Η Apple έχει αποκτήσει μεγάλη φήμη τον τελευταίο καιρό για τις αυστηρές πολιτικές της στο App Store-άμεση συνέπεια της νέας της κατάστασης ως ηγέτη στην αγορά, λέει ο συγγραφέας Graham Bower.
Για χρόνια, η Apple επωφελήθηκε από την κατάσταση του αουτσάιντερ, ικανή να παραβιάσει τους κανόνες, επειδή ερχόταν πάντα δεύτερη.
Αλλά τώρα που κυριαρχεί με προϊόντα όπως το iPod και το iPhone, παίρνει το ίδιο είδος θλίψης που προκάλεσε τη Microsoft για χρόνια.
Ο Μπάουερ, που ζει στο Λονδίνο, μόλις δημοσίευσε ένα συναρπαστικό νέο βιβλίο που ονομάζεται Secondonomics: Πώς το να έρθεις δεύτερος μπορεί να είναι μια κερδοφόρα στρατηγική, το οποίο αφορά τα πλεονεκτήματα του δεύτερου. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, ο νικητής δεν τα παίρνει όλα. Πάρτε για παράδειγμα τι συμβαίνει στον πρώτο πιγκουίνο στο νερό έναντι του δεύτερου. Ποιο τρώγεται;
Τα μεγέθη της Apple είναι μεγάλα Δεύτερη οικονομία. Ο Bower υποστηρίζει ότι η Apple έχει λάβει πολλές κάρτες εξαιτίας της κατάστασης του αουτσάιντερ.
"Το Mac έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των Windows επειδή είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές επιτραπέζιο λειτουργικό σύστημα", λέει ο Bower. «Δεν στοχεύει τόσο πολύ στους ιούς και δεν στοχεύει σε περιπτώσεις αντιπιστοποίησης. Μπορείτε να φανταστείτε τη Microsoft να ξεφεύγει από το να συνδέει κάτι τόσο στενά με το MobileMe στο λειτουργικό σύστημα; »
Κάντε το άλμα για μια συναρπαστική συνέντευξη IM με τον Bower, ο οποίος είναι ένα έξυπνο cookie. Ο Bower έχει πολλές γνώσεις για την Apple, έρχεται δεύτερη, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Apple καθώς μεγαλώνει και η ψυχολογική ανάγκη του Steve Jobs να είναι αουτσάιντερ.
Αυτή η ανάρτηση περιέχει συνδέσμους συνεργατών. Cult of Mac ενδέχεται να κερδίσετε μια προμήθεια όταν χρησιμοποιείτε τους συνδέσμους μας για να αγοράσετε αντικείμενα.
Secondonomics: Πώς το να έρθεις δεύτερος μπορεί να είναι μια κερδοφόρα στρατηγική είναι διαθέσιμο από την Amazon για 7 $.
CoM: Πείτε μας για το βιβλίο σας.
Κληματαριά: Όλα έχουν να κάνουν με τα πλεονεκτήματα του δεύτερου δευτερολέπτου και το πώς μας λείπουν συχνά, ακόμα και όταν βρίσκονται ακριβώς μπροστά μας.
Το καταλαβαίνω από τη σκοπιά της θεωρίας των παιχνιδιών και της οικονομίας, αλλά δεν είναι πολύ τεχνολογικό.
Η Apple και το Mac είναι ένας από τους μεγάλους τομείς που εξερευνώ. Για παράδειγμα, το Mac έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των Windows επειδή είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές λειτουργικό σύστημα επιφάνειας εργασίας.
Δεν στοχεύει τόσο πολύ στους ιούς και δεν στοχεύει σε περιπτώσεις αντιπιστοποίησης.
Μπορείτε να φανταστείτε τη Microsoft να ξεφεύγει από το να συνδέει κάτι τόσο στενά με το MobileMe στο λειτουργικό σύστημα;
CoM: Εντάξει, καλά σημεία. Ποια είναι λοιπόν τα μεγαλύτερα μαθήματα;
Κληματαριά: Το κύριο μήνυμα του βιβλίου είναι να αυξήσει τη συνείδηση αυτού που αποκαλώ «προκατάληψη ηγεσίας».
Υποστηρίζω ότι η κοινωνία μας γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική, και ως αποτέλεσμα, εμμένουμε όλο και περισσότερο στη νίκη παρά στην ευημερία.
Υπάρχει μια γραμμή που χρησιμοποιώ για τη διάκριση μεταξύ νίκης και επιτυχίας. Οι άνθρωποι πρέπει να αγωνιστούν για να το καταλάβουν, γιατί δεν κάνουν διαφορές μεταξύ των δύο. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μάθημα. Μπορείτε να είστε επιτυχημένοι χωρίς να κερδίσετε.
Ο νικητής δεν τα παίρνει όλα.
