Met een confrontatie aan de horizon komt Lisey weer in contact met haar zussen - op de meest intense manier die je je kunt voorstellen - in de aflevering van deze week van Het verhaal van Lisey, de fantastische Apple TV+-serie gebaseerd op de roman van Stephen King.
Het is slechts een kwestie van tijd voordat Lisey haar vijanden moet uitschakelen, echte en denkbeeldige, en ze zal alle hulp nodig hebben die ze kan krijgen.
Het verhaal van Lisey aflevering 6 recensie: 'Nu moet je stil zijn'
In de aflevering van deze week, getiteld “Nu moet je stil zijn”, Lisey (gespeeld door Julianne Moore) gaat Boo'ya Moon binnen, vindt haar zus Amanda (Joan Allen) daar en beseft wat de dynamiek is. Amanda is hier in de droomwereld, omdat ze daar een soort van gekopieerd is.
Haar ziel is in de droomwereld, maar haar lichaam blijft op aarde, catatonisch in het sanatorium waar Lisey en hun zus Darla (Jennifer Jason Leigh) liet haar. Lisey laat Darla eindelijk bij dit alles horen omdat ze heeft besloten om in de aanval te gaan - en ze heeft alle hulp nodig die ze kan krijgen.
Darla gelooft niet of krijgen niets ervan, maar ze is overtuigd wanneer Lisey de ziekte uit Amanda's ziel in het huis zuigt. (Het lijkt erop dat ze verschillende liters water tussen hun open monden passeren.)
Het is de mate waarin Leigh (een van de groten) gewoon botweg weigert zich in te laten met Lisey's toon en Moore-as-Lisey's volledige ongeduld met Leigh-as-Darla die de fantasie laat werken. Als ze met twinkelende ogen en vol verwondering waren, zoals Stephen King-hoofdpersonen soms kunnen krijgen in tv- en filmaanpassingen, zou het niet werken. Het is de scepsis en het sarcasme die ervoor zorgen dat het zo werkt. Dit is een heel modern (en toch een beetje klassiek) soort onmogelijk.
De aflevering was goed geweest tot de reünie van de zussen. Maar als Moore, Leigh en Allen zich uit de voeten maken, is dit ding gewoon... veren tot leven. Het verhaal van Lisey gleed voorbij op deze groove van tijdreizen en prachtige, verontrustende beelden voor verschillende afleveringen. Maar de zusterlijke têtes-à-tête zijn gewoon dynamiet. Deze drie vrouwen van de ketting halen is fantastisch en louterend. (Ze eindigen schreeuwend van een rotswand in een onweersbui voor maximale vrijlating.)
Ga niet voorzichtig
Foto: Apple TV+
Deze aflevering komt qua geest het dichtst bij de meeste andere King-aanpassingen. De opwinding van het besef dat je samen bent met mensen van wie je houdt in een soort kosmische samenzwering, levert altijd een soort orgastische vrijheid op. Het is echter merkwaardig om te proberen filmisch te maken, omdat het er meestal uitziet alsof mensen schreeuwen. Wil je een spoedcursus hoe? niet om dit soort dingen te doen, hoef je niet verder te zoeken dan de volledig gestoorde van Lawrence Kasdan Dromenvanger vanaf 2003.
Kasdan, tot dan toe een vrij veeleisende schrijver/regisseur, werd grondig overrompeld door de dramatische eisen van Kings schrijven. Hij liet zijn cast wild overact, en gaf ze de domste dialoog en gebaren die je je maar kunt voorstellen. Hij introduceerde ook personages en ideeën uit het niets omdat er geen logische oplossing was voor het gevaar op het scherm.
tot op de dag van vandaag Dromenvanger blijft verwarrend en enorm gênant. Dat is wat er gebeurt als je er niet achter kunt komen hoe je King's proza in iets filmisch kunt veranderen. Je maakt een film die voor de hele wereld lijkt op een gewone sciencefiction-horrorfilm, maar om de paar seconden een personage beantwoordt een pistool als een telefoon of gebruikt een verzonnen scheldwoord op de speelplaats dat je nooit zou gebruiken in je wildste dronken dromen.
Wanneer zussen vieren
Het verhaal van Lisey regisseur Pablo Larrain geeft toe dat er een tijd en een plaats is voor alles terwijl je dit doet. (Hij heeft zes afleveringen gehad om prioriteit te geven aan wat hij wilde en hij is, laten we zeggen, 83% succesvol geweest tot nu toe.) Dus toen het is tijd om een klein realtime feest te vieren zoals de meisjes dat doen, geeft hij toe.
Het time-play en de prachtig gedempte toon van de serie maakt plaats voor echte vreugde, min of meer conventioneel geschoten. Het is jammer, want ik hou van de stijl waarin hij al het andere heeft geschoten. Maar ik ben net zo menselijk als de volgende. Ik vind het leuk om te zien hoe deze drie uitzonderlijke actrices elkaar omhelzen en samenzweren om stalker Jim Dooley te vermoorden (Dane DeHaan). Het is gewoon goede televisie.
Het verhaal van Lisey op Apple TV+
Nieuwe afleveringen van Het verhaal van Lisey arriveert op vrijdag op Apple TV+.
Beoordeeld: TV-MA
Bekijk op:Apple TV+
Scout Tafoya is een film- en tv-criticus, regisseur en maker van de langlopende serie video-essays de onbeminde voor RogerEbert.com. Hij heeft geschreven voor The Village Voice, Filmcommentaar, The Los Angeles Review of Books en Nylon tijdschrift. Hij is de regisseur van 25 speelfilms en de auteur van meer dan 300 video-essays, die te vinden zijn op: Patreon.com/honorszombie.
