Η δεύτερη σεζόν της πρώτης αστυνομικής σειράς του Apple TV+ τελειώνει με μια σειρά από αποκαλύψεις, ανατροπές, προδοσίες και δολοφονίες. Η αλήθεια να λέγεται Αυτή τη φορά χτύπησε πλήρως και ήταν ευχάριστο να περνάς χρόνο με την οικογένεια της podcaster Poppy Parnell, αληθινή και υιοθετημένη.
Το φινάλε της σεζόν ικανοποιεί κυρίως — και με αφήνει να ελπίζω για περισσότερα.
Η αλήθεια να λέγεται κριτική: «Last Exit… Oakland»
Στο επεισόδιο με τίτλο «Τελευταία έξοδος… Όκλαντ», ο Aames (τον οποίο υποδύεται ο David Lyons), ο Demetrius (Andre Royo) και ο Markus (Mekhi Phifer) συναντούν την Poppy (Octavia Spencer) στον περίβολο για να βοηθήσουν τον Leander (Ron Cephas Jones). Η αστυνομία συνέλαβε τον Leander όταν βρήκε τα δακτυλικά του αποτυπώματα σε ένα μαχαίρι κολλημένο στο νεκρό σώμα του υπόπτου για φόνο Martin Haywood (Michael Muhney). Ο Μάρτιν είχε έρθει για να απειλήσει την Πόπι αν δεν τη σκοτώσει.
Η αστυνομία κρατά τον Leander για 48 ώρες για πιθανή αιτία. Και αυτό κάνει την Poppy σε φρενίτιδα να κλείσει κάθε ανοιχτή πόρτα από τις μυριάδες υποθέσεις στις οποίες έχει εμπλακεί. Ο Μάρκους και ο Άιμς συνεχίζουν να ψάχνουν για αποδείξεις που βάζουν το όπλο της δολοφονίας στο δεξί χέρι.
Η καλύτερη στιγμή του επεισοδίου μπορεί να είναι όταν ο Aames λαμβάνει μια κλήση από τον Markus στην περιοχή και το παρατηρεί όλοι κοιτούσαν επίμονα γιατί μιλάει στον τύπο που ντρόπιασε το αστυνομικό τμήμα μετά το δικό του κυνήγι. "Τι στο διάολο κοιτάς;;" λέει στους συνομηλίκους του, οι οποίοι στη συνέχεια τον ακολούθησαν στο δωμάτιο των ανδρών για να τον χτυπήσουν μέχρι θανάτου για την πίστη του. Ο Aames ακολούθησε ένα χαμηλών τόνων πολύ ικανοποιητικό τόξο αυτή τη σεζόν, και Λυών έπαιξε το ρόλο θαυμάσια. Η παράσταση εξακολουθεί να αγαπά πάρα πολύ τους αστυνομικούς της χαρακτήρες, αλλά θα αντιμετωπιστεί το περίπλοκο πέρα από το αγιογραφικό.
Η Poppy πηγαίνει να επισκεφτεί τον πατέρα της στη φυλακή, για να συναντήσει τη Micah (Kate Hudson) που μόλις έκανε το ίδιο. Η Micah υποστηρίζει ότι δεν ξέρει ποιος σκότωσε τον Josh, κάτι που η Poppy δεν πιστεύει. Ο Leander προτείνει να αφήσουμε τη Micah να μπει στο podcast για να την αφήσουμε να πει την ιστορία της.
Η Poppy μισεί να το ακούει, αλλά ο πατέρας της κάνει μια καλή άποψη. Αν δεν αναποδογυρίσει και την τελευταία πέτρα, θα την στοιχειώσει κι αυτό. Έτσι, ενάντια στην καλύτερη κρίση της, η Poppy προσκαλεί τον Micah για μια τελευταία ηχογράφηση.
Θέλω να ακούσω το δικό της
Η τελική αποκάλυψη της σεζόν δεν είναι τελικά το μόνο ότι ικανοποιητικό δεδομένου όλων των ενδείξεις που έχουμε συγκεντρώσει με την Poppy and Co. στην πορεία. Αλλά Η αλήθεια να λέγεται'Η γραμματική αποδεικνύεται αρκετά συναρπαστική ώστε να φαίνεται σαν μεταχειρισμένη Ντέιβιντ Φίντσερ (και το εννοώ ως κομπλιμέντο) όταν η εκπομπή ξετυλίγει τα γεγονότα της νύχτας του πρώτου φόνου.