CoM: Σωστά. Η Apple δεν πουλάει τους περισσότερους υπολογιστές, αλλά πουλάει τους πιο κερδοφόρους υπολογιστές.
Κληματαριά: Η άλλη προοπτική secondomics που έχω για την Apple είναι ότι είναι μια μάρκα αμφισβητίας.
Με αυτή την έννοια, αυτοπροσδιορίζεται στον αρνητικό χώρο που αφήνει ένας μεγαλύτερος ανταγωνιστής. Όπως η Virgin Atlantic, η οποία ισχυρίζεται ότι «κολλάει δύο δάχτυλα στα μεγάλα αγόρια». Είμαστε πολύ επιεικείς για αυτή τη στάση στους αουτσάιντερ. Μπορούν να ξεφύγουν.
Εάν η Microsoft έκανε διαφημίσεις τόσο αρνητικές όσο το "Γεια, είμαι Mac", θα δέχονταν πολλές επικρίσεις.
Η κλασική διαφημιστική καμπάνια της Avis τη δεκαετία του 1970 είναι το καλύτερο παράδειγμα αυτού: "Είμαστε ο νούμερο δύο, γι 'αυτό προσπαθούμε περισσότερο".
Νομίζω ότι ο Steve Jobs ευδοκιμεί να είναι το αουτσάιντερ. Είναι αυτό που τον ξυπνάει το πρωί. Αν δεν είχε μεγαλύτερο ανταγωνιστή για να ξεπεράσει, η ζωή δεν θα ήταν τόσο γλυκιά για αυτόν.
Όταν η Apple ήταν ηγέτες της αγοράς με το Apple II τη δεκαετία του 1980, έπρεπε να συνθέσει μια κατάσταση αουτσάιντερ για την ομάδα ανάπτυξης Mac με το σύνολο των πειρατικών skunkworks.
CoM: Σωστά, ο Jobs πάντα ορίζει την Apple έναντι μεγαλύτερου ανταγωνιστή: πρώτα η IBM και μετά η Microsoft. και όπως λέτε, ακόμη και μέσα στην ίδια την εταιρεία. Πειρατές vs. μποζος.
Κληματαριά: Ακριβώς. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το ένα χωρίς το άλλο.
CoM: Δεν είναι καλά μελετημένο φαινόμενο; Κόκα vs. Pepsi;
Κληματαριά: Μάρκες Challenger - ναι. Νομίζω ότι δεν υπάρχει τίποτα εντελώς καινούργιο στο βιβλίο, παρά το να φέρουμε τα πράγματα μαζί με διαφορετικό τρόπο για να παρέχουμε μια εναλλακτική οπτική για τα πράγματα.
Επιπλέον, προσφέροντας έναν προσβάσιμο, διασκεδαστικό τρόπο σε κάποια θεωρία παιχνιδιών (ελπίζουμε ότι διασκεδαστικό!)
Χρησιμοποιώ τη θεωρία παιγνίων για να κάνω αναλογίες μεταξύ επιχειρηματικών μελετών και παραδειγμάτων δευτερολογίας στην εξελικτική βιολογία. Όπως και ο τρόπος που οι πιγκουίνοι διστάζουν στην άκρη των νερών. Κανένας από αυτούς δεν θέλει να είναι ο πρώτος στο νερό, φοβούμενος μήπως τον πιάσει μια φώκια λεοπάρδαλης.
Και σε άλλους ανταγωνιστικούς τομείς, όπως ο αθλητισμός. Ο τρόπος με τον οποίο το καλύτερο σημείο σε ένα ποδήλατο πελοτόν βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον αρχηγό στην κεφαλή του πελοτονίου.
CoM: Κινδυνεύει λοιπόν η Apple αν γίνει ηγέτης της αγοράς; Και τι γίνεται με το iPod - πού είναι το σήμα αμφισβήτησης του iPod;
Κληματαριά: Είναι ενδιαφέρον, γιατί οι εταιρείες δυσκολεύονται όταν γίνουν ηγέτες. Χρειάστηκε πολύς χρόνος για να βρει η βάση της η IBM και να μάθει να παίζει «ωραία». Η Microsoft ήταν τόσο συνηθισμένη να παλεύει σκληρά για να πετύχει, όσο όταν το έκαναν τελικά κέρδισαν, δεν το παρατήρησαν και η τακτική που τους χρησίμευσε στο δρόμο τους προς την κορυφή άρχισε να τους δίνει ένα κακό όνομα μόλις έφτασαν το.
Μερικές φορές η Apple βγαίνει τόσο ψηλή, και αυτό θα γίνει περισσότερο πρόβλημα για αυτούς καθώς συνεχίζουν να μεγαλώνουν.
Κάποιο πρόβλημα για τα Starbucks - όλοι τους αγάπησαν μέχρι να γίνουν πολύ επιτυχημένοι. Ξαφνικά ήταν παντού και άρχισαν να μοιάζουν περισσότερο με τα McDonalds.
