τρόπο;
Φωτογραφία: Apple TV+
Κυρίως το My Kind of Country φαίνεται σαν ακίνδυνη διασκέδαση. Αλλά οι συνηθισμένες επιφυλάξεις μου παραμένουν: τα συνεργεία κάμερας και οι συντάκτες της σειράς παραδίδουν πολύ συνηθισμένη δουλειά. Τίποτα εδώ δεν θα σας εκπλήξει οπτικά, και αυτό είναι κρίμα.
Ακόμη χειρότερα, οι παραγωγοί φαίνεται να απασχολούν τους επίφοβους Αυτόματος συντονισμός στα φωνητικά όλων των διαγωνιζομένων. Τι νόημα έχει ένα μουσικό διαγωνιστικό σόου αν δεν μπορείτε να ακούσετε το πραγματικό, χωρίς βερνίκι τραγούδι
★★★☆☆
Παρακολουθώ My Kind of Country στο Apple TV+
Το πρώτο μισό του My Kind of Country σεζόν πρώτη έκανε πρεμιέρα την Παρασκευή στο Apple TV+. Το δεύτερο μισό της σεζόν φτάνει την επόμενη εβδομάδα.
Βαθμολογήθηκε: TV-14
Παρακολουθήστε στο:Apple TV+
Ο Scout Tafoya είναι κριτικός κινηματογράφου και τηλεόρασης, σκηνοθέτης και δημιουργός της μακροχρόνιας σειράς βιντεοδοκιμίων Ο Αναγάπητος Για RogerEbert.com. Έχει γράψει για The Village Voice, Film Comment, The Los Angeles Review of Books και Περιοδικό Nylon. Είναι ο συγγραφέας του Cinemaphagy: On the Psychedelic Classical Form of Tobe Hooper και Αλλά ο Θεός τον έκανε ποιητή: Παρακολουθώντας τον Τζον Φορντ στον 21ο αιώνα, ο σκηνοθέτης 30 ταινιών μεγάλου μήκους και σκηνοθέτης και μοντέρ περισσότερων από 300 βιντεοδοκιμίων, τα οποία βρίσκονται στο Patreon.com/honorszombie.