Af en toe raakt een bedrijf zo geobsedeerd door een concurrent dat het de focus op zijn eigen klanten verliest. Ze beginnen hun producten meer te ontwerpen en te positioneren om rivalen te kwetsen dan om gebruikers te prikkelen.
En ik vrees dat het nu met Apple gebeurt.
Opnieuw.
Iedereen kent de bijna-doodervaring van Apple in de jaren 90. Maar weinigen waarderen waarom het gebeurde.
Van 1985 tot 1997 volgde Apple een reeks bizarre productrichtingen. Ja, Apple heeft destijds een aantal coole dingen gemaakt. Maar ze hebben ook veel rare bewegingen gemaakt die volgens de normen van de huidige Apple ondenkbaar zouden zijn.
Een klein voorbeeld was dat Apple een waanzinnige overvloed aan verwarrende pc-merken introduceerde, waaronder de Centris-, Quadra- en Performa-lijnen, die niemand kon onderscheiden. Maar waarom?
Ze lanceerden ook halfslachtig allerlei onverwachte richtingen op het gebied van consumentenelektronica. Ze verkochten digitale camera's die echt door Kodak en Fujifilm waren gemaakt. Ze verkochten een cd-speler die echt door Philips was gemaakt. Nogmaals, waarom?
En ze besteedden enorm veel aandacht aan het aanklagen van Microsoft voor het kopiëren van de gebruikersinterface van het Apple Lisa-besturingssysteem.
De reden is dat ze geobsedeerd raakten door Microsoft en allerlei soorten spaghetti tegen de muur gooiden om te zien wat zou blijven plakken. Ze werden blind voor de waarheid dat geweldige producten meer en betere klanten opleveren, en probeerden in plaats daarvan Microsoft en de grotere pc-industrie te verslaan in hun eigen spel. Ze probeerden de markt te bezaaien met nauw gerichte productlijnen, net zoals de kloonbedrijven deden, ook al was de meeste positionering slechts een reeks bullshit-leugens. De Centris-, Quadra- en Performa-lijnen waren min of meer dezelfde lijn, en de consumentenelektronicaproducten hadden het Apple-logo erop, maar waren geen Apple-producten.
Het is bekend dat er in deze jaren intern bij Apple oorlog woedde tussen de 'pakken' en de 'piraten' van Steve Jobs.
Om de over het hoofd geziene reden voor deze oorlog te simplificeren, waren de 'pakken' geobsedeerd door Microsoft en waren ze meer geïnteresseerd in: de WinTel-wereld te slim af zijn dan het ontwerpen van geweldige producten en opwindende klanten, terwijl de "piraten" alleen maar wilden maken echt cool speelgoed.
De rechtszaken namen het over en ontnamen Jobs zijn gezag, dus nam hij ontslag.
Ik geloof dat Jobs' tijd bij NeXT hem tot de top-CEO maakte die hij was toen hij terugkeerde als interim-CEO in de zomer van 97, omdat hij een aantal belangrijke inzichten had opgedaan tijdens zijn afwezigheid bij Apple.
En wat was het eerste dat Jobs deed als CEO van Apple? Hij begroef de strijdbijl met Microsoft en kondigde een partnerschap aan dat een pathetisch kleine $ 150 opbracht miljoen in Microbucks aan Apple in ruil voor aandelen zonder stemrecht en een toezegging van Apple om te doen Microsoft Internet Explorer voor Mac de standaardbrowser. De twee bedrijven kwamen ook overeen om octrooien in licentie te geven.
De details van de deal waren niet relevant. Het belangrijkste was dat Apple zou stoppen met geobsedeerd te zijn door Microsoft en zich in plaats daarvan zou richten op het enthousiasmeren van klanten met geweldige producten.
En daar gaan we weer
De overwinning van Apple op het verzenden van wat momenteel en misschien wel de beste telefoon ooit is, werd bezoedeld door spot over zijn rampzalig slechte Maps-app.
Mensen wijzen en lachen naar Apple met blogs als dit en memes zoals Dat.
En mensen hebben gelijk om Apple te bespotten. De vorige standaard Maps-app op iOS was de Maps-app van Google en die was - en is - ongelooflijk goed.
Google Maps maakte vanaf het begin deel uit van de naadloze, krachtige, ultrafunctionele, hypercompetente reeks solide apps die de iPhone-ervaring zo goed maakten.
En toen verving Apple het door een stuk stront.
Ik ga dit voor niemand verdoezelen: Apple heeft expres crapware op hun belangrijkste product geplaatst om een rivaal te belazeren ten koste van gebruikers.
Maar dat is niet de enige plek waar Apple dit doet. Het bedrijf is ook in bed gestapt met zowel Twitter als Facebook op sociale netwerken en biedt geen kant-en-klare integratie met Google+.
Twitter-integratie is logisch voor Apple. Maar Facebook-integratie niet, zoals ik uitgelegd in juni.
Ondertussen is Google+ de Google Maps van sociale netwerken. Hoewel Google+ misschien maar 10% van de actieve gebruikers van Facebook heeft, groeit het sneller dan Facebook ooit heeft gedaan. En nog belangrijker, Google+ heeft een veel betere gebruikerservaring dan Facebook en heeft naar mijn mening een veel betere toekomst op de lange termijn.
Maar Facebook is de industriestandaard en heeft verreweg de grootste gebruikersaantallen, zou je kunnen zeggen. Dat is de reden waarom Apple er de voorkeur aan geeft, toch?
OK, als dat de criteria zijn, waarom heeft Apple dan ook de YouTube-app van Google verwijderd? YouTube is de duidelijke standaard met verreweg de meeste gebruikers, en het is een van de belangrijkste iOS-apps sinds de eerste iPhone die in 2007 werd uitgebracht.
En Apple heeft het verwijderd in iOS 6.
(Ja, je kunt nog steeds een nieuwe YouTube-app zoeken en downloaden. Maar de "gebundelde" apps bepalen de gebruikerservaring voor de meeste gebruikers.)
Google is uit; Facebook is binnen.
We kennen allemaal de reden waarom Apple deze dingen doet. Ze zijn nu meer gericht op het kwetsen van Google dan op het prikkelen van gebruikers, net zoals ze in de jaren 90 bij Microsoft waren.
Het zuigt. En het is een recept voor falen op de lange termijn.
Ze zeggen dat degenen die niet leren van de geschiedenis, gedoemd zijn deze te herhalen.
De geschiedenis die Apple herhaalt, is zijn eigen geschiedenis. Het is tijd om slim te worden, de strijdbijl te begraven, vrede te sluiten met Google en gebruikers weer op de eerste plaats te zetten.