CoM: Μπορεί λοιπόν η Apple να είναι ηγέτης της αγοράς, καθώς και μια μάρκα αμφισβητήσεων ανάλογα με τη σειρά προϊόντων; Με άλλα λόγια, μπορεί η Apple να είναι αουτσάιντερ με το Mac, ενώ ταυτόχρονα είναι ηγέτης στην αγορά με το iPod;
Κληματαριά: Ναί. Νομίζω ότι είναι ένας υπέροχος συνδυασμός - είναι καλύτερα έτσι. Πρέπει να διατηρούν κάποια κατάσταση αουτσάιντερ, ενώ έχουν τεράστια επιρροή στην ψυχαγωγία και τη μουσική.
Νομίζω ότι το skunkworks είναι επίσης μέρος της απάντησης.
Είναι αστείο πώς στην ανάπτυξη λογισμικού, περισσότεροι πόροι συχνά γίνονται πρόβλημα.
Είναι εκπληκτικό να σκεφτεί κανείς τι μπορεί να πετύχει η Apple με τη σχετικά μικρή ομάδα που διαθέτει στο Mac OS X σε σύγκριση με την ομάδα Windows της Microsoft.
Για να βεβαιωθώ ότι η μουσική δραστηριότητα στην Apple θα παραμείνει καινοτόμος και ζωτικής σημασίας, το υποψιάζομαι Ο Στιβ Τζομπς θα προσπαθήσει να προστατέψει την «Ομάδα» του από την αυξανόμενη γραφειοκρατία… ενθαρρύνοντάς τους να σκεφτούν διαφορετικός
CoM: Ο Jobs εδώ και πολύ καιρό πιστεύει στις μικρές ομάδες. Γνωρίζετε την ιστορία με την αρχική ομάδα Mac να είναι ακριβώς 100 μέλη; Εάν ένα νέο μέλος προσχωρούσε, κάποιος έπρεπε να φύγει. Υποστηρίζει ότι στην Apple σήμερα. Έχει μια βασική «ομάδα Α» περίπου 100.
Κληματαριά: Δεν το ήξερε αυτό. Αυτό είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Αυτό δεν έχει να κάνει με το βέλτιστο μέγεθος ομάδας στις ανθρώπινες κοινωνίες; Θυμίζει ένα κεφάλαιο από τα Guns, Germs and Steel. Κάτι για το πόσους ανθρώπους μπορεί κάποιος να γνωρίσει προσωπικά μέσα σε μια ομάδα πριν υποδιαιρεθεί. Είναι θέμα φυλής και ο Steve Jobs φαίνεται να τρέχει τα πράγματα σε πολύ φυλετικές γραμμές. Νομίζω ότι αυτό μπορεί να είναι μέρος του συνόλου του αουτσάιντερ.
CoM: Αυτή ήταν η λογική του: δεν μπορούσε να θυμηθεί περισσότερα από 100 ονόματα. Έχει πει παρόμοια πράγματα για την Pixar. Το κράτησε μικρό για να διατηρηθεί διαχειρίσιμο.
Κληματαριά: Λειτουργεί σαφώς για αυτόν!
CoM: Ναι, αλλά βλέπετε τα νέα από τη Disney; Οι επόμενες τρεις ταινίες της Pixar πρόκειται να είναι συνέχεια. Δεν φαίνεται καλό. Ο John Lassetter είχε ένα υπέροχο απόσπασμα για τη Disney: "Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που έβγαλαν τη Σταχτοπούτα ΙΙ."
Κληματαριά: Ω αγαπητέ. Δεν το ειχα ακουσει αυτο. Θα ήταν μια θλιβερή μέρα να δω την Pixar να χάνει το πλεονέκτημά της. Πάντα μου άρεσε η ιστορία για το πώς διέκοψαν το αρχικό παιχνίδι Toy Story II σε DVD, επειδή δεν ήταν αρκετά καλό. Δεν ξέρω αν είναι όλη η ιστορία, αλλά είναι μια υπέροχη ιστορία.
Εάν η Pixar χάσει το προβάδισμά της ως αποτέλεσμα της αποπνικτικής αγκαλιάς της Disney, είναι ένα άλλο εξαιρετικό παράδειγμα των μειονεκτημάτων της νίκης. Φέρτε πίσω τον Μάικλ Άισνερ, για να έχουν κάποιον να πολεμήσουν.
Κάτι παρόμοιο φαίνεται να συμβαίνει στη Microsoft. Τόσοι πολλοί έξυπνοι άνθρωποι εργάζονται εκεί, και όμως τόσο λίγες έξυπνες ιδέες το κάνουν από MS ως προϊόντα. Σιγά-σιγά οι έξυπνες ιδέες υποβαθμίζονται μέσω διαδικασίας και επιτροπής.