Είναι ακόμα παίζει αλλά ομολογώ ότι θα ήθελα μια ελαφρώς πιο ικανοποιητική εξήγηση για τους φόνους, ακόμα κι αν υποθέτω ότι θεματικά οι συγγραφείς έθεσαν τις βάσεις για αυτό. (Μία σκηνή ένα επεισόδιο πριν όπου οι γυναίκες στην ομάδα της Micah της υπόσχονται πίστη ακόμα και αφού όλα λειτουργούν πλέον ως προμήνυμα ενός διαφορετικού είδους.)
Ωστόσο, ο χαρακτήρας που καταλήγει στην πτώση δεν είναι κάποιος με τον οποίο έχουμε αρκετά βαθιά προσκόλληση. Και αυτό είναι μόνο σε μια τέτοια έντονη ανακούφιση λόγω του πόσο καλά τραβηγμένοι όλοι αλλού είναι στην εκπομπή. Να περάσω τόσο καιρό σε μια τέτοια αξιόλογη εταιρεία και να έρθει η κλήση από εξω απο το σπίτι είναι κάτι σαν απογοήτευση και κάνει τη συμπεριφορά του Μίκα να φαίνεται πιο τρελή από ό, τι έπρεπε.
Αδυναμία και «αυθεντικότητα»
Στην πραγματικότητα, μέρος του λόγου Η αλήθεια να λέγεται Κάπως αποτυγχάνει να απογειώνεται κάθε φορά που απειλείται είναι ότι η ίδια η ιδέα της Micah Keith και των οπαδών της είναι ότι είναι άνθρωποι με άδειους πυρήνες και πρόσωπα που αλλάζουν εύκολα. Έτσι, η ίδια η Micah δεν μπορεί πραγματικά να γίνει ένας χαρακτήρας που εμπιστευόμαστε ή πιστεύουμε, ακόμη και από στιγμή σε στιγμή. Το θέμα της είναι ότι έγινε διάσημη μέσω της διπροσωπίας.
Αυτό προφανώς προορίζεται να είναι αντίστιξη στην «αυθεντικότητα» της Poppy και της οικογένειάς της, των συναδέλφων και των διασυνδέσεών της. Δεν πρόκειται για «αυθεντικότητα» του μειλίχιου αντιπροσωπευτικού είδους, αλλά για ανθρώπους που δεν φοβούνται τα δικά τους ελαττώματα και ελλείψεις, ή ούτως ή άλλως για ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να παραδεχτούν όταν τους έχουν πιάσει στο ψέμα.
Η Micah δεν είναι ένας από αυτούς, επομένως δεν είχε καμία δουλειά σε αυτή την εκπομπή. Τώρα, φυσικά, το σχέδιο ήταν να απομακρυνθεί αυτή και το είδος της, άδειοι άντρες και γυναίκες όλοι, έξω από τον κόσμο του σόου. Αλλά είναι αναμφισβήτητα μια ιδιόμορφη στρατηγική. Προφανώς πλήρωσε πλούσια μερίσματα (κάθε υποστηρικτική παράσταση σε αυτήν την παράσταση είναι α δώρο) αλλά έμεινα έκπληκτος κοιτάζοντας τη σεζόν στο σύνολό της.
Πραγματικά, είμαι πολύ περίεργος να δω τι επιφυλάσσει ο καθένας την επόμενη σεζόν. Αυτή η εκπομπή έχει ένα από τα σπουδαία καστ της τηλεόρασης και την αίσθηση να τους αφήνεις να δουλεύουν ανεμπόδιστα. Είμαι απογοητευμένος για τις συνεχείς περιπέτειες της Poppy Parnell, αλλά περισσότερο από αυτό, θέλω να περάσω περισσότερο χρόνο στην κοινότητά της.
Η αλήθεια να λέγεται στο Apple TV+
Μπορείτε να κάνετε streaming τις δύο πρώτες σεζόν του Η αλήθεια να λέγεται στο Apple TV+.
Βαθμολογήθηκε: TV-MA
Παρακολουθήστε στο:Apple TV+
Ο Scout Tafoya είναι κριτικός κινηματογράφου και τηλεόρασης, σκηνοθέτης και δημιουργός της μακροχρόνιας σειράς βιντεοδοκιμίων Ο Αναγάπητος Για RogerEbert.com. Έχει γράψει για The Village Voice, Film Comment, The Los Angeles Review of Books και Περιοδικό Nylon. Είναι σκηνοθέτης 25 ταινιών μεγάλου μήκους και συγγραφέας περισσότερων από 300 βιντεοδοκιμίων, τα οποία βρίσκονται στο Patreon.com/honorszombie.