CoM: Ο Jobs έχει διασφαλίσει ότι αυτό δεν συνέβη στην Apple. Υπάρχουν άλλα δευτερεύοντα σημεία για την Apple;
Κληματαριά: Υπάρχει ένα κεφάλαιο για τους πρώτους υιοθετητές, όπου διερευνώ τα πλεονεκτήματα της αναμονής για την ωρίμανση μιας τεχνολογίας (πραγματικά ειρωνικό, αφού είμαι ο αρχέτυπος πρώιμος υιοθετητής, ο ίδιος). Κοιτάζω αναδυόμενα πρότυπα όπως το MS Plays for Sure και το Apple's FairPlay και τον τρόπο με τον οποίο τα κομμάτια του MSN Music Store δεν υποστηρίζονται πλέον.
Πηγαίνει σε μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με το πώς ολόκληρη η βιομηχανία πληροφορικής στερεώνεται σε δεύτερες κυκλοφορίες: Web 2.0, κλπ. Και το αρνητικό - σύνδρομο δεύτερου συστήματος
CoM: Τι είναι αυτό?
Είναι η ιδέα ότι μια δεύτερη έκδοση ενός προϊόντος λογισμικού είναι συχνά φορτωμένο με ανεπιθύμητες λειτουργίες.
Ο Φρεντ Μπρουκς επινόησε τη φράση. Ένα ισοδύναμο λογισμικού του δεύτερου δευτερολέπτου, ή του άλμπουμ παρακολούθησης.
CoM: Και Apple: έχει αποφύγει την δεύτερη πτώση;
Κληματαριά: Ναί. Η Apple κατάφερε να αποφύγει το σύνδρομο Second System. Νομίζω ότι λόγω του μάντρα του Steve Jobs ότι είναι τόσο περήφανος για αυτό που δεν κάνει όσο για αυτό που κάνει.
Είναι εκπληκτικό πόσο αυστηρό έχουν καταφέρει να είναι σχετικά με τις δυνατότητες που έχουν προσθέσει στο iPod όλα αυτά τα χρόνια.
Άλλες εταιρείες θα ένιωθαν μια συντριπτική επιθυμία να ανταγωνιστούν τα χαρακτηριστικά και όχι τη συνολική πρόταση προϊόντος.
Αν και ήταν ανόητο για λίγο με αντιγραφή και επικόλληση στο iPhone!
CoM: Βλέπω ότι είσαι επιζών του καρκίνου;
Κληματαριά: Ναι, λέμφωμα δερματικών κυττάρων Τ. Αρκετά σπάνιο.
CoM: Μπράβο σου. Βλέπω ότι είσαι κι εσύ δρομέας. Μισώ το τρέξιμο προσωπικά, αλλά κάνω ποδήλατο.
Κληματαριά: Ποτέ δεν ασχολήθηκα καθόλου με τη φυσική κατάσταση πριν από τη χημειοθεραπεία. Iμουν πολύ χαζό, για να είμαι ειλικρινής. Αλλά όλη η εμπειρία μου έδωσε μια διαφορετική οπτική.
CoM: Θα στοιχηματίσω! Τρέχοντας για τη ζωή σου.
Κληματαριά: Ναι! Το Chemo αναφέρεται ως μια φυσική πρόκληση, αλλά νομίζω ότι είναι ακόμη περισσότερο μια ψυχολογική πρόκληση. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν πιο δυνατός από όσο νόμιζα. Προφανώς αυτό συμβαίνει σε πολλούς ασθενείς που το περνούν.
CoM: Αν και δεν θα ήθελα ποτέ να το περάσω, ζηλεύω κάπως τους επιζώντες. Είχαν μια κλωτσιά στο παντελόνι που τους ωθεί στη ζωή με ένα συγκεκριμένο γούστο. Είμαι πολύ τεμπέλης για να το επιβάλω στον εαυτό μου. Αυτο βγαζει νόημα?
Κληματαριά: Έχει πολύ νόημα.
Είναι αστείο ότι κάτι, που μοιάζει με μια πραγματικά κακή εμπειρία ζωής, μπορεί να αποδειχθεί ότι έχει πραγματικά θετικά στοιχεία εκ των υστέρων - αν είστε αρκετά τυχεροί για να επιβιώσετε.
CoM: Ναι, η επιβίωση είναι το κλειδί. Ωραία κουβέντα μαζί σου. Καλή επιτυχία με το βιβλίο.
Κληματαριά: Ευχαριστώ. Τέλεια για κουβέντα. Ευχαριστώ για τον χρόνο σου.
Secondonomics: Πώς το να έρθεις δεύτερος μπορεί να είναι μια κερδοφόρα στρατηγική είναι διαθέσιμο από την Amazon για 7 $.
